Η αποδοχή εκπρόθεσμων ενδίκων μέσων του δημοσίου ανατρέπει την ισορροπία της δίκαιης δίκης
ΑΠΟΦΑΣΗ
Magomedov κ.α. κατά Ρωσίας της 28-03-2017 (αρ. προσφ. 33636/09, 34493/09, 35940/09, 36054/09, 37441/09, 38237/09, 45415/09, 50333/09, 28480/13, και 28506/13)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Παραβίαση δίκαιης δίκης. Αποδοχή εκπρόθεσμης έφεσης. Οι προσφεύγοντες είχαν λάβει μέρος στις επιχειρήσεις έκτακτης ανάγκης που είχαν γίνει στο Τσέρνομπιλ. Σε διαφορετικές ημερομηνίες, οι προσφεύγοντες υπέβαλλαν δικαστική προσφυγή κατά των εθνικών αρχών, αμφισβητώντας την ανεπάρκεια των μεικτών επιδομάτων και των πρόσθετων παροχών τα οποία δικαιούνταν λόγω της συμμετοχής τους στις επιχειρήσεις έκτακτης ανάγκης στο πυρηνικό σταθμό του Τσέρνομπιλ. Όλες οι προσφυγές τους έγιναν δεκτές σε πρώτο βαθμό, αλλά οι αρχές άσκησαν εκπρόθεσμες εφέσεις. Στηριζόμενοι ιδίως στο άρθρο 6 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη), οι προσφεύγοντες κατήγγειλαν την παράνομη αποδοχή των εφέσεων που υποβλήθηκαν εκπρόθεσμα από τις διάφορες κρατικές αρχές, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την αναίρεση των τελεσίδικων αποφάσεων υπέρ τους. Το Δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 1 .
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 6 παρ. 1
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Οι προσφεύγοντες είναι 13 Ρώσοι υπήκοοι που πήραν μέρος στις επιχειρήσεις έκτακτης ανάγκης στην περιοχή όπου έλαβε χώρα το καταστρεπτικό συμβάν του Τσέρνομπιλ. Μένουν σε διάφορες περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η υπόθεση αφορούσε την ακύρωση των τελικών αποφάσεων που εκδόθηκαν υπέρ των προσφευγόντων ύστερα από την αποδοχή των εφέσεων, οι οποίες είχαν κατατεθεί εκπρόθεσμα από τις εθνικές αρχές εναντίον των εν λόγω αποφάσεων.
Σε διαφορετικές ημερομηνίες, οι προσφεύγοντες υπέβαλλαν δικαστική προσφυγή κατά των εθνικών αρχών, αμφισβητώντας την ανεπάρκεια των μεικτών επιδομάτων και των πρόσθετων παροχών τα οποία δικαιούνταν λόγω της συμμετοχής τους στις επιχειρήσεις έκτακτης ανάγκης στο πυρηνικό σταθμό του Τσέρνομπιλ. Όλες οι προσφυγές τους έγιναν δεκτές σε πρώτο βαθμό. Δεδομένου ότι οι εθνικές αρχές δεν είχαν υποβάλλει έφεση εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών, οι αποφάσεις κατέστησαν τελεσίδικες και ξεκίνησε η εκτέλεσή τους.
Εν συνεχεία, οι αρχές κατέθεσαν εκπρόθεσμα τις εφέσεις τους, οι οποίες συνοδεύονταν από αιτήσεις για εκπρόθεσμη άδεια υποβολής έφεσης, σύμφωνα με το άρθρο 112 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Αυτές οι αιτήσεις έγιναν δεκτές από τα εθνικά δικαστήρια και οι εκπρόθεσμες εφέσεις έγιναν αποδεκτές. Στην κατ’ έφεση διαδικασία, οι πρωτόδικες αποφάσεις ακυρώθηκαν. Οι προσφεύγοντες δεν είχαν την υποχρέωση να επιστρέψουν τα ποσά που έλαβαν κατά την εφαρμογή των πρωτόδικων αποφάσεων πριν αυτές να αναιρεθούν. Ορισμένοι προσφεύγοντες επέστρεψαν τα ποσά που αντιστοιχούσαν στην περίοδο μετά την απόρριψη των αποφάσεων.
Στηριζόμενοι ιδίως στο άρθρο 6 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη), οι προσφεύγοντες κατήγγειλαν την παράνομη αποδοχή των εφέσεων που υποβλήθηκαν εκπρόθεσμα από τις διάφορες κρατικές αρχές, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την αναίρεση των τελεσίδικων αποφάσεων υπέρ τους.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Παραβίαση του άρθρου 6 § 1 – σχετικά με τις προσφυγές αρ. 33636/09, 34493/09, 35940/09, 37441/09, 38237/09, 28480/13 και 28506/13
Το Δικαστήριο έκρινε περαιτέρω τις προσφυγές αρ. 36054/09, 45415/09 και 50333/09 απαράδεκτες,
Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η διαπίστωση της παραβίασης αποτελούσε από μόνη της επαρκή δίκαιη ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστησαν οι προσφεύγοντες.
