ΑΠΟΦΑΣΗ
Ηλίας Παπαγεωργίου κατά Ελλάδας της 10.12.2020 (αρ. προσφ. 44101/13)
Τεκμήριο αθωότητας και αστικές δίκες. Αστικές αποφάσεις σε βάρος του προσφεύγοντος παρά το γεγονός ότι αθωώθηκε στις ποινικές διαδικασίες για τα ίδια πραγματικά περιστατικά. Ο προσφεύγων ενεπλάκη σε τροχαίο και ο συνεπιβάτης του τραυματίστηκε. Ο ίδιος έκανε δύο αλκοτέστ, με τα αποτελέσματα να ανέρχονται σε 0,67 και 0,57 mg/l, ωστόσο στη συνέχεια αθωώθηκε από το ποινικό δικαστήριο για το αδίκημα της οδήγησης υπό την επήρεια του αλκοόλ.
Άσκηση αγωγής του συνεπιβάτη κατά του προσφεύγοντος και της ασφαλιστικής του εταιρείας. Η ασφαλιστική εταιρεία άσκησε παρεμπίπτουσα αγωγή εναντίον του προσφεύγοντος. Το πρωτοβάθμιο αστικό δικαστήριο διέταξε τον προσφεύγοντα και την ασφαλιστική εταιρεία να καταβάλλουν αποζημίωση στον συνεπιβάτη, αλλά απέρριψε την αξίωση της ασφαλιστικής εταιρεία έναντι του προσφεύγοντος. Κατόπιν έφεσης, το Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι δεν δεσμεύεται από την απαλλαγή του προσφεύγοντος στα ποινικά δικαστήρια και ότι, σύμφωνα με τους όρους της ασφαλιστικής σύμβασης, η συμπεριφορά του προσφεύγοντος απαλλάσσει την ασφαλιστική εταιρεία από την ευθύνη. Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι το άρθρο 6 § 2 της ΕΣΔΑ δεν επιτάσσει να δεσμεύονται τα αστικά δικαστήρια από το δεδικασμένο των ποινικών δικαστηρίων και ως εκ τούτου το Εφετείο δεν είχε θέσει υπό αμφισβήτηση το τεκμήριο αθωότητας του προσφεύγοντος.
