Η επέκταση νεκροταφείου δίπλα σε σπίτι μόλυνε επικίνδυνα πόσιμο νερό και έδαφος. Παραβίαση σεβασμού της κατοικίας
ΑΠΟΦΑΣΗ
Solyanik κατά Ρωσίας της 10.05.2022 ( αρ. προσφ. 47987/15)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο προσφεύγων Vladimir Vladislavovich Solyanik, είναι Ρώσος υπήκοος, ο οποίος γεννήθηκε το 1967 και ζει στο Βλαδιβοστόκ. Είναι ιδιοκτήτης σπιτιού – με παρακείμενο οικόπεδο – το οποίο βρίσκεται κοντά στο Νεκροταφείο Lesnoye στο Βλαδιβοστόκ.
Ο ίδιος έκανε καταγγελία για ρύπανση από νεκροταφείο που βρίσκεται πολύ κοντά στο σπίτι του και στο παρακείμενο οικόπεδο. Οι εθνικές αρχές κοινοποίησαν στην υπηρεσία ταφής της πόλης τουλάχιστον τρεις επιπλήξεις, καθώς και τα εθνικά δικαστήρια διαπίστωσαν ότι οι ταφές στο νεκροταφείο πραγματοποιούνταν κατά παράβαση των υγειονομικών κανόνων. Συγκεκριμένα, το χώμα στη γη του και το νερό στο πηγάδι του διαπιστώθηκε, από εκθέσεις εμπειρογνωμόνων, ότι ήταν σοβαρά μολυσμένα.
Επικαλούμενος το άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της κατοικίας), ο προσφεύγων παραπονέθηκε ότι η συνεχιζόμενη χρήση και η επέκταση του νεκροταφείου προς το σπίτι του είχε οδηγήσει σε μόλυνση του εδάφους και του πηγαδιού, της μοναδικής δηλαδή πηγής πόσιμου νερού, στο οικόπεδό του. Ισχυρίστηκε επίσης συναισθηματική δυσφορία λόγω των ενταφιασμών που πραγματοποιούνταν τόσο κοντά στο σπίτι του, ισχυριζόμενος, αργότερα, ότι το νεκροταφείο βρισκόταν μόνο 34 μέτρα απόσταση από την οικία του.
Το Δικαστήριο σημείωσε ότι το νεκροταφείο είχε σταδιακά επεκταθεί προς την ιδιοκτησία του προσφεύγοντος και ότι υπήρχαν πραγματογνωμοσύνες που ανέφεραν ότι το χώμα και το νερό κοντά του ήταν επικίνδυνα μολυσμένα. Επομένως, διαπίστωσε ότι, παρόλο που δεν υπήρχαν στοιχεία για πραγματική βλάβη στην υγεία του προσφεύγοντος, το άρθρο 8 ήταν εφαρμοστέο στην υπόθεση.
Το Δικαστήριο του Στρασβούργου κατάληξε στο συμπέρασμα ότι το νεκροταφείο χρησιμοποιούνταν κατά παράβαση των κανόνων δημόσιας υγείας, στερώντας από τον προσφεύγοντα την αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων του βάσει του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ, δηλαδή του σεβασμού της κατοικίας του.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 8 και επιδίκασε 7.500 ευρώ για ηθική βλάβη, 6.000 ευρώ για δικηγορική αμοιβή και 1.300 ευρώ για έξοδα.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 8
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων, Vladimir Vladislavovich Solyanik, είναι Ρώσος υπήκοος, ο οποίος γεννήθηκε το 1967 και ζει στο Βλαδιβοστόκ.
Ο προσφεύγων είναι ιδιοκτήτης σπιτιού – με παρακείμενο οικόπεδο – το οποίο βρίσκεται κοντά στο Νεκροταφείο Lesnoye στο Βλαδιβοστόκ. Το νεκροταφείο επεκτείνεται σταδιακά προς την κατεύθυνση του σπιτιού του προσφεύγοντος από το 1991. Αυτό οδήγησε τους κατοίκους της περιοχής να διαμαρτυρηθούν στις τοπικές αρχές, οι οποίες διέταξαν το κλείσιμο του νεκροταφείου το 1995. Οι αρχές διαπίστωσαν ότι είχε επιτευχθεί η μέγιστη χωρητικότητα του νεκροταφείου και ότι τυχόν περαιτέρω ταφές θα παραβίαζαν τους υγειονομικούς κανόνες.
Το 2010 ο προσφεύγων και οι γείτονές του παραπονέθηκαν στις αρχές προστασίας των καταναλωτών ότι οι ταφές είχαν ξαναρχίσει. Οι εθνικές αρχές κοινοποίησαν στη συνέχεια στην υπηρεσία ταφής της πόλης τουλάχιστον τρεις επιπλήξεις.
Ο προσφεύγων απευθύνθηκε στα δικαστήρια το 2013. Τα δικαστήρια διαπίστωσαν ότι οι ταφές στο νεκροταφείο πραγματοποιούνταν κατά παράβαση των υγειονομικών κανόνων και στη συνέχεια διέταξε το Δημοτικό Συμβούλιο να δημιουργήσει μια ζώνη προστασίας γύρω από το νεκροταφείο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014. Αυτή η εντολή δεν έχει ακόμη επιβληθεί.
Ο προσφεύγων υπέβαλε τρεις εκθέσεις εμπειρογνωμόνων που χρονολογούνται από το 2009, το 2012 και το 2013 που επιβεβαιώνουν ότι το χώμα στο οικόπεδό του και το νερό στο πηγάδι του ήταν μολυσμένα σε «επικίνδυνο βαθμό». Συγκεκριμένα, από την έκθεση του 2012 διαπιστώθηκε ότι το έδαφος στη γη του προσφεύγοντος είχε μεγάλα επίπεδα χημικών ουσιών, παθογόνα βακτήρια και παράσιτα, ενώ η έκθεση του 2013 ανέφερε ότι το σπίτι του ήταν μόνο 70 μέτρα μακριά από το νεκροταφείο, κατά παράβαση των σχετικών υγειονομικών κανόνων.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Αν και δεν υπήρχαν απτές αποδείξεις για οποιαδήποτε πραγματική βλάβη στην υγεία του προσφεύγοντος, το Δικαστήριο του Στρασβούργου σημείωσε ότι το νεκροταφείο πλησίαζε σταδιακά την ιδιοκτησία του, κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας και ότι οι πραγματογνωμοσύνες είχαν διαπιστώσει ότι το έδαφος του προσφεύγοντος ήταν μολυσμένο. Πράγματι, οι Αιτήσεις του 2012 και του 2013 είχαν γίνει δεκτές από τα εγχώρια δικαστήρια ως απόδειξη ότι ο προσφεύγων έχει υποστεί σοβαρή ενόχληση.
Ως εκ τούτου, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι υπήρξε παρέμβαση στο δικαίωμα του προσφεύγοντος στο σεβασμό της κατοικίας του και την ιδιωτική και οικογενειακή του ζωή και ότι αυτή η παρέμβαση ήταν τόσο σοβαρή ώστε να ενεργοποιηθεί η εφαρμογή του άρθρου 8 της Σύμβασης.
Όσον αφορά το ερώτημα εάν η παρέμβαση ήταν σύμφωνη με το νόμο, το Δικαστήριο σημείωσε ότι η υπηρεσία ταφής της πόλης είχε αγνοήσει τις επιπλήξεις που της είχαν επιβληθεί, καθώς δεν είχε δημιουργήσει μια υγειονομική ζώνη προστασίας.
Περαιτέρω, η δικαστική απόφαση που διατάσσει την υπηρεσία ταφής και το Δημοτικό Συμβούλιο να δημιουργήσουν ζώνη προστασίας δεν έχει ακόμη εκτελεστεί. Η Κυβέρνηση δεν έχει παράσχει καμία εξήγηση για την εν λόγω καθυστέρηση. Ούτε παρείχε πληροφορίες σχετικά με το εάν υπήρξαν εναλλακτικά μέτρα, όπως η μετεγκατάσταση του προσφεύγοντος ή η εκτέλεση εργασιών απορρύπανσης στη γη του.
Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το νεκροταφείο χρησιμοποιούνταν κατά παράβαση των κανόνων δημόσιας υγείας, στερώντας από τον προσφεύγοντα την αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων του βάσει του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ, δηλαδή του σεβασμού της κατοικίας του.
Δίκαιη ικανοποίηση (άρθρο 41)
Το ΕΔΔΑ επιδίκασε στον προσφεύγοντα 7.500 ευρώ για ηθική βλάβη, 6.000 ευρώ για την εκπροσώπησή του από δικηγόρο και 1.300 ευρώ για αμοιβές εμπειρογνωμόνων και ταχυδρομικά έξοδα (επιμέλεια: echrcaselaw.com).
