Η επίσκεψη του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου σε δικηγορικό γραφείο εν απουσία του δικηγόρου για να διαπιστώσει την κατάσταση, δεν παραβιάζει την ιδιωτική ζωή.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Tuheiava κατά Γαλλίας της 20.09.2018 (αριθ. προσφ. 25038/13)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Δικηγόρος και πειθαρχικές διαδικασίες εναντίον του. Ο προσφεύγων δικηγόρος είχε δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα με οφειλές του στην εφορία, στα ασφαλιστικά ταμεία και σε ενοίκια του γραφείου του. Οι πελάτες του δεν τον έβρισκαν. Του είχαν «κόψει» το τηλέφωνο, το φαξ και το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο. Ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου ανησυχώντας επισκέφθηκε το γραφείο του για να διαπιστώσει την κατάσταση. Ο προσφεύγων έλειπε. Κατά το ΕΔΔΑ η επίσκεψη αποτέλεσε πράξη δημόσιας αρχής, καθώς είχε γίνει σύμφωνα με τον νόμο, από τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου και είχε εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον. Ο Πρόεδρος αποτελεί εγγυητή της συμμόρφωσης με τα πρότυπα δεοντολογίας του δικηγορικού συλλόγου και είναι έργο του να προστατεύσει τους πελάτες από τυχόν δυσκολίες που προκαλούνται από τα προβλήματα διαχείρισης και την κρίσιμη κατάσταση σε ένα δικηγορικό γραφείο. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η εν λόγω παρέμβαση δεν ήταν δυσανάλογη και ότι είχε επιτευχθεί δίκαιη ισορροπία. Μη παραβίαση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή του δικηγόρου.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 8
Άρθρο 6 § 1
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων Richard Tuheiava, είναι Γάλλος υπήκοος, ο οποίος γεννήθηκε το 1974 και ζει στην Arue (Γαλλική Πολυνησία). Δικηγόρος στο επάγγελμα, ήταν γερουσιαστής από τις 21 Σεπτεμβρίου 2008 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2014. Καταγγέλλει την επίσκεψη του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου στα γραφεία του ενώ απουσίαζε.
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2008, το Συμβούλιο του Δικηγορικού συλλόγου Papeete αποφάσισε να κινήσει πειθαρχικές διαδικασίες εναντίον του προσφεύγοντα, λόγω των εξαιρετικά παράτυπων λογαριασμών του δικηγορικού γραφείου του και των πολυάριθμων παρατυπιών στη δικηγορική του δραστηριότητα, γεγονός που οδήγησε σε σημαντικό αριθμό καταγγελιών από τους πελάτες του. Στις 25 Σεπτεμβρίου 2009, ο κ. Tuheiava παραπέμφθηκε ενώπιον Πειθαρχικού Συμβουλίου. Στις 13 Νοεμβρίου 2009, διαγράφθηκε, με απόφαση του Συμβουλίου, από το Δικηγορικό Σύλλογο για περίοδο δύο ετών, εκ των οποίων το ένα έτος ήταν με αναστολή.
Το Συμβούλιο έκρινε ότι ο κ. Tuheiava δεν εκπλήρωνε με ένα συνεχή τρόπο τις φορολογικές του υποχρεώσεις, τις υποχρεώσεις κοινωνικής ασφάλισης καθώς και τις αστικές του υποχρεώσεις στο πλαίσιο της επαγγελματικής του μίσθωσης. Επίσης, έκρινε τον προσφεύγοντα ένοχο σοβαρής αμέλειας και για αντιεπαγγελματική συμπεριφορά στις σχέσεις του με τους πελάτες του, παράλληλα με την παραβίαση των αρχών της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και του σεβασμού προς τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου και τα άλλα μέλη του δικηγορικού συλλόγου.
Ο κ. Tuheiava άσκησε αναίρεση, καταγγέλλοντας ειδικότερα την επίσκεψη του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου στα γραφεία του κατά την απουσία του. Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αναίρεσή και διαπίστωσε ότι το Εφετείο ορθώς έκρινε ότι το μέτρο αυτό, χωρίς να είναι καταδικαστέο, αποτελούσε για τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου «επιτακτικό καθήκον» και ότι «εφόσον η δεοντολογική έρευνα ήταν νόμιμη, δεν θα μπορούσε να ακυρώσει την πειθαρχική διαδικασία».
Βασιζόμενος στο άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής), ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η επίσκεψη του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου στις εγκαταστάσεις του δικηγορικού γραφείου του κατά την απουσία του είχε παραβιάσει το δικαίωμα σεβασμού της οικίας του. Επικαλούμενος το άρθρο 6 § 1, καταγγέλλει τη χρήση, κατά τη διάρκεια της πειθαρχικής διαδικασίας, παρατηρήσεων που έγιναν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Άρθρο 8
Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου εισήλθε στις εγκαταστάσεις του δικηγορικού γραφείου του προσφεύγοντος κατά την απουσία του και είχε αναζητήσει έγγραφα κοινωνικής ασφάλισης, φορολογίας και λογιστικά έγγραφα. Η επίσκεψη αποτέλεσε βεβαίως πράξη δημόσιας αρχής, καθώς είχε γίνει σύμφωνα με τον νόμο, από τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου και είχε εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον, δηλαδή τη συμμόρφωση με τις δεοντολογικές απαιτήσεις. Η επίσκεψη αποτέλεσε παρέμβαση αλλά ήταν «σύμφωνη με τον νόμο» και επιδίωκε έναν «νόμιμο στόχο», δηλαδή την πρόληψη διαταραχών ή εγκλημάτων και την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών τρίτων.
Όσον αφορά την «αναγκαιότητα» αυτής της παρέμβασης, ο ίδιος ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου είχε αναλάβει την πρωτοβουλία της επίσκεψης, ενεργώντας στο πλαίσιο δεοντολογικής έρευνας. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν υπήρξε παραβίαση του επαγγελματικού απορρήτου στην περίπτωση αυτή. Εν αντιθέσει με μια παρέμβαση προερχόμενη από μια αρχή η οποία δεν σχετίζονταν με το επάγγελμα, η επίσκεψη είχε αντίθετα πραγματοποιηθεί από τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου, που ήταν ο ίδιος δικηγόρος και δεμευόταν από το επαγγελματικό απόρρητο, ενεργώντας προς το συμφέρον όλων των μελών του δικηγορικού συλλόγου. Το Δικαστήριο σημείωσε ότι η επίσκεψη είχε πραγματοποιηθεί σε σχέση με την ανάγκη διατήρησης της σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ των δικηγόρων και των πελατών τους. Επανέλαβε και υπογράμμισε το ειδικό καθεστώς των δικηγόρων και ότι αυτό τους τοποθετούσε σε κεντρική θέση στην διαχείριση της δικαιοσύνης, καθώς διαμεσολαβούσαν μεταξύ του κοινού και των δικαστηρίων.
Ως εκ τούτου, ενώ οι δικηγόροι πρέπει να λαμβάνουν ιδιαίτερη προστασία κατά την εκπλήρωση των επαγγελματικών τους καθηκόντων, ήταν θεμιτό να τηρούνται τα πρότυπα συμπεριφοράς, από τις εποπτικές και ελεγκτικές εξουσίες που διαθέτουν οι Δικηγορικοί Σύλλογοι.
Το Δικαστήριο επισήμανε επίσης το ειδικό πλαίσιο εντός του οποίου πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου είχε λάβει πολλές καταγγελίες από πελάτες και είχε επίσης ενημερωθεί για τις διαδικασίες εκδίωξης που κινήθηκαν από τον ιδιοκτήτη των γραφείων εναντίον του κ. Tuheiava, ο οποίος δεν είχε πλέον τηλέφωνο ή φαξ και δεν ήταν δυνατή η επικοινωνία μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Το Δικαστήριο διαπίστωσε, όπως και το Ανώτατο Δικαστήριο, ότι ήταν καθήκον του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου να επαληθεύσει την κατάσταση. Ως ο εγγυητής της συμμόρφωσης με τα πρότυπα δεοντολογίας του δικηγορικού συλλόγου στο σύνολό του, ήταν έργο του να προστατεύσει τους πελάτες από τυχόν δυσκολίες που προκαλούνται από τα προβλήματα διαχείρισης και την κρίσιμη κατάσταση στο δικηγορικό γραφείο του κ. Tuheiava. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η εν λόγω παρέμβαση δεν ήταν συνεπώς δυσανάλογη και ότι είχε επιτευχθεί δίκαιη ισορροπία.
Επομένως, η καταγγελία για μη σεβασμό της κατοικίας του προσφεύγοντα ήταν αβάσιμη και έπρεπε να απορριφθεί.
Άρθρο 6 § 1
Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι, μετά την επίσκεψή του, ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου είχε συντάξει μια πρώτη έκθεση. Την ίδια μέρα συναντήθηκε με τον κ. Tuheiava και του ζήτησε να του παραδώσει κάποια αποδεικτικά έγγραφα. Στη συνέχεια συνέταξε μια δεύτερη έκθεση. Ο P., δικηγόρος ο οποίος διορίστηκε από το Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου ως εισηγητής που επικουρεί τον Πρόεδρο, είχε διεξαγάγει πλήρη πειθαρχική έρευνα κατά τη διάρκεια της οποίας είχε εξετάσει τον κ. Tuheiava. Στη συνέχεια υπέβαλε προσωπικά δύο εκθέσεις. Ο κ. Tuheiava παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό συμβούλιο βάσει των εκθέσεων που συντάχθηκαν και υπογράφηκαν από τον P. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια των διαδικασιών, όλα τα στοιχεία που συλλέχθηκαν είχαν γνωστοποιηθεί και υποβληθεί σε αυτόν, πριν υπαχθούν σε συζητήσεις κατά την ακρόαση ενώπιον του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου κατά τη διάρκεια του οποίου ο κ. Tuheiava ήταν παρών, με τη συνδρομή δικηγόρου.
Επομένως, η καταγγελία για δίκαιη δίκη ήταν αβάσιμη και απορρίπτεται(επιμέλεια echrcaselaw.com).
