Η άρνηση διόρθωσης της θρησκείας στο αρχείο της φυλακής δεν εμπόδισε τα θρησκευτικά καθήκοντα. Μη παραβίαση θρησκευτικής ελευθερίας

ΑΠΟΦΑΣΗ

Mariș κατά Ρουμανίας της 22.10.2020 (αρ. προσφ. 58208/14)

Βλ.εδώ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Άρνηση των ρουμανικών αρχών να διορθώσουν, με απλή δήλωση του προσφεύγοντος, τη καταχώρηση στο μητρώο των φυλακών σχετικά με την πίστη του.

Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε κυρίως ότι τα δικαιώματά του βάσει του άρθρου 9 (ελευθερία σκέψης, συνείδηση και θρησκείας) της Σύμβασης είχαν παραβιαστεί.

Το Δικαστήριο δεν εντόπισε παραβίαση του δικαιώματός του αναφορικά με το σεβασμό της θρησκείας του και έκρινε ότι η προσφυγή του ήταν  προφανώς αβάσιμη.

Σημείωσε, ιδίως, ότι η καταγγελία του προσφεύγοντος ήταν μάλλον αόριστη και θεωρητική, εφόσον δεν είχε ισχυριστεί ότι οι αρχές της φυλακής είχαν περιορίσει, με οποιονδήποτε τρόπο, τη δυνατότητά του να εκδηλώσει την πίστη του. Ο ίδιος δεν είχε ενημερώσει το Δικαστήριο για την  άρνηση των αρχών να δεχθούν οποιοδήποτε αίτημα από αυτόν σχετικά με την εκπλήρωση των θρησκευτικών του καθηκόντων, για παράδειγμα για την ανάγκη να έρθει σε επαφή με έναν εκπρόσωπο της θρησκείας του, να παρακολουθεί θρησκευτικές τελετές ή να λαμβάνει γεύματα σύμφωνα με τις παραδόσεις και τις θρησκευτικές του αρχές. Γενικότερα δεν είχε ισχυριστεί ότι οι αρχές στις φυλακές τον είχαν εμποδίσει να ασκήσει τη θρησκευτική του πίστη.

ΔΙΑΤΑΞΗ

Άρθρο 9

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Ο προσφεύγων Valeriu Mariş είναι Ρουμάνος υπήκοος. Γεννήθηκε το 1968 και ζει στο Μπρασόβ (Ρουμανία). Από το 2002 και μετά εκτίει ποινή φυλάκισης σε διάφορες ρουμανικές φυλακές. Ο προσφεύγων χαρακτήρισε τον εαυτό του στο Δικαστήριο ως Εβραίο. Δήλωσε επίσης ότι το 2013, ενώ κρατούνταν στις φυλακές Miercurea-Ciuc, συνειδητοποίησε ότι είχε καταχωρηθεί εσφαλμένα στα μητρώα φυλακών ως  Χριστιανός Ορθόδοξος. Ζήτησε να διορθωθεί η σχετική καταχώρηση, αλλά η διοίκηση των φυλακών απάντησε ότι έπρεπε να προσκομίσει πιστοποιητικό από τους εκπροσώπους της θρησκείας του ή της θρησκευτικής ένωσης στην οποία ισχυρίστηκε ότι ανήκει. Ο προσφεύγων εξήγησε ότι δεν ζήτησε να του σερβίρονται γεύματα σύμφωνα με τους εβραϊκούς διατροφικούς κανονισμούς.

Ο προσφεύγων άσκησε έφεση κατά της άρνησης διόρθωσης της καταχώρησης προς τον δικαστή που είναι υπεύθυνος για την επιβολή στερητικών ποινών ελευθερίας, ο οποίος έκανε δεκτό το αίτημά του.  Ο δικαστής διαπίστωσε ιδίως ότι αρκεί μια απλή δήλωση εκ μέρους του ενδιαφερόμενου για να αποδείξει τη θρησκεία του. Μετά από έφεση την οποία κατέθεσε η διοίκηση των φυλακών, το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα διόρθωσης του προσφεύγοντος.

Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη φυλακή Bistriţa όπου καταχωρίστηκε ως Ορθόδοξος Χριστιανός στα  μητρώα φυλακών. Δεν ζήτησε τη τροποποίηση αυτής της καταχώρησης.

Βασιζόμενος κυρίως στο άρθρο 9 (ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας), ο προσφεύγων κατήγγειλε την άρνηση των αρχών των φυλακών να διορθώσουν την καταχώρηση στα μητρώα της πίστης του στον προσωπικό του φάκελο. Ο ίδιος κατήγγειλε ότι έπρεπε να κινήσει διοικητικές διαδικασίες, συνεπώς θα επιφορτίζονταν ορισμένες δαπάνες, προκειμένου να αποδειχθεί η θρησκεία του.

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Άρθρο 9 (ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας)

Το Δικαστήριο σημείωσε ότι το αίτημα του προσφεύγοντος περιορίστηκε αποκλειστικά στην αποκατάσταση ενός φερόμενου διοικητικού σφάλματος στο φάκελό του στις φυλακές Miercurea Ciuc. Σημείωσε επίσης ότι, αν και η  κυβέρνηση υποστήριξε ότι ο προσφεύγων είχε ζητήσει να του προσφέρονται γεύματα σύμφωνα με τους Εβραϊκούς διατροφικούς κανονισμούς, ο προσφεύγων είχε αντικρούσει τον ισχυρισμό αυτό.

Στο πλαίσιο αυτό, το Δικαστήριο έκρινε απαραίτητο να εξακριβώσει αν υπήρχε οποιαδήποτε παρέμβαση στην ελευθερία του προσφεύγοντος να εκδηλώσει τη θρησκεία του. Στο πλαίσιο αυτό, το Δικαστήριο έκρινε ότι η καταγγελία του προσφεύγοντος ήταν μάλλον αόριστη και θεωρητική στο βαθμό που δεν είχε ισχυριστεί ότι οι αρχές της φυλακής του είχαν περιορίσει,  με οποιονδήποτε τρόπο, τη δυνατότητα του να «εκδηλώσει τη θρησκεία του». Έτσι, το Δικαστήριο παρατήρησε ότι, παρόλο που είχε φυλακιστεί το 2002, δεν είχε υποβάλει αίτηση για την τροποποίηση της καταχώρησης στο φάκελό του έως το 2013. Ωστόσο, δεν είχε ισχυριστεί ούτε ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων ούτε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η ελευθερία του να εκδηλώσει τη θρησκεία του είχε περιοριστεί με οποιονδήποτε τρόπο.

Ακόμη και αν υποτεθεί ότι, όπως ισχυρίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, είχε καταχωρηθεί αυτόματα ως Χριστιανός Ορθόδοξος και δεν είχε ζητηθεί καμία γνώμη για τη θρησκεία του, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η καταχώριση στο αρχείο του δεν είχε καμία συνέπεια όσον αφορά τη δυνατότητα να εκδηλώσει την πίστη του. Σημείωσε επίσης ότι η καταχώριση στον φάκελό του δεν προοριζόταν για δημόσια διαβούλευση ή για καθημερινή χρήση, αλλά ότι ήταν προσβάσιμη μόνο από τις αρχές των φυλακών.

Επιπλέον, ο προσφεύγων δεν είχε δηλώσει πώς η καταχώριση στον φάκελό του τον εμπόδισε να ασκήσει τη θρησκεία του. Δεν είχε ενημερώσει το Δικαστήριο για άρνηση των αρχών να χορηγήσουν οποιοδήποτε αίτημα από αυτόν σχετικά με την εκπλήρωση των θρησκευτικών του καθηκόντων, για παράδειγμα την ανάγκη να  έρθει σε επαφή με εκπρόσωπο της θρησκείας του, να παρακολουθήσει θρησκευτικές τελετές ή να λάβει γεύματα που του επιτρέπει η θρησκεία του. Γενικότερα, δεν είχε ισχυριστεί ότι οι αρχές της φυλακής τον είχαν εμποδίσει να συμμετέχει σε οποιεσδήποτε πράξεις λατρείας της θρησκείας του. Ούτε ισχυρίστηκε ότι υπέστη πίεση ή  εκφοβισμό ή τιμωρία από τις αρχές της φυλακής λόγω της πίστης του. Επιπλέον, από τις πληροφορίες που παρείχε η κυβέρνηση, τις οποίες δεν αμφισβήτησε ο προσφεύγων, προέκυψε ότι δεν είχε επαναλάβει το αίτημά του για διόρθωση της καταχώρησης στο φάκελό του  μετά τη μεταφορά του σε άλλη φυλακή.

Έτσι, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν παραβιάζεται το δικαίωμα του προσφεύγοντος στο σεβασμό της θρησκείας του, όπως κατοχυρώνεται από το άρθρο 9 της Σύμβασης, εξαιτίας της από την άρνησης τροποποίησης της καταχώρησης που αφορά τη  θρησκεία στο μητρώο της φυλακής Miercurea-Ciuc. Επομένως, η προσφυγή του ήταν προδήλως αβάσιμη(επιμέλεια echrcaselaw.com).