Το ΕΔΔΑ δέχτηκε τους φιλικούς διακανονισμούς σχετικά με παραβιάσεις δικαιωμάτων δίκαιης δίκης σε υποθέσεις καταδικαστικών αποφάσεων στο πλαίσιο της χρηματοοικονομικής κρίσης

ΑΠΟΦΑΣΗ

Sigurjón Þorvaldur Árnason κατά Ισλανδίας (αρ. 42655/16 και 27495/18), Ívar Guðjónsson κατά Ισλανδίας (αρ. 46015/16), Sigurþór Charles Guðmundsson κατά Ισλανδίας (αρ. 60672/16), Margrét Guðjónsdóttir κατά Ισλανδίας (αρ. 60704/16) και Karl Emil Wernersson κατά Ισλανδίας (αρ. 61464/16) της 04.03.2020

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Tο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ομόφωνα διέγραψε τις προσφυγές ως αποτέλεσμα των φιλικών διακανονισμών που επιτεύχθηκαν μεταξύ των διαδίκων. Οι προσφυγές αφορούσαν τις ποινικές καταδίκες των προσφευγόντων για οικονομικά εγκλήματα, με την οικονομική κρίση του έτους 2008 και τις επακόλουθες συνέπειες της στην Ισλανδία. Το εναγόμενο κράτος αναγνώρισε παραβιάσεις του δικαιώματος των προσφευγόντων σε δίκαιη δίκη (άρθρο 6 της ΕΣΔΑ) και ανέλαβε να καταβάλλει σε έκαστον από τους προσφεύγοντες δίκαιη ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Επίσης, μνημονεύθηκε η δυνατότητα των προσφευγόντων να υποβάλουν αίτηση για επανεκδίκαση των υποθέσεων τους.

ΔΙΑΤΑΞΗ

Άρθρο 6

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Οι προσφεύγοντες Sigurjón Þorvaldur Árnason, Ívar Guðjónsson, Sigurþór Charles Guðmundsson,Margrét Guðjónsdóttir και ο Karl Emil Wernersson, είναι Ισλανδοί υπήκοοι οι οποίοι γεννήθηκαν το 1966, 1968, 1958, 1958 και 1962 αντίστοιχα. Ζουν στο Ρέικιαβικ (κ. Árnason, κ. Guðmundsson και Κα Guðjónsdóttir) και Garðabær (Ισλανδία) (οι άλλοι δύο προσφεύγοντες).

Οι προσφυγές αφορούσαν τις ποινικές καταδίκες των προσφευγόντων σε υποθέσεις που σχετίζονται με την οικονομική κρίση του έτους 2008 και τις επακόλουθες συνέπειες της στην Ισλανδία.

Σε διάφορες ημερομηνίες το 2020, το Δικαστήριο έλαβε δηλώσεις φιλικού διακανονισμού που υπέγραψαν οι διάδικοι. Με αυτές τις δηλώσεις, το εναγόμενο κράτος αναγνώρισε παραβιάσεις του δικαιώματος των προσφευγόντων σε δίκαιη δίκη και ανέλαβε να καταβάλλει σε καθένα από τους προσφεύγοντες 12.000 ευρώ για ηθική βλάβη και για την κάλυψη των εξόδων. Οι προσφεύγοντες  με τη σειρά τους συμφώνησαν να παραιτηθούν από τυχόν περαιτέρω αξιώσεις κατά της Ισλανδίας.

Στις δηλώσεις σχετικά με τον κ. Árnason, έγινε αναφορά στην απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση Sigríður Elín Sigfúsdóttir κατά της Ισλανδίας (αρ. 41382/17), όπου το Δικαστήριο διαπίστωσε παραβίαση του δικαιώματος του προσφεύγοντος σε δίκαιη δίκη λόγω έλλειψης αμεροληψίας ενός από τους δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου που είχε προεδρεύσει στη δίκη του προσφεύγοντος. Στις δηλώσεις σχετικά με τους άλλους προσφεύγοντες, έγινε αναφορά στην απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση Styrmir Þór Bragason κατά Ισλανδίας (αρ. 36292/14), όπου το Δικαστήριο διαπίστωσε παραβίαση του δικαιώματος του προσφεύγοντος σε δίκαιη δίκη λόγω του τρόπου με τον οποίο το Ανώτατο Δικαστήριο της Ισλανδίας ανέτρεψε την αθώωση του προσφεύγοντος χωρίς να λάβει αποδεικτικά στοιχεία από τον προσφεύγοντα και χωρίς να εξετάσει μάρτυρες.

Όλες οι δηλώσεις περιείχαν τη δυνατότητα των προσφευγόντων να υποβάλουν αιτήσεις επανάληψης των διαδικασιών στα εθνικά δικαστήρια.

Στηριζόμενοι στο άρθρο 6 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, οι προσφεύγοντες παραπονέθηκαν για τον τρόπο με τον οποίο το Ανώτατο Δικαστήριο της Ισλανδίας είχε ανατρέψει εν όλω ή εν μέρει τις αθωώσεις τους, ή στις υποθέσεις του κ. Árnason και του κ. Guðjónsson, για τις διάφορες πτυχές των ποινικών διαδικασιών εναντίον τους.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Το Δικαστήριο δέχτηκε τους φιλικούς διακανονισμούς. Πείστηκε ότι οι διακανονισμοί βασίστηκαν στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως ορίζεται στη Σύμβαση και στα Πρωτόκολλά της και δεν βρήκε  λόγους να δικαιολογήσει την εξέταση των προσφυγών. Έτσι διέγραψε τις προσφυγές από τον κατάλογό του.