Έκδοση κατηγορούμενων για εμπορία ναρκωτικών στις ΗΠΑ. Καμία παραβίαση των δικαιωμάτων τους
ΑΠΟΦΑΣΗ
Matthews και Johnson κατά Ρουμανίας της 09.04.2024 (αριθ. προσφ. 19124/21 και and 20085/21) and Lazăr κατά Ρουμανίας (αριθ. προσφ. 20183/21)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ισόβια κάθειρξη και αναστολή.
Οι προσφεύγοντες συνελήφθησαν στην Ρουμανία μετά από μυστική επιχείρηση παρακολούθησης τους. Κατηγορήθηκαν για εμπορία ναρκωτικών ουσιών και συγκεκριμένα κοκαΐνης. Η κοκαΐνη επρόκειτο να εισαχθεί λαθραία στις ΗΠΑ από το Περού. Τα δικαστήρια της Ρουμανίας αποφάσισαν με αμετάκλητη απόφαση της έκδοση τους στις ΗΠΑ με την αιτιολογία ότι η ποινή της ισόβιας κάθειρξης δεν ήταν δυσανάλογη των αδικημάτων που τέλεσαν. Οι προσφεύγοντες κατήγγειλαν ότι η έκδοσή τους στις ΗΠΑ τους εξέθετε σε κίνδυνο ισόβιας κάθειρξης χωρίς αναστολή και ότι η κράτησή τους εν αναμονή της έκδοσής τους, δεν ήταν νόμιμη.
Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι οι προσφεύγοντες δεν είχαν προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία ότι υπήρχε πραγματικός κίνδυνος να καταδικαστούν σε ισόβια κάθειρξη χωρίς αναστολή, εάν εκδίδονταν στις ΗΠΑ. Ως εκ τούτου απέρριψε την προσφυγή τους για το άρθρο 3.
Επίσης έκρινε ότι κράτηση τους διάρκειας 202 ημερών εν αναμονή της απόφασης έκδοσης, δεν ήταν αδικαιολόγητα μεγάλη ή αδικαιολόγητη, ούτε ότι διατάχθηκε κακόπιστα. Ως εκ τούτου απέρριψε την προσφυγή και για το άρθρο 5 § 1 (στ) και 5§4.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 3,
Άρθρο 5§1 και 5§4
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Οι προσφεύγοντες, Murray Matthews, Marc Johnson και Marius Lazăr, είναι, αντιστοίχως, Νεοζηλανδοί, Βρετανοί και Ρουμάνοι υπήκοοι. Γεννήθηκαν αντίστοιχα το 1989, το 1966 και το 1973. Είναι μέλη του Hells Angels. Και οι τρεις προσφεύγοντες συνελήφθησαν στις 19 Νοεμβρίου 2020 σε σχέση με διάφορα εγκλήματα και διατάχθηκε η κράτησή τους. Οι κατηγορίες απαγγέλθηκαν μετά από εξάμηνη μυστική επιχείρηση το 2020, κατά την οποία οι προσφεύγοντες είχαν προσπαθήσει να αγοράσουν 400 κιλά κοκαΐνης από αστυνομικό της Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών των ΗΠΑ που παρίστανε τον έμπορο ναρκωτικών. Η κοκαΐνη επρόκειτο να εισαχθεί λαθραία στις ΗΠΑ από το Περού και στη συνέχεια να μεταφερθεί μέσω εμπορευματοκιβωτίων από το Τέξας στη Ρουμανία και τη Νέα Ζηλανδία. Οι Matthews και Lazăr κατηγορήθηκαν επίσης ότι ζήτησαν από τον αστυνομικό να δολοφονήσει δύο μέλη αντίπαλης συμμορίας μοτοσικλετιστών και στη συνέχεια προετοίμασαν σχετικά.
Τον Ιανουάριο του 2021 οι αρχές των ΗΠΑ ζήτησαν την έκδοση των προσφευγόντων για δίκη, μεταξύ άλλων κατηγοριών, για αδικήματα εκβιασμού, εμπορίας ναρκωτικών και νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Οι προσφεύγοντες υποστήριξαν ότι κινδύνευαν να καταδικαστούν σε ισόβια κάθειρξη χωρίς τη δυνατότητα αποφυλάκισης υπό όρους εάν κρίνονταν ένοχοι στις ΗΠΑ. Οι αρχές των ΗΠΑ παρείχαν πληροφορίες περί του αντιθέτου.
Η έκδοση διατάχθηκε από το Εφετείο, με βάση τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Το δικαστήριο έκρινε ότι η πιθανή ποινή ισόβιας κάθειρξης του κ. Matthews θα μπορούσε να μειωθεί de jure και de facto και ότι, σε κάθε περίπτωση, η ισόβια κάθειρξη δεν εμφανίζονταν ως κατάφωρα δυσανάλογη. Όσον αφορά τον κ. Johnson, το δικαστήριο επισήμανε ότι η ποινή ισόβιας κάθειρξης ήταν απολύτως δικαιολογημένη και ότι δεν υπήρχε καμία απαίτηση για τη Ρουμανία να ζητήσει εγγυήσεις ότι η ποινή αυτή θα μετατρεπόταν. Έκρινε ότι η ενδεχόμενη ποινή ισόβιας κάθειρξης του κ. Lazăr θα μπορούσε de jure και de facto να μειωθεί και ότι, όσον αφορά μια δίκαιη δίκη στις ΗΠΑ, η παρουσία του ζητήθηκε ακριβώς για να διαφυλαχθούν τα δικαιώματα υπεράσπισής του. Οι αμετάκλητες αποφάσεις εκδόθηκαν τον Μάρτιο του 2021 από το Ανώτατο Δικαστήριο. Η κράτηση διατάχθηκε μέχρι την παράδοση των προσφευγόντων στις αρχές των ΗΠΑ.
Κατόπιν αιτήματος των προσφευγόντων, το ΕΔΔΑ υπέδειξε προσωρινά μέτρα στις 15 (κ. Matthews) και στις 19 Απριλίου (κ. Lazăr) και στις 5 Μαΐου 2021 (και για τους τρεις προσφεύγοντες), δηλώνοντας ότι οι προσφεύγοντες δεν πρέπει να εκδοθούν καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου. Τα μέτρα αυτά ήρθησαν στις 12 Δεκεμβρίου 2022 κατόπιν αιτήματος της ρουμανικής κυβέρνησης υπό το πρίσμα της απόφασης του Τμήματος Μείζονος Σύνθεσης στην υπόθεση Sanchez-Sanchez κατά Ηνωμένου Βασιλείου (αριθ. προσφ. 22854/20).
Οι προσφεύγοντες διαμαρτυρήθηκαν για το χρονικό διάστημα κράτησης, αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι το όριο των 180 ημερών για την προσωρινή κράτηση δεν ίσχυε για την κράτηση εν αναμονή της έκδοσης. Ωστόσο, στις 8 Ιουνίου, στις 19 Νοεμβρίου και στις 9 Δεκεμβρίου 2021, οι Lazăr, Matthews και Johnson αντίστοιχα αφέθηκαν ελεύθεροι υπό δικαστική επιτήρηση.
Στις 15 Δεκεμβρίου 2022 τα εθνικά δικαστήρια διέταξαν τη σύλληψη των προσφευγόντων με σκοπό την εκτέλεση της απόφασης έκδοσης. Η έκδοση δεν έχει εκτελεστεί μέχρι σήμερα όσον αφορά τον κ. Matthews και τον κ. Johnson και αμφότεροι καταζητούνται επί του παρόντος από τη ρουμανική αστυνομία και έχουν εκδοθεί εντάλματα σύλληψής τους. Στις 16 Ιανουαρίου 2023, ο κ. Lazăr παραδόθηκε στις αρχές των ΗΠΑ στο Διεθνές Αεροδρόμιο Henri Coandă του Βουκουρεστίου.
Βασιζόμενοι στο άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης), στο άρθρο 5 §§ 1 και 4 (δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία και ασφάλεια), οι προσφεύγοντες ισχυρίστηκαν, ειδικότερα, ότι η έκδοσή τους στις ΗΠΑ τους είχε θέσει σε κίνδυνο ισόβιας κάθειρξης χωρίς αναστολή. Κατήγγειλαν επίσης ότι η κράτησή τους εν αναμονή της έκδοσής τους δεν ήταν νόμιμη.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Άρθρο 3
Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι η υπόθεση Trabelsi κατά Βελγίου, το οποίο επικαλέστηκαν οι προσφεύγοντες, είχε ρητώς απορριφθεί με την απόφαση Sanchez-Sanchez. Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι προσφεύγοντες δεν είχαν προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία ότι υπήρχε πραγματικός κίνδυνος να καταδικαστούν σε ισόβια κάθειρξη χωρίς αναστολή εάν εκδίδονταν στις ΗΠΑ. Αναφέρθηκε στο γεγονός ότι οι κατηγορίες των προσφευγόντων θα αφορούσαν κυρίως τη διακίνηση ναρκωτικών, εγκλήματα για τα οποία λιγότερο από το 2% των καταδικαστικών αποφάσεων στην Ανατολική Περιφέρεια του Τέξας καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη. Το Δικαστήριο επισήμανε και το δικαίωμά τους να ασκήσουν έφεση εάν καταδικαστούν. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο απέρριψε τις αιτιάσεις βάσει του άρθρου 3 ως προδήλως αβάσιμες.
Άρθρο 5
Οι προσφεύγοντες ισχυρίστηκαν, μεταξύ άλλων, ότι η κράτησή τους ήταν παράνομη μετά τη λήξη των σχετικών προθεσμιών κράτησης. Το Δικαστήριο χαρακτήρισε ως κράτηση τις περιόδους κατά τις οποίες οι προσφεύγοντες βρίσκονταν σε κατ’ οίκον περιορισμό μαζί με εκείνες στην περίοδο προσωρινής κράτησης. Έκρινε ότι η κράτηση των Matthews και J. Johnson από τη σύλληψή τους έως τις αποφάσεις που διέτασσαν την έκδοσή τους ήταν σύμφωνη με τον νόμο και δικαιολογημένη λόγω των διαδικασιών που έπρεπε να διεξαχθούν με σκοπό την έκδοση. Όσον αφορά τη νόμιμη περίοδο των 30 ημερών από τον καθορισμό της ημερομηνίας παράδοσής τους μέχρι τη θέση τους υπό δικαστική εποπτεία, το Δικαστήριο έκρινε νόμιμη την κράτησή τους ακόμη και ελλείψει καθορισμένων προθεσμιών, ως εφαρμογή της νομικής διάταξης περί ανωτέρας βίας από τα εθνικά δικαστήρια, στο πλαίσιο του προσωρινού μέτρου που υπέδειξε το Δικαστήριο που εμπόδιζε την παράδοση των προσφευγόντων στις αρχές των ΗΠΑ. Έκρινε ότι η κράτηση δεν ήταν αυθαίρετη και συνοδευόταν από διαδικαστικές εγγυήσεις. Επιπλέον, η κράτηση δεν ήταν αδικαιολόγητα μακρά, αδικαιολόγητη ή διατάχθηκε κακόπιστα.
Πρωτότυπο
Mr Matthews and Mr Lazăr were also charged with having asked the agent to murder two members of a rival biker gang and then made preparations in that connection.
Η περίοδος μετά την εκ νέου σύλληψη του A. Lazăr στις 28 Δεκεμβρίου 2022 έως την παράδοσή του που ακολούθησε δικαστικός έλεγχος, ήταν διαρκείας 202 ημερών. Παρόλο που ο νόμος που διέπει την κράτηση εν αναμονή της έκδοσης είχε αλλάξει, προβλέποντας μέγιστη κράτηση 180 ημερών μέχρι την παράδοση, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η ερμηνεία των εθνικών δικαστηρίων του σχετικού εσωτερικού δικαίου στην υπόθεση του προσφεύγοντος, στο πλαίσιο των υποχρεώσεων διεθνούς συνεργασίας των αρχών, ήταν σύμφωνη με το νόμο και ότι η κράτησή του ήταν δικαιολογημένη και όχι αυθαίρετη. Το Δικαστήριο έκρινε συνολικά ότι η κράτηση των προσφευγόντων με σκοπό την έκδοση και την παράδοσή τους ήταν σύμφωνη με το άρθρο 5 § 1 (στ) και δεν διαπίστωσε παραβίαση.
Όσον αφορά τις καταγγελίες βάσει του άρθρου 5 § 4, οι προσφεύγοντες είχαν τη δυνατότητα να «κινήσουν διαδικασίες» για να επανεξεταστεί η νομιμότητα της κράτησής τους από δικαστήριο. Στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής, τα ρουμανικά δικαστήρια είχαν, μεταξύ άλλων, ελέγξει την τήρηση των νομίμων προθεσμιών. Το Δικαστήριο σημείωσε ότι τα εθνικά δικαστήρια επέδειξαν ιδιαίτερη επιμέλεια, εκδίδοντας αποφάσεις σχετικά με τη νομιμότητα της κράτησης εντός ολίγων ημερών ή εβδομάδων σε δύο βαθμούς δικαιοδοσίας. Επομένως, οι αιτιάσεις αυτές ήταν προδήλως αβάσιμες και το Δικαστήριο τις απέρριψε.
Άλλα άρθρα. Οι κ.κ. Johnson και Lazăr κατήγγειλαν επίσης, βάσει των άρθρων 3 και 5, δυσανάλογη ποινή, παράδοση στις αρχές των ΗΠΑ παρά το γεγονός ότι δεν ήταν σε καλή κατάσταση υγείας (μόνο ο κ. Lazăr) και ελλείψεις στη διαδικασία εντάλματος έκδοσης. Το Δικαστήριο δεν βρήκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο για οποιαδήποτε εμφάνιση παραβίασης και απέρριψε αυτά τα μέρη των προσφυγών (επιμέλεια echrcaselaw.com).
