Η έλλειψη σεβασμού των αρχών της κατ΄ αντιμωλία δίκης παραβιάζει τους όρους της δίκαιης δίκης
ΑΠΟΦΑΣΗ
Scheszták κατά Ουγγαρίας της 21.11.2017 (αριθμ. προσφ. 5769/11)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Απόρριψη αναίρεσης προσφεύγοντος σε εργατική υπόθεση (αγωγή αποζημιώσεως λόγω απόλυσης). Εκδόθηκε απόφαση από τον Άρειο Πάγο χωρίς να ληφθεί υπόψη το Υπόμνημα του προσφεύγοντος, το οποίο παρελήφθη μετά την προθεσμία των 8 ημερών που δόθηκε από το εθνικό δικαστήριο. Δεν ήταν σαφές αν στη δοθείσα προθεσμία των οκτώ ημερών περιελεμβάνετο η παραλαβή του δικογράφου από το Ανώτατο Δικαστήριο η απλά η αποστολή του. Η ίδια η κυβέρνηση δέχθηκε ότι είχε διαπραχθεί διαδικαστικό σφάλμα το οποίο είχε σοβαρές συνέπειες για την ουσία της υπόθεσής του προσφεύγοντος.
Το Δικαστήριο του Στρασβούργου έκρινε ότι το Υπόμνημα του είχε πράγματι παραληφθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο μετά την εκπνοή της προθεσμίας, δεν υπήρχε όμως τίποτα στο φάκελο της υπόθεσης ή στους ισχυρισμούς της κυβέρνησης που να αποδεικνύει ότι είχε ζητηθεί από το δικαστήριο να παραλάβει το Υπόμνημα – και όχι να το έχει ταχυδρομήσει ο κ. Scheszták – εντός της προθεσμίας.
Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 1 της Σύμβασης περί δίκαιης δίκης για τον μη σεβασμό της κατ΄αντιμωλία συζήτησης της υπόθεσης.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 6§1 (δίκαιη δίκη)
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων, Sándor Zsigmond Scheszták, είναι πολίτης της Ουγγαρίας που γεννήθηκε το 1953 και ζει στο Ercsi (Ουγγαρία). Τον Φεβρουάριο του 2007 ο κ. Scheszták άσκησε αγωγή κατά του πρώην εργοδότη του για παράνομη απόλυση. Το εργατικό δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ του, αλλά αυτή η απόφαση τροποποιήθηκε εν μέρει στην αναίρεση. Στις διαδικασίες που ακολούθησαν προηγουμένως το Ανώτατο Δικαστήριο έδωσε προθεσμία στον κ. Scheszták οκτώ ημέρες για να καταθέσει το Υπόμνημά του σχετικά με τις θέσεις του εργοδότη του. Έλαβε την ενημέρωση αυτή από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 7 Ιουνίου 2010 και απέστειλε το Υπόμνημά του στις 14 Ιουνίου 2010. Παρελήφθη από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 17 Ιουνίου 2010.
Ωστόσο, εν τω μεταξύ (στις 16 Ιουνίου), προ της παραλαβής του Υπομνήματός του το Ανώτατο Δικαστήριο είχε ήδη εκδώσει απόφαση σχετικά με την υπόθεση και απέρριψε την αναίρεση του κ. Scheszták, δηλώνοντας ότι δεν είχε υποβάλει Υπόμνημα. Η καταγγελία του σχετικά με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε καθώς το Υπόμνημά του υποβλήθηκαν καθυστερημένα.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Στους ισχυρισμούς της, η κυβέρνηση υποστήριξε ότι ο κ. Scheszták έπρεπε να καταθέσει αγωγή ενώπιον των ουγγρικών δικαστηρίων. Εξήγησε ότι υπήρχε καθιερωμένη νομολογία στον τομέα αυτό σε περίπτωση διαδικαστικού σφάλματος με σοβαρές συνέπειες όπως συνέβη στη διαδικασία κατά την οποία ο Scheszták ήταν συμβαλλόμενο μέρος.
Ωστόσο, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι μια τέτοια ενέργεια, έστω και επιτυχημένη, δεν θα μπορούσε να οδηγήσει ούτε στον υπολογισμό και στην καταβολή των ποσών που ζήτησε ο Scheszták στην αρχική του αξίωση ενώπιον του εργατικού δικαστηρίου ή στην περίπτωση που εξετάζεται εκ νέου η υπόθεση. Ως εκ τούτου, δεν θα μπορούσε να λάβει πλήρη αποζημίωση της προβαλλόμενης ζημίας που υπέστη λόγω της παρατυπίας στο πλαίσιο της διαδικασίας στην περίπτωσή του.
Έτσι, το Δικαστήριο ήταν ικανοποιημένο από το γεγονός ότι ο κ. Scheszták δεν μπορούσε να αναμένει να καταθέσει επίσημη αστική αγωγή ενώπιον των ουγγρικών δικαστηρίων προκειμένου να εξαντληθούν τα εσωτερικά ένδικα μέσα και χαρακτήρισε την προσφυγή του παραδεκτή.
Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι, μολονότι το Υπόμνημα του S. Scheszták είχε πράγματι παραληφθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο μετά την εκπνοή της προθεσμίας, δεν υπήρχε τίποτα στο φάκελο της υπόθεσης ή στους ισχυρισμούς της κυβέρνησης που να υποδεικνύει ότι είχε ζητηθεί από το δικαστήριο να παραλάβει το Υπόμνημα – και όχι να το έχει ταχυδρομήσει ο κ. Scheszták – εντός της προθεσμίας των 8 ημερών. Πράγματι, η ίδια η κυβέρνηση είχε δεχθεί στις παρατηρήσεις της ότι είχε διαπραχθεί διαδικαστικό σφάλμα το οποίο είχε σοβαρές συνέπειες για την ουσία της υπόθεσής του.
Ως αποτέλεσμα, το Ανώτατο Δικαστήριο είχε αποφανθεί για την υπόθεση μόνο με το Υπόμνημα του αντιδίκου, ενέργεια που ισοδυναμούσε με το μη σεβασμό της αρχής της διαδικασίας κατ΄ αντιμωλία.
Συνεπώς, το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 1 της Σύμβασης και επιδίκασε ποσό 2.800 ευρώ για ηθική βλάβη.
Ξεχωριστή γνώμη
Οι δικαστές Kūris, Ranzoni και Ravarani εξέφρασαν κοινή μειοψηφούσα γνώμη, η οποία επισυνάπτεται στην απόφαση(επιμέλεια echrcaselaw.com).
