Οι αντισημιτικές εκδηλώσεις εκτός του πεδίου προστασίας της ΕΣΔΑ

ΑΠΟΦΑΣΗ:

M’Bala M’Bala κατά Γαλλίας της 20.10.2015 (αριθμ. προσφ. 25239/13)

βλ. εδώ 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ:

H Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δεν προστατεύει τις εκδηλώσεις αρνητισμού και αντισημιτισμού. Κατά την άποψη του Δικαστηρίου, αυτό δεν ήταν μια παράσταση η οποία, ακόμη και να χαρακτηριστεί ως σατιρική ή προκλητική, εμπίπτει στην προστασία του άρθρου 10 (ελευθερία έκφρασης) της ΕΣΔΑ, αλλά ήταν στην πραγματικότητα μια επίδειξη μίσους, αντισημιτισμού και υποστήριξης της άρνησης του Ολοκαυτώματος. Μεταμφιεσμένη ως μια  καλλιτεχνική παραγωγή, στην πραγματικότητα ήταν τόσο επικίνδυνη όσο μια επικείμενη και ξαφνική επίθεση, και παρείχε χώρο σε μια ιδεολογία που αντιβαίνει στις αξίες της Ευρωπαϊκής Σύμβασης. Προσφυγή απαράδεκτη.

ΣΧΟΛΙΟ-ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ:

Δεν προστατεύεται από το άρθρο 10 της ΕΣΔΑ η υποστήριξη του αντισημιτισμού και του αρνητισμού του ολοκαυτώματος.

ΔΙΑΤΑΞΗ:

Άρθρο 10(ελευθερία της έκφρασης) της ΕΣΔΑ.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ:

Η υπόθεση αφορά την καταδίκη του Dieudonné M’Bala M’Bala, κωμικού με πολιτική δράση, για δημόσιες προσβολές που απευθύνονταν σε ένα πρόσωπο ή ομάδα προσώπων λόγω της καταγωγής τους ή της συμμετοχής τους σε μια δεδομένη εθνική κοινότητας, έθνος, φυλή ή θρησκεία, συγκεκριμένα σε αυτή την περίπτωση προσέβαλε άτομα εβραϊκής καταγωγής και θρησκείας.

Στο τέλος της εκπομπής στις 26 Δεκεμβρίου του 2008 το «Zénith» στο Παρίσι, ο προσφεύγων κάλεσε τον Robert Faurisson, έναν ακαδημαϊκό που έχει καταδικαστεί πολλές φορές στη Γαλλία για τον αρνητισμό και τις ρεβιζιονιστικές απόψεις του, όπως κυρίως η άρνηση εκ μέρους του της ύπαρξης θαλάμων αερίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, για να τον ανεβάσει στη σκηνή προκειμένου να λάβει ένα «βραβείο αυθάδειας». Το βραβείο, το οποίο είχε τη μορφή κηροπηγίου με τρεις διακλαδώσεις με ένα μήλο στη κάθε μία, απονεμήθηκε σε αυτόν από έναν ηθοποιό ο οποίος φορούσε αυτό που περιγράφεται ως «ένδυμα του φωτός»,  ένα ζευγάρι ριγέ πιτζάμες με ένα κίτρινο αστέρι στη ραφή που έφερε τη λέξη «Εβραίος», ο οποίος έτσι έπαιξε το ρόλο ενός εβραίου, ο οποίος απελάθηκε σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι κατά τη διάρκεια της καταγγελλόμενης σκηνής η παρουσίαση αυτή δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως ψυχαγωγία, αλλά μάλλον έμοιαζε με μια πολιτική συνάντηση, η οποία, με το πρόσχημα της κωμωδίας, προωθούσε ιστορικές αναθεωρήσεις μέσω της κεντρικής θέσης που δόθηκε στην εμφάνιση του Robert Faurisson και στην εξευτελιστική εικόνα των θυμάτων της εβραϊκής γενοκτονίας, αντιμέτωποι με έναν άνθρωπο ο οποίος αρνήθηκε την εξόντωση τους. Κατά την άποψη του Δικαστηρίου, αυτό δεν ήταν μια παράσταση η οποία, ακόμη και αν σατιρική ή προκλητική, εμπίπτει στην προστασία του άρθρου 10 (ελευθερία έκφρασης) της ΕΣΔΑ, αλλά ήταν στην πραγματικότητα μια επίδειξη μίσους, αντισημιτισμού και υποστήριξης της άρνησης του Ολοκαυτώματος. Μεταμφιεσμένη ως μια  καλλιτεχνική παραγωγή, στην πραγματικότητα ήταν τόσο επικίνδυνη όσο μια επικείμενη και ξαφνική επίθεση, και παρείχε χώρο σε μια ιδεολογία που αντιβαίνει στις αξίες της Ευρωπαϊκής Σύμβασης.

Έτσι, το Στρασβούργο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο προσφεύγων είχε επιχειρήσει να αποσπάσει το άρθρο 10 από το πραγματικό σκοπό του χρησιμοποιώντας το δικαίωμά του στην ελευθερία της έκφρασης για σκοπούς που δεν συμβιβάζονται με το γράμμα και το πνεύμα της ΕΣΔΑ και οι οποίοι, αν γίνονταν δεκτοί, θα συνέβαλαν στην καταβαράθρωση των δικαιωμάτων και ελευθεριών της.