Καταδίκη Δανού υπηκόου που εισήλθε σε απαγορευμένη περιοχή κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στην Συρία. Καμία παραβίαση της ελευθερίας της κυκλοφορίας

ΑΠΟΦΑΣΗ

Mørck Jensen κατά Δανίας της 18.10.2022 (αρ. προσφ. 60785/19)

Βλ. εδώ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο προσφεύγων, Δανός υπήκοος, καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης έξι μηνών για παραβίαση της απαγόρευσης εισόδου και παραμονής σε συγκεκριμένη ζώνη συγκρούσεων στη Συρία, η οποία ήρθη κατά την εκδίκαση της υπόθεσης μετά από αλλαγή της κατάστασης στη ζώνη αυτή όπου η Δανία είχε περιορίσει τις μετακινήσεις.

Το εθνικό Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε την καταδικαστική απόφαση, προσθέτοντας ότι ο περιορισμός της ελευθερίας της κυκλοφορίας του προσφεύγοντος δεν συνιστούσε παραβίαση των δικαιωμάτων του βάσει του άρθρου 2 του 4^ου Πρωτοκόλλου της Σύμβασης.

Επικαλούμενος το άρθρο 7 (καμία ποινή χωρίς νόμο) της ΕΣΔΑ και το άρθρο 2 του 4^ου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ (ελευθερία κυκλοφορίας), ο προσφεύγων παραπονέθηκε ότι η καταδίκη και η ποινή που του επιβλήθηκε παραβίασαν τα δικαιώματά του.

Το Δικαστήριο του Στρασβούργου διαπίστωσε ειδικότερα ότι η καταδίκη ήταν σύμφωνη με τη σχετική νομοθεσία. Ανέφερε ότι η είσοδος σε μια καταγεγραμμένη περιοχή ένοπλης σύγκρουσης συνιστούσε αδίκημα, ανεξάρτητα από την εκάστοτε υποστήριξη. Ο σκοπός εισόδου ή παραμονής ήταν άσχετος. Επομένως, το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 7 της Σύμβασης.

Επιπλέον, το ΕΔΔΑ έκρινε πως ο προσφεύγων είχε το δικαίωμα να εγκαταλείψει τη Δανία και να ταξιδέψει στη Συρία σύμφωνα με το άρθρο 2 του 4^ου Πρωτοκόλλου. Οι περιορισμοί είχαν εφαρμοστεί μόνο σε περιοχές όπου υπήρχε τρομοκρατική δραστηριότητα, με σκοπό τη διασφάλιση μη συμμετοχής των ατόμων που συνδέονται με τη Δανία στη σύγκρουση. Τα εθνικά δικαστήρια είχαν εξισορροπήσει προσεκτικά τα δικαιώματα του προσφεύγοντος και τις ανάγκες της κοινωνίας. Συνεπώς, το ΕΔΔΑ δεν διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 2 του 4ου Πρωτοκόλλου της Σύμβασης.

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 7

Άρθρο 2 του 4^ου Πρωτοκόλλου

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Ο προσφεύγων, Tommy Mørck Jensen, είναι Δανός υπήκοος ο οποίος γεννήθηκε το 1978 και ζει στο Aarhus (Δανία).

Το 2017 ο προσφεύγων δήλωσε κατά τη διάρκεια μιας ραδιοφωνικής συνέντευξης ότι βρισκόταν στην πρώτη γραμμή στο χωριό Tal Saman/Tal Elsamen στην περιοχή al-Raqqa στις αρχές Ιανουαρίου 2017 στον εμφύλιο πόλεμο στην Συρία.

Η αστυνομία ξεκίνησε έρευνα. Ως αποτέλεσμα, το 2019 κατηγορήθηκε για παράβαση του Ποινικού Κώδικα και για απαγόρευση εισόδου και παραμονή σε ορισμένες ζώνες σύγκρουσης βάσει εκτελεστικού διατάγματος, ειδικά για την παραμονή στο Ayn Issa χωρίς άδεια από την αστυνομία ή για κάποιο σημαντικό σκοπό. Οι αρχές έκριναν ότι είχε πολεμήσει στην ένοπλη σύγκρουση κατά του Ισλαμικού Κράτους με τις Μονάδες Άμυνας του Λαού (Yekineyên Parastina Gel). Δήλωσε αθώος, ισχυριζόμενος ότι βρισκόταν στην περιοχή για να υποστηρίξει την αυτονομία των Κούρδων.

Έδωσε λεπτομέρειες για τις δραστηριότητές του εκεί και για τη μάχη που είδε. Δήλωσε ότι αγνοούσε τον σχετικό νόμο βάσει του οποίου κατηγορήθηκε.

Το Επαρχιακό Δικαστήριο τον κήρυξε ένοχο σύμφωνα με τις κατηγορίες. Καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης έξι μηνών. Το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε την απόφαση αυτή, προσθέτοντας ότι ο περιορισμός της ελευθερίας της μετακίνησης του προσφεύγοντος δεν συνιστούσε παραβίαση των δικαιωμάτων του βάσει του άρθρου 2 του 4^ου Πρωτοκόλλου της Σύμβασης.

Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε επίσης εναντίον του προσφεύγοντος σε έφεση τον Αύγουστο του 2019, θεωρώντας ότι η καταδίκη δεν ήταν αντίθετη με το άρθρο 7 της Σύμβασης και ότι ο σχετικός νόμος ήταν σαφής και οι συνέπειες ήταν προβλέψιμες. Σημείωσε την κατάργηση των σχετικών διατάξεων του εκτελεστικού διατάγματος το 2019, αλλά έκρινε ότι η κατάργηση δεν ήρε την ενοχή των ατόμων που είχαν επισκεφτεί την απαγορευμένη ζώνη πριν από αυτό το σημείο. Στο σκεπτικό της αναφέρθηκε στη νομολογία του Δικαστηρίου και στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ποινή επίσης επικυρώθηκε.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Άρθρο 7

Το Δικαστήριο σημείωσε ότι τα εθνικά δικαστήρια είχαν διαπιστώσει ότι ο σχετικός νόμος είναι σαφής. Ανέφερε ότι η είσοδος σε μια καταγεγραμμένη περιοχή ένοπλης σύγκρουσης συνιστούσε αδίκημα, ανεξάρτητα από την εκάστοτε υποστήριξη. Ο σκοπός της εισόδου ή της παραμονής ήταν άσχετος. Ένας επεξηγηματικός χάρτης που περιλαμβάνει την περιοχή al-Raqqa προσαρτήθηκε. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο έκρινε ότι η καταδίκη του προσφεύγοντος ήταν σύμφωνη με το νόμο.

Σχετικά με την μεταγενέστερη κατάργηση του νόμου, το Ανώτατο Δικαστήριο είχε διαπιστώσει ότι οι ενέργειές του προσφεύγοντος έπρεπε να κριθούν βάσει του ποινικού δικαίου που ίσχυε κατά τον χρόνο του αδικήματος. Κάνοντας αναφορά στην νομολογία του Δικαστηρίου, έκρινε ότι η εν λόγω ποινή για το αδίκημα δεν ήταν αντίθετη προς το άρθρο 7.

Το Δικαστήριο σημείωσε ότι, σε αντίθεση με παρόμοιες προηγούμενες υποθέσεις, ο σχετικός νόμος (Ποινικός Κώδικας) και η διαδικασία παρέμεινε αμετάβλητη και συμφώνησε με τις εγχώριες αρχές ότι η ισχύουσα νομοθεσία ίσχυε κατά τον χρόνο του αδικήματος.

Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 7 της Σύμβασης.

Άρθρο 2 του 4^ου Πρωτοκόλλου

Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι ο περιορισμός στην είσοδο και τη διαμονή του στην περιοχή al-Raqqa δεν ήταν ούτε σύμφωνος με το νόμο ούτε απαραίτητος σε μια δημοκρατική κοινωνία. Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι το άρθρο 2 του 4^ου Πρωτοκόλλου σήμαινε ότι τα άτομα ήταν ελεύθερα να εγκαταλείψουν οποιαδήποτε χώρα, συμπεριλαμβανομένης της δικής τους, υπονοώντας το δικαίωμα ταξιδιού.

Ο προσφεύγων είχε το δικαίωμα να εγκαταλείψει τη Δανία και να ταξιδέψει στη Συρία, αλλά το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι οι περιορισμοί στα ταξίδια στην περιοχή al-Raqqa ήταν νόμιμοι. Θα μπορούσε να είχε ζητήσει άδεια από το κράτος αν είχε νόμιμο λόγο να το κάνει. Οι περιορισμοί είχαν εφαρμοστεί μόνο σε περιοχές όπου υπήρχε τρομοκρατική δραστηριότητα, με σκοπό τη διασφάλιση της μη συμμετοχής ατόμων που συνδέονται με τη Δανία στη σύγκρουση.

Τα εθνικά δικαστήρια είχαν εξισορροπήσει προσεκτικά τα δικαιώματα του προσφεύγοντος και τις ανάγκες της κοινωνίας και οι περιορισμοί ήταν προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος. Το ΕΔΔΑ δεν διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 2 του 4^ου Πρωτοκόλλου της Σύμβασης. (επιμέλεια: echrcaselaw.com).