Αιτών άσυλο έμεινε στο δρόμο χωρίς στέγη και κάλυψη βασικών αναγκών! Εφαρμογή προσωρινού μέτρου στο Βέλγιο για εκτέλεση δικαστικής απόφασης
ΑΠΟΦΑΣΗ
Camara κατά Βελγίου (αρ. προσφ. 49255/22)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στις 31 Οκτωβρίου 2022 το ΕΔΔΑ αποφάσισε να επιβάλει προσωρινό μέτρο στην υπόθεση Camara κατά Βελγίου (αρ. προσφ. 49255/22).
Η υπόθεση αφορά υπήκοο της Γουινέας που έκανε αίτηση στις βελγικές αρχές για διεθνή προστασία στις 15 Ιουλίου 2022. Έκτοτε ζει στο δρόμο, χωρίς να του έχει οριστεί θέση στα κέντρα υποδοχής από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Υποδοχή Αιτούντων Άσυλο (Fedasil) με την αιτιολογία της φερόμενης πληρότητας του δικτύου υποδοχής αιτούντων άσυλο στο Βέλγιο. Αυτή είναι η πρώτη περίπτωση αυτού του είδος. Το Δικαστήριο συνεχίζει να δέχεται παρόμοιες αιτήσεις.
Το Δικαστήριο του Στρασβούργου αποφάσισε να υποχρεώσει το βελγικό κράτος να εκτελέσει την απόφαση του γαλλόφωνου εργατικού δικαστηρίου των Βρυξελλών και να παράσχει στον προσφεύγοντα στέγαση και υλική βοήθεια ώστε να καλυφθούν οι βασικές του ανάγκες.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 3
Άρθρο 6
Άρθρο 8
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων, Abdoulaye Camara, είναι υπήκοος Γουινέας και έχει αιτηθεί άσυλο στο Βέλγιο.
Αφού έφτασε στο Βέλγιο στις 12 Ιουλίου 2022, ο προσφεύγων ζήτησε διεθνή προστασία στις 15 Ιουλίου 2022. Έκτοτε, δεν του έχει παραχωρηθεί θέση σε κέντρο υποδοχής από την Fedasil. Έτσι προσέφυγε στο γαλλόφωνο Εργατικό Δικαστήριο των Βρυξελλών, επικαλούμενος κίνδυνο σοβαρής και ανεπανόρθωτης βλάβης στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ζήτησε να διαταχθεί η Fedasil να συμμορφωθεί με τις νομικές της υποχρεώσεις.
Στις 22 Ιουλίου 2022 το δικαστήριο διέταξε τη Fedasil να στεγάσει τον προσφεύγοντα σε κέντρο υποδοχής ή σε ξενοδοχείο ή οποιαδήποτε άλλη κατάλληλη εγκατάσταση σε περίπτωση που δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις, και να εξασφαλίσει την υποδοχή του όπως ορίζεται στο άρθρο 6 του Νόμου της 12ης Ιανουαρίου 2007, με την επιφύλαξη κυρώσεων για μη συμμόρφωση.
Στις 29 Ιουλίου 2022 η δικαστική απόφαση επιδόθηκε στην Fedasil. Ωστόσο, αιτήματα από τον δικηγόρο του προσφεύγοντος προς την Fedasil για να παράσχει στον προσφεύγοντα κατάλυμα και βασική υλική βοήθεια έμειναν αναπάντητα. Ως εκ τούτου, στις 12 Οκτωβρίου 2022 ο δικηγόρος επέδωσε από κοινού την εντολή μαζί με την απαίτηση πληρωμής και για συμμόρφωση με το εκτελεστό έγγραφο. Η Fedasil δεν κατέθεσε αίτηση ακύρωσης της παραγγελίας, η οποία στο μεταξύ κατέστη οριστική. Δεν έχει ακόμα εφαρμοστεί από την Fedasil.
Στις 20 Οκτωβρίου 2022, αφού εξάντλησε όλα τα ένδικα μέσα που είχε στη διάθεσή του, ο προσφεύγων υπέβαλε αίτηση στο Δικαστήριο για προσωρινό μέτρο ζητώντας να υποχρεώσει την Κυβέρνηση να εκτελέσει τη δικαστική απόφαση και να του παράσχει έκτακτη στέγαση και υλική βοήθεια για την κάλυψη των βασικών του αναγκών.
Προς στήριξη του αιτήματός του, ο προσφεύγων δήλωσε ότι, εκτός από το κρύο και την υγρασία, υπέφερε από πείνα και προβλήματα υγείας. Αναφέρθηκε και στην επιδημία ψώρας που εμφανίστηκε μεταξύ των αιτούντων άσυλο που ζούσαν στο δρόμο, η οποία χειροτέρευε ως αποτέλεσμα της κακής υγιεινής. Δήλωσε ότι δεν μπόρεσε να βρει γιατρό που να τον εξετάσει.
Επικαλούμενος το άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) της Σύμβασης, ο προσφεύγων κατήγγειλε ότι δεν του παραχωρήθηκε στέγη σε κέντρο υποδοχής. Επικαλούμενος επίσης το άρθρο 6 (δικαίωμα σε δίκαιη ακρόαση) σε συνδυασμό με το άρθρο 13 (δικαίωμα σε αποτελεσματικό ένδικο μέσο) της ΕΣΔΑ, κατήγγειλε τη μη εκτέλεση της διαταγής της 22ας Ιουλίου 2022 και την έλλειψη αποτελεσματικού ένδικου μέσου. Επικαλούμενος το άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής), υποστήριξε ότι υπήρξε παραβίαση του δικαιώματός του στη σωματική ακεραιότητα και ως εκ τούτου στην ιδιωτική του ζωή.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Στις 31 Οκτωβρίου 2022 το Δικαστήριο αποφάσισε να επιβάλει προσωρινό μέτρο και να διατάξει το βελγικό κράτος να συμμορφωθεί με την εντολή του γαλλόφωνου Εργατικού Δικαστηρίου των Βρυξελλών στις 22 Ιουλίου 2022 παρέχοντας στον προσφεύγοντα στέγαση και υλική βοήθεια για την κάλυψη των βασικών του αναγκών. Τα μέτρα σύμφωνα με το άρθρο 39 του Κανονισμού του Δικαστηρίου αποφασίζονται σε σχέση με τη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου, χωρίς να προδικάζει τυχόν μεταγενέστερες αποφάσεις επί του παραδεκτού ή επί της ουσίας της υπόθεσης. Το ΕΔΔΑ αποδέχεται τέτοια αιτήματα μόνο κατ’ εξαίρεση, όταν οι προσφεύγοντες πρόκειται να αντιμετωπίσουν πραγματικό κίνδυνο μη αναστρέψιμης βλάβης. (επιμέλεια: echrcaselaw.com)
