Η επαναπροώθηση αλλοδαπού που δεν απέδειξε τους ισχυρισμούς του δεν παραβίασε την ΕΣΔΑ. Παραβίαση λόγω ανεπαρκούς έρευνας και μη χορήγηση διερμηνέα.
ΑΠΟΦΑΣΗ
M.S κατά Σλοβακίας και Ουκρανίας της 11.06.2020 (αρ. προσφ. 17189/11)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Αιτών Άσυλο, δικαιώματα νόμιμης εκπροσώπησης σε γλώσσα κατανοητή για τον αιτούντα, διαδικαστικές υποχρεώσεις του κράτους.
Ο προσφεύγων, διερχόμενος παράνομα μέσω Ουκρανίας, συνελήφθη στα σύνορα της Σλοβακίας. Επαναπροώθηση στην Ουκρανία ως το υπεύθυνο πρώτο κράτος υποδοχής όπου και υπέβαλε αίτηση ασύλου ισχυριζόμενος ότι στον τόπο καταγωγής του το Αφγανιστάν, διατρέχει βάσιμο κίνδυνο δίωξης. Η αίτηση του απορρίφθηκε και κρατήθηκε σε κλειστή δομή φιλοξενίας για αλλοδαπούς έως ότου απελάθηκε. Άσκησε καταγγελία για παραβιάσεις του άρθρου 3 και 5 της Σύμβασης, ισχυριζόμενος ότι το αίτημα του δεν εξετάστηκε σωστά και δεν ελήφθη υπόψη από τις αρχές η ανηλικότητά του.
Όσον αφορά την απόρριψη του ισχυρισμού του προσφεύγοντα περί ανηλικότητας, το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν έχει παράσχει πειστικά στοιχεία περί της ηλικίας του.
Όσον αφορά την Σλοβακία, ως το κράτος που ο προσφεύγων συνελήφθη, το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι παρασχέθηκε στον προσφεύγοντα διερμηνέας σε όλη την διαδικασία επαναπροώθησης. Ο προσφεύγων δεν υπέβαλε αίτημα ασύλου στην Σλοβακία, ως εκ τούτου το ΕΔΔΑ έκρινε ότι νομίμως οι αρχές τον επαναπροώθησαν στην Ουκρανία. Επίσης το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι ως παράνομα εισερχόμενος στη Σλοβακία, γνώριζε την αιτία της σύλληψης. Κατά συνέπεια έκρινε ότι δεν παραβιάστηκε το άρθρο 3 και 5§2 της Σύμβασης για την Σλοβακία.
Αντιθέτως το ΕΔΔΑ διαπίστωσε σωρεία παραβάσεων από την Ουκρανία και συγκεκριμένα: α) δεν εξετάστηκε το αίτημα ασύλου προσηκόντως συνεπώς έκρινε παραβίαση του άρθρου 3 όσον αφορά το διαδικαστικό σκέλος της έρευνας, β) ο προσφεύγων δεν ενημερώθηκε για τους λόγους κράτησης και η απόφαση απέλασης ελήφθη χωρίς την συμμετοχή του, ο οποίος δεν εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο, και δεν του παρασχέθηκε διερμηνέας ώστε να εκθέσει τους ισχυρισμούς του, συνεπώς το ΕΔΔΑ έκρινε παραβίαση του διαδικαστικού σκέλους του άρθρου 5§2 και 4.
Αντιθέτως το ΕΔΔΑ απέρριψε την καταγγελία του προσφεύγοντα για ανεπαρκείς συνθήκες κράτησης στην Ουκρανία, γιατί δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία που να αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς του. Καμία παραβίαση του άρθρου 3 ως προς τις συνθήκες κράτησης.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 3,
Άρθρο 5§2,4,
Άρθρο 13,
Άρθρο 34
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΤΑ
Η υπόθεση αφορούσε την καταγγελία Αφγανού μετανάστη σχετικά με τη σύλληψή του στη Σλοβακία και την επιστροφή του στην Ουκρανία, και τελικώς στο Αφγανιστάν, με περιορισμένη πρόσβαση σε νομικές συμβουλές και διερμηνείς.
Ο προσφεύγων M.S., είναι Αφγανός υπήκοος. Η ημερομηνία γέννησής του αμφισβητήθηκε. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι γεννήθηκε το 1993 ή 1994, ενώ οι αρχές στη Σλοβακία και την Ουκρανία ανέφεραν ως ημερομηνία γέννησης το 1992.
Σύμφωνα με τον προσφεύγοντα, έφυγε από το Αφγανιστάν τον Μάιο του 2010, μετά την δολοφονία του πατέρα του το 2005, που εργαζόταν στο Υπουργείο Εθνικής Ασφάλειας του Αφγανιστάν, και όταν μέλος της οικογένειάς του έλαβε απειλητική επιστολή.
Εισήλθε στην Ουκρανία στις αρχές Ιουλίου 2010. Στις 23 Σεπτεμβρίου 2010 συνελήφθη από τη Σλοβακική συνοριακή αστυνομία ενώ περνούσε παράνομα τα σύνορα της Σλοβακίας. Ανακρίθηκε, και του χορηγήθηκε διερμηνέας από τα Σλοβακικά στα Αγγλικά και στη συνέχεια, από έναν συμπατριώτη Αφγανό μετανάστη, από τα Αγγλικά στη διάλεκτο Pashto. Σύμφωνα με το αρχείο της ανάκρισης, δήλωσε ότι η πρόθεσή του δεν ήταν να υποβάλει αίτηση ασύλου στη Σλοβακία, αλλά να ταξιδέψει προς τη Δυτική Ευρώπη.
Εκδόθηκε απόφαση απέλασης στην Ουκρανία και παραδόθηκε στις ουκρανικές αρχές την επόμενη μέρα και τοποθετήθηκε σε προσωρινή δομή φιλοξενίας. Τον Οκτώβριο του 2010 δικαστήριο διέταξε την απέλαση από την Ουκρανία και την κράτησή του εν αναμονή της απέλασης. Μεταφέρθηκε σε προσωρινό κέντρο διαμονής για αλλοδαπούς και απάτριδες πριν τελικά απελαθεί στη Καμπούλ τον Μάρτιο του 2011.
Εν τω μεταξύ, είχε υποβάλει αίτηση ασύλου στις ουκρανικές αρχές μετανάστευσης, υποστηρίζοντας ότι είχε δικαιολογημένο φόβο δίωξης εάν επέστρεφε στο Αφγανιστάν. Ωστόσο, οι αρχές απέρριψαν το αίτημά του επειδή είχαν διαπιστώσει ότι δεν πληρούσε τον ορισμό του πρόσφυγα σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο και τη Σύμβαση για τους Πρόσφυγες.
Υποστήριξε ότι σε όλες αυτές τις διαδικασίες είχε προσπαθήσει να επισημάνει τη προσοχή στις αρχές της Σλοβακίας και της Ουκρανίας για το γεγονός ότι ήταν ανήλικος, χωρίς να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα.
Πλέον ζει στο Αφγανιστάν και ισχυρίστηκε ότι αναγκάστηκε να αλλάξει τον τόπο κατοικίας του λόγω φόβου εντοπισμού από τα άτομα που σκότωσαν τον πατέρα του
Ο προσφεύγων υπέβαλε πολλές καταγγελίες δυνάμει του άρθρου 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) και το άρθρο 5 §§ 2 και 4 (δικαίωμα άμεσης ενημέρωσης για τους λόγους σύλληψης / δικαίωμα άμεσης λήψης αποφάσεων για τη νομιμότητα της κράτησης από δικαστήριο), ισχυριζόμενος, μεταξύ άλλων, ότι είχε απελαθεί στο Αφγανιστάν χωρίς να εξεταστεί ουσιαστικά η αίτησή του για άσυλο και οι κίνδυνοι που θα αντιμετώπιζε και ότι δεν είχε ενημερωθεί για τους λόγους της κράτησής του στην Ουκρανία.
Υποστήριξε επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 34, ότι δεν επετράπη σε εκπρόσωπο ΜΚΟ να έρθει σε επαφή με αυτόν στην Ουκρανία, εμποδίζοντας τον να υποβάλει αίτηση για έκδοση προσωρινού μέτρου εκ μέρους του ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Παραβίαση του άρθρου 3 και 13 για την Σλοβακία.
Αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με την ηλικία του προσφεύγοντος
Τα μέρη διαφωνούν σχετικά με την ηλικία του προσφεύγοντος. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι γεννήθηκε το 1993 ή 1994 και, ήταν το πολύ, 17 ετών, τον Σεπτέμβριο του 2010, όταν είχε κρατηθεί στη Σλοβακία και επέστρεψε στην Ουκρανία. Το Δικαστήριο σημείωσε ότι οι εγχώριες αρχές τόσο στη Σλοβακία όσο και στην Ουκρανία, καθώς και την Πρεσβεία του Αφγανιστάν στο Κίεβο, κατέγραψαν με συνέπεια την ημερομηνία γέννησης του προσφεύγοντος ως την 14 Ιανουαρίου 1992.
Ο προσφεύγων δεν παρείχε εξηγήσεις ούτε προσπάθησε να διαλύσει τις αμφιβολίες της κυβέρνησης. Ούτε ισχυρίστηκε ότι συγκεκριμένες περιστάσεις τον εμπόδισαν να παράσχει ένα πιο ευανάγνωστο αντίγραφο κάποιου εγγράφου που πιστοποιεί την ηλικία του. Υπό τις συνθήκες αυτές, το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο προσφεύγων δεν έχει παράσχει πειστικά στοιχεία τα οποία θα το οδηγούσαν να αποκλίνει από τις διαπιστώσεις των πραγματικών περιστατικών που έφθασαν οι εγχώριες αρχές σχετικά με την ηλικία του .
Άρθρο 3 και 13 ( για την Σλοβακία)
Η κυβέρνηση της Σλοβακίας παρείχε στο Δικαστήριο αντίγραφο της συνέντευξης που είχε πραγματοποιήσει η συνοριακή αστυνομία με τον προσφεύγοντα. Σύμφωνα με το αντίγραφο, η διερμηνεία δόθηκε από τα Σλοβακικά στα Αγγλικά. Στη συνέχεια, δόθηκε διερμηνεία από τα Αγγλικά στη διάλεκτο Pashto, προφανώς από έναν άλλο Αφγανό μετανάστη που συνελήφθη με τον προσφεύγοντα. Ενώ ο προσφεύγων επέκρινε την επάρκεια των ρυθμίσεων διερμηνείας, δεν υπάρχει ένδειξη ότι, υπό τις συνθήκες αυτές, ήταν τόσο ανεπαρκείς ώστε να εμποδίσει την πρόσβαση του προσφεύγοντος στη διαδικασία ασύλου εάν επιθυμούσε να έχει πρόσβαση σε αυτήν.
Σύμφωνα με τα αρχεία, ο προσφεύγων παρείχε πληροφορίες στις σλοβακικές αρχές σχετικά με το ταξίδι του από το Αφγανιστάν στη Σλοβακία και την πρόθεσή του να ταξιδέψει στη Δυτική Ευρώπη. Δήλωσε ότι δεν είχε την πρόθεση να ζητήσει άσυλο στη Σλοβακία. Εν προκειμένω, τα αρχεία των αρχών της Σλοβακίας συνάδουν με τις επακόλουθες δηλώσεις του προσφεύγοντος προς τις ουκρανικές αρχές και με το έντυπο της αίτησης που κατατέθηκε στο Δικαστήριο, ότι ο ίδιος και ο αδελφός του είχαν σκοπό να ταξιδέψουν στη Δυτική Ευρώπη, πράγμα που έκανε ο γαμπρός του λίγες μέρες μετά την είσοδο του προσφεύγοντος στη Σλοβακία. Τα αρχεία των αρχών της Σλοβακίας συμφωνούν επίσης με τη συμπεριφορά του προσφεύγοντος στα σύνορα: δεν αμφισβητείται ότι προσπάθησε να περάσει από τη Σλοβακία με παράνομο τρόπο, αντί να παρουσιαστεί ανοιχτά στο συνοριακό σταθμό για να ζητήσει άσυλο.
Η UNCHR δεν ανέφερε ότι η έκθεσή της για το 2007 που εκφράζει επιφυλάξεις σχετικά με τις επιστροφές στην Ουκρανία παρέμεινε έγκυρη το 2010. Επιπλέον, η έκθεση αφορούσε τους αιτούντες άσυλο. Για τους προαναφερθέντες λόγους, οι σλοβακικές αρχές δεν θεώρησαν ότι ο προσφεύγων εντάσσεται σε αυτήν την κατηγορία. Δεδομένου ότι δεν είχε υποβάλει αίτηση ασύλου, οι αρχές δεν είχαν καμία υποχρέωση να εξακριβώσουν εάν θα είχε αποτελεσματική πρόσβαση στο ουκρανικό σύστημα ασύλου.
Τέλος, οι αρχές της Σλοβακίας δεν εξέθεσαν τον προσφεύγοντα σε αυξημένο κίνδυνο παρακινώντας τον να επιστρέψει στην Ουκρανία παράνομα, αλλά τον παρέδωσαν στις ουκρανικές αρχές στο πλαίσιο μιας ομαλής διαδικασίας επαναπροώθησης.
Λαμβάνοντας επίσης υπόψη τα ανωτέρω συμπεράσματά του σχετικά με την ηλικία του προσφεύγοντος, το Δικαστήριο δεν είναι πεπεισμένο ότι ο προσφεύγων, του οποίου η αξιοπιστία ήταν επίσης ζήτημα, έθεσε τη βάση για έναν βάσιμο ισχυρισμό ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 3 από τη Σλοβακία. Η καταγγελία του κηρύχθηκε απαράδεκτη. Ελλείψει αμφισβητήσιμης καταγγελίας σύμφωνα με το άρθρο 3, η καταγγελία του προσφεύγοντος σύμφωνα με το άρθρο 13 πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη σύμφωνα με τις διατάξεις της σύμβασης.
Άρθρο 5§2 ( για την Σλοβακία)
Η παράγραφος 2 του άρθρου 5 προβλέπει μια στοιχειώδη διασφάλιση: κάθε άτομο που έχει συλληφθεί πρέπει να γνωρίζει γιατί στερείται της ελευθερίας του. Αυτή η διάταξη αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του καθεστώτος προστασίας που παρέχει το άρθρο 5: σε κάθε πρόσωπο που συνελήφθη πρέπει να ενημερωθεί, σε απλή, μη τεχνική γλώσσα που μπορεί να κατανοήσει, τους βασικούς νομικούς και πραγματικούς λόγους για την στέρηση της ελευθερίας του, έτσι ώστε να μπορεί να υποβάλει αίτηση σε δικαστήριο για να αμφισβητήσει τη νομιμότητά του σύμφωνα με την παράγραφο 4. Ενώ αυτές οι πληροφορίες πρέπει να διαβιβάζονται «άμεσα», δεν χρειάζεται να αναγνωστούν στο σύνολό τους από τον αστυνομικό που συλλαμβάνει κατά τη στιγμή της σύλληψης.
Το Δικαστήριο δεν βλέπει κανένα λόγο να αμφιβάλλει ότι ο προσφεύγων γνώριζε ότι είχε εισέλθει παράνομα στη Σλοβακία και, επομένως, ότι γνώριζε επίσης τους πραγματικούς λόγους της κράτησής του στη Σλοβακία.
Το Δικαστήριο επαναλαμβάνει ότι το άρθρο 5 § 2 δεν απαιτεί την έγγραφη ενημέρωση σε κρατούμενο ή σε κάποια άλλη συγκεκριμένη μορφή. Επομένως, αυτό το μέρος της αίτησης είναι προδήλως αβάσιμο.
Άρθρο 3 (για Ουκρανία) όσον αφορά τις συνθήκες κράτησης
Στο έντυπο αίτησής του, ο προσφεύγων παραπονέθηκε ότι οι συνθήκες κράτησής του στην Ουκρανία ήταν ανεπαρκείς, κατά παράβαση του άρθρου 3 της Σύμβασης.
Το Δικαστήριο επαναλαμβάνει ότι οι πληροφορίες σχετικά με τις φυσικές συνθήκες κράτησης εμπίπτουν στη γνώση των εθνικών αρχών. Κατά συνέπεια, οι προσφεύγοντες ενδέχεται να αντιμετωπίσουν ορισμένες δυσκολίες στην απόκτηση αποδεικτικών στοιχείων για την τεκμηρίωση μιας τέτοιας καταγγελίας. Παρ ‘όλα αυτά, σε τέτοιες περιπτώσεις, οι προσφεύγοντες μπορεί να αναμένεται να υποβάλουν τουλάχιστον λεπτομερή περιγραφή των καταγγελλόμενων γεγονότων και να παρέχουν – στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό – ορισμένα αποδεικτικά στοιχεία προς υποστήριξη αυτών.
Ο προσφεύγων παρέλειψε να παράσχει λεπτομερή περιγραφή των όρων κράτησής του στην κλειστή δομή Chop. Τα κενά στην καταγγελία του προσφεύγοντος δεν μπορούν να συμπληρωθούν από σχετικές διεθνείς εκθέσεις, οι οποίες δεν περιέχουν καμία συγκεκριμένη πληροφορία. Επομένως, αυτό το μέρος της αίτησης είναι προδήλως αβάσιμο και πρέπει να απορριφθεί.
Άρθρο 3 και 13 (για Ουκρανία) σχετικά με την επιστροφή του προσφεύγοντος στο Αφγανιστάν.
Ο προσφεύγων παραπονέθηκε ότι, επειδή δεν αξιολόγησε επαρκώς τον κίνδυνο να εκτεθεί σε κακομεταχείριση στο Αφγανιστάν και απελάθηκε, η Ουκρανία παραβίασε τα άρθρα 3 και 13 της Σύμβασης.
Το Δικαστήριο επισήμανε εξαρχής ότι, υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, το κεντρικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί δεν είναι εάν ο προσφεύγων αντιμετώπιζε πραγματικό κίνδυνο κακομεταχείρισης στο Αφγανιστάν, αλλά εάν πριν επαναπροωθηθεί εκεί, οι ουκρανικές αρχές πραγματοποίησαν επαρκή εξέταση του ισχυρισμού του ότι θα διατρέξει τέτοιο κίνδυνο.
Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ανήκε σε μια ομάδα, συγκεκριμένα μέλη της οικογένειας κυβερνητικών υπαλλήλων οι οποίοι ενδέχεται να διατρέξουν κίνδυνο στο Αφγανιστάν. Κατά συνέπεια, οι ουκρανικές αρχές είχαν την υποχρέωση να εξετάσουν τους ισχυρισμούς του και να εξακριβώσουν εάν η απέλαση του στο Αφγανιστάν θα τον εξέθετε σε σοβαρό κίνδυνο.
Ωστόσο, αντί να προβεί σε ουσιαστική ανάλυση του φερόμενου φόβου δίωξης του προσφεύγοντος, η Περιφερειακή Υπηρεσία Μετανάστευσης εστίασε σε επίσημους λόγους για απόρριψη του αιτήματος ασύλου του. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν πληρούσε τον ορισμό του πρόσφυγα βάσει του εσωτερικού δικαίου και της Σύμβασης για τους Πρόσφυγες.
Στο βαθμό που το ζήτημα του δυνητικού κινδύνου στη χώρα προέλευσης εξετάστηκε από το εγχώριο δικαστήριο που διέταξε την απέλαση του προσφεύγοντος, κατέληξε στο παράλογο συμπέρασμα ότι δεν υπήρξαν εγκλήματα εναντίον του ατόμου στο Αφγανιστάν. Ενώ αυτή η αξιολόγηση προηγήθηκε της εξέτασης της αίτησης ασύλου του προσφεύγοντος, φαίνεται ότι ήταν η μόνη απόπειρα ανάλυσης επί της ουσίας του κινδύνου που ισχυρίστηκε.
Αυτές οι αδυναμίες είχαν διαδικαστικό χαρακτήρα. Αν είχε διενεργηθεί κατάλληλη εξέταση του αιτήματος ασύλου του προσφεύγοντος από τις ουκρανικές αρχές, θα μπορούσαν κάλλιστα να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι ο ισχυρισμός του σχετικά με τον κίνδυνο κακομεταχείρισης στο Αφγανιστάν δεν ήταν πειστικός. Ως εκ τούτου, υπήρξε διαδικαστική παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ από την Ουκρανία λόγω της αποτυχίας των ουκρανικών αρχών να εξετάσουν, κατά τρόπο συμβατό με τις απαιτήσεις της νομολογίας του Δικαστηρίου, τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος για κίνδυνο δίωξης στο Αφγανιστάν πριν τον επαναπροωθήσουν στη χώρα προέλευσης.
Άρθρο 5§1 από την Ουκρανία
Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι οι αρχές δεν κατάφεραν να εξετάσουν εναλλακτικές λύσεις στην κράτηση και ότι δεν είχαν συνεχίσει τη διαδικασία απέλασης με την απαιτούμενη επιμέλεια. Η αναγνώρισή του από την Πρεσβεία του Αφγανιστάν δεν πραγματοποιήθηκε έως τις 20 Φεβρουαρίου 2011, μήνες μετά την κράτηση του. Το Δικαστήριο δεν έχει πειστεί από τα επιχειρήματα του προσφεύγοντος . Πριν διατάξει την κράτησή του, το εγχώριο δικαστήριο εξέτασε συγκεκριμένους παράγοντες για την υπόθεσή του και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κράτησή του ήταν απαραίτητη. Ομοίως, δεν υπάρχει ένδειξη ότι υπήρξαν καθυστερήσεις στη διαδικασία που να αποδεικνύουν ότι οι αρχές δεν συνέχισαν την απέλαση του προσφεύγοντος με την απαιτούμενη επιμέλεια. Επομένως, αυτό το μέρος της καταγγελίας είναι προδήλως αβάσιμο.
Άρθρο 5§2 και 5§4 (για Ουκρανία)
Ο προσφεύγων παραπονέθηκε επίσης ότι δεν είχε ενημερωθεί για τους λόγους της κράτησής του στην Ουκρανία, κατά παράβαση του Άρθρου 5 § 2, και ότι η διαδικασία για την κράτησή του παραβίαζε το Άρθρο 5 § 4 της ΕΣΔΑ. Το μόνο εγχώριο έγγραφο που τέθηκε στη διάθεση του Δικαστηρίου – η απόφαση του δικαστηρίου της 13.10.2010 με την οποία διατάχθηκε η απέλαση και η κράτηση του προσφεύγοντος – τείνει να επιβεβαιώσει αυτούς τους ισχυρισμούς. Το δικαστήριο σημείωσε ότι προσφεύγων παραιτήθηκε από το δικαίωμά του για εκπροσώπηση και διατάχθηκε η απέλαση και η κράτηση του, αλλά η απόφασή δεν περιέχει καμία αναφορά στη συμμετοχή διερμηνέα ή δικηγόρου στη διαδικασία. Ούτε περιέχει καμία ένδειξη ότι ο προσφεύγων είχε ενημερωθεί για τα δικαιώματα του σε μία γλώσσα που κατανοούσε.
Κατά συνέπεια, υπήρξε παραβίαση του άρθρου 5 §§ 2 και 4 της ΕΣΔΑ από την Ουκρανία.
Άρθρο 34 ( για Ουκρανία)
Ο προσφεύγων παραπονέθηκε ότι οι ουκρανικές αρχές είχαν αρνηθεί την επικοινωνία με εκπρόσωπο ΜΚΟ, εμποδίζοντας έτσι να υποβάλει αίτηση για προσωρινό μέτρο στο Δικαστήριο. Το Δικαστήριο επισήμανε ότι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος ως προς αυτό δεν υποστηρίζονται από κανένα αποδεικτικό στοιχείο και διατυπώνονται με αρκετά αόριστους όρους. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η Ουκρανία δεν παραβίασε τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 34 της Σύμβασης.
Έτσι συνολικά το ΕΔΔΑ διαπίστωσε:
Παραβίαση του άρθρου 3 (έρευνα – διαδικαστικό σκέλος) από την Ουκρανία
Παραβίαση του άρθρου 5 §§ 2 και 4 από την Ουκρανία
Μη παραβίαση του άρθρου 34 από την Ουκρανία
Δίκαιη ικανοποίηση
Το Στρασβούργο επιδίκασε ποσό 2.300 ευρώ για ηθική βλάβη (επιμέλεια echrcaselaw.com).
