Η άρνηση των δικαστηρίων να προβληθεί το βίντεο που καταγράφηκε ο διαπληκτισμός μεταξύ των διαδίκων, παραβίασε το δικαίωμα του κατηγορουμένου σε δίκαιη δίκη
ΑΠΟΦΑΣΗ
Abdullayev κατά Αζερμπαϊτζάν της 07-03-2019 (αρ. προσφ. 6005/08)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Άρνηση προβολής βίντεο στα δικαστήρια, που αποτελούσε αποδεικτικό μέσο για τον επίδικο διαπληκτισμό δύο βουλευτών εντός του κοινοβουλίου. Δίωξη και καταδίκη ενός πρώην βουλευτή λόγω του διαπληκτισμού του με έναν άλλο βουλευτή κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής συνέλευσης. Το Στρασβούργο διαπίστωσε ότι η άρνηση των εθνικών δικαστηρίων να εξετάζουν το αποδεικτικό μέσο του βίντεο χωρίς κάποια αιτιολογία, υπονόμευσε το συνολικό δίκαιο χαρακτήρα της διαδικασίας. Παραβίαση του Άρθρου 6 § 1 (δικαίωμα δίκαιης δίκης) της ΕΣΔΑ.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 6
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων Huseyn Abbas oglu Abdullayev είναι υπήκοος του Αζερμπαϊτζάν γεννημένος το 1967 και ζούσε την εποχή εκείνη στο Μπακού.
Ο προσφεύγων είναι πρώην βουλευτής. Τον Μάρτιο του 2007, κατά τη διάρκεια συζήτησης στο κοινοβούλιο, διαπληκτίστηκε με έναν άλλο βουλευτή, τον F.A., ο οποίος διαμαρτυρήθηκε στην Εισαγγελία.
Ο προσφεύγων τελικά διώχθηκε και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης δύο ετών, με αναστολή. Σύμφωνα με τον προσφεύγοντα, ο ίδιος ζήτησε από το δικαστήριο να προβάλλει το βίντεο, αλλά το αίτημά του δεν έγινε δεκτό. Το Δικαστήριο βασίστηκε σε αποδεικτικά στοιχεία, όπως η κατάθεση του F.A. και στην ιατροδικαστική έκθεση για τους τραυματισμούς του.
Το Εφετείο επικύρωσε την καταδίκη του τον Αύγουστο του 2007, απορρίπτοντας το αίτημά του να εξετάσει το βίντεο. Επίσης, δεν έγινε δεκτή η αίτηση αναίρεσης.
Πριν από τη σύλληψή του, υπέφερε από δισκοκήλη του νωτιαίου μυελού, ισχυριζόμενος ότι επιδεινώθηκε κατά τη διάρκεια της προδικαστικής κράτησής του. Η κυβέρνηση δηλώνει ότι οι γιατροί τον βρήκαν αρκετά υγιή για να τεθεί υπό κράτηση και ότι έλαβε θεραπευτική αγωγή για τα προβλήματα υγείας του ενώ κρατούνταν οι αρχές.
Ο προσφεύγων καταγγέλλει ότι παραβιάστηκε το άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) γιατί ότι οι συνθήκες της προσωρινής κράτησής του δεν ήταν συμβατές με την υγεία του και ότι δεν έλαβε κατάλληλη ιατρική περίθαλψη.
Βασιζόμενος στο άρθρο 6 παρ. 1 και 3 (δ) (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη και δικαίωμα παράστασης και εξέτασης μαρτύρων), καταγγέλλει επίσης ότι η ποινική διαδικασία ήταν άδικη, διότι υπήρχαν διαδικαστικές ελλείψεις στον τρόπο με τον οποίο αποκτήθηκαν τα εγκληματολογικά αποδεικτικά στοιχεία και ότι τα δικαστήρια δεν εξέτασαν το βίντεο και την αυθαίρετη εφαρμογή του εσωτερικού δικαίου. Προβάλλει, επίσης, άλλες καταγγελίες βάσει των άρθρων 3, 5, 6, 9 και 10 και διαμαρτύρεται για τους περιορισμούς του δικαιώματός του να εγκαταλείψει τη χώρα σύμφωνα με το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου αριθ. 4 της Σύμβασης.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Άρθρο 6 § 1
Το Δικαστήριο υπενθύμισε ότι στην πρόσφατη απόφασή του Murtazaliyeva κατά Ρωσίας, το Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης είχε διευκρινίσει τις γενικές αρχές που διέπουν την εξέταση των μαρτύρων υπεράσπισης. Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι ίδιες αρχές πρέπει να εφαρμοστούν, τηρουμένων των αναλογιών, στην παρούσα υπόθεση.
Όσον αφορά το αίτημα του προσφεύγοντος να εξετάσει το βίντεο του περιστατικού ήταν επαρκώς αιτιολογημένο και σχετικό με το αντικείμενο της καταγγελίας και το ΕΔΔΑ παρατήρησε ότι κατά τη διάρκεια της δίκης είχε διαμαρτυρηθεί για την εσφαλμένη περιγραφή των γεγονότων που πρόβαλε η δίωξη. Είχε υποστηρίξει ότι δεν ήταν ο ηθικός αυτουργός του διαπληκτισμού και ο F.A τον είχε κτυπήσει πρώτα. Κατά την άποψη του Δικαστηρίου, λαμβανομένης υπόψη της αποδεικτικής του αξίας υπέρ της υπερασπιστικής γραμμής του προσφεύγοντος, η πρότασή του να εξετάσει αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία δεν φάνηκε να είναι παράλογη.
Το Δικαστήριο σημείωσε ότι τα εθνικά δικαστήρια ποτέ δεν έκαναν δεκτό το αίτημα να εξετάσουν αυτό το βίντεο. Το Εφετείο απλώς έκρινε ότι η πρόταση του κ. Abdullayev ήταν αβάσιμη χωρίς να την αιτιολογήσει. Επιπλέον, η παρούσα υπόθεση δεν αφορούσε μια κατάσταση όπου τα αποδεικτικά στοιχεία δεν αξιοποιήθηκαν για λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε επίσης ότι η βιντεοσκόπηση του συμβάντος ήταν ένα σημαντικό τμήμα των αποδεικτικών στοιχείων στην υπόθεση και η εξέταση από τα εγχώρια δικαστήρια θα είχαν φωτίσει το περιστατικό, καθώς και το γεγονός του κατά πόσο ο F.A. ήταν υπεύθυνος για την έναρξη του διαπληκτισμού. Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η άρνηση των εγχώριων δικαστηρίων να εξετάσουν τα αποδεικτικά στοιχεία, χωρίς κάποια αιτιολογία υπονόμευε το συνολικά δίκαιο χαρακτήρα των διαδικασιών.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι το προαναφερθέν κενό ήταν αρκετά σοβαρό ώστε να χαρακτηριστεί η δίκη στο σύνολό της άδικη. Επομένως, δεν υπήρχε ανάγκη να εξεταστούν οι άλλες διαδικαστικές παραβιάσεις που επικαλείται ο προσφεύγων.
Λοιπά άρθρα
Όσον αφορά τις καταγγελίες βάσει του άρθρου 5, το Δικαστήριο παρατήρησε ότι ο προσφεύγων συνελήφθη στις 19 Μαρτίου 2007 και η προφυλάκιση του έληξε στις 18 Μαΐου 2007, ενώ η προσφυγή κατατέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 4 Φεβρουαρίου 2008, δηλαδή μετά την προθεσμία των 6 μηνών. Συνεπώς οι καταγγελίες βάσει του άρθρου 5 εισήχθησαν εκ των υστέρων και πρέπει να απορριφθούν.
Όσον αφορά τις λοιπές καταγγελίες, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν προέκυψε καμία παραβίαση των δικαιωμάτων και ελευθεριών που ορίζονται στη Σύμβαση ή στα Πρωτόκολλά της. Συνεπώς, οι εν λόγω καταγγελίες ήταν προδήλως αβάσιμες και έπρεπε να απορριφθούν ως απαράδεκτες.
Δίκαιη ικανοποίηση (άρθρο 41)
Το Δικαστήριο έκρινε ότι το Αζερμπαϊτζάν έπρεπε να καταβάλει στον προσφεύγοντα 2.400 ευρώ για την ηθική του βλάβη(επιμέλεια echrcaselaw.com).
