Ο Dominique Strauss-Kahn, η αναπόδεικτη καταγγελία σε βάρος του για απόπειρα χρηματισμού και η καταδίκη του καταγγέλλοντος. Μη παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης

ΑΠΟΦΑΣΗ

Campion κατά Γαλλίας της 14-3-2019 (αριθ. προσφ. 35255/17),

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Σχόλια του Marcel Campion σε εβδομαδιαίο περιοδικό για τα οποία κρίθηκε ένοχος για  δυσφήμιση του Dominique Strauss-Kahn. Το ΕΔΔΑ συμφώνησε με τα εθνικά δικαστήρια ότι ο Campion δεν είχε παράσχει επαρκή αποδεικτικά στοιχεία προκειμένου να υποστηρίξει δημοσίως ότι ο Strauss-Kahn είχε διαπράξει πράξεις  που συνιστούν δωροδοκία και επομένως η καταδίκη του σε πρόστιμο αλλά και η χρηματική ποινή που του επιβλήθηκε, δεν ήταν δυσανάλογες σε σχέση με την προστασία της υπόληψης άλλου. Μη παραβίαση του άρθρου 10 της ΕΣΔΑ.

ΔΙΑΤΑΞΗ

Άρθρο 10

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Ο προσφεύγων, Marcel Adrien Campion, είναι Γάλλος υπήκοος, γεννήθηκε το 1940 και ζει στο Ormesson-sur-Marne.

Στη δεκαετία του 1990 ο κ. Campion συναντήθηκε με τον κ. Strauss-Kahn (γνωστό ως «DSK»), ο οποίος ήταν τότε Δήμαρχος του Sarcelles, Βουλευτής του Val d’Oise και πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών του Κοινοβουλίου, για να συζητήσει το ζήτημα ανάθεσης ανέγερσης ενός πάρκου ψυχαγωγίας στην περιοχή Val d’Oise.

Λίγο καιρό αργότερα, μετά από μια δικαστική υπόθεση το 2011 σχετικά με τον κ. Strauss-Kahn στη Νέα Υόρκη, ο κ. Campion έδωσε συνέντευξη σε δημοσιογράφο του περιοδικού VSD. Ο τίτλος της συνέντευξης ήταν «DSK και χρήματα. Όλα αποκαλύπτονται. Ο DSK ήθελε να του δώσω 5 εκατομμύρια φράγκα» και ο υπότιτλος «Ο Marcel Campion είχε ζητήσει από τον πολιτικό βοήθεια για να αναλάβει την ανέγερση ενός πάρκου ψυχαγωγίας: αλλά δεν ευδοκίμησε…».

Στις 9 Φεβρουαρίου 2012, ο κ. Strauss-Kahn υπέβαλε μήνυση για δυσφήμηση, επιδιώκοντας να συμμετάσχει στις διαδικασίες ως πολιτική αγωγή, κατά του διευθυντή του περιοδικού, του δημοσιογράφου και του κ. Campion.

Σε απόφαση της 21ης ​​Μαρτίου 2014, το δικαστήριο έκρινε και τους τρεις ενόχους  για τη δυσφήμηση, το πρώτο ως αυτουργό και τους υπόλοιπους ως συνεργούς. Επιβλήθηκε στον καθένα πρόστιμο 2.000 ευρώ, η ποινή του κ. Campion ανεστάλη και υποχρεώθηκε να καταβάλει αποζημίωση. Το δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο κ. Campion δεν μπόρεσε να παράσχει κανένα στοιχείο για να υποστηρίξει τα σχόλια που είχε δημοσιοποιήσει. Κανένας αυτόπτης ή αυτήκοος μάρτυρας δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει τα σχόλια που αποδόθηκαν στον κ. Strauss-Kahn. Όσον αφορά τον δημοσιογράφο, το δικαστήριο διαπίστωσε ότι είχε αποδεχτεί τους δυσφημιστικούς ισχυρισμούς του κ. Campion, παραβιάζοντας το καθήκον του να διεξαγάγει σοβαρή έρευνα σχετικά με αυτά.

Το Εφετείο επικύρωσε την απόφαση, υποδεικνύοντας ότι ο δυσφημιστικός χαρακτήρας των σχολίων δεν αμφισβητήθηκε από τον προσφεύγοντα, ο οποίος δεν προσκόμισε κανένα στοιχείο για τους ισχυρισμούς του. Προσέθεσε ότι οι μάρτυρες που είχαν καταθέσει είχαν απλώς επιβεβαιώσει τις παρατηρήσεις του κ. Campion, χωρίς να πιστοποιήσουν την αυθεντικότητά τους. Το Ανώτατο Δικαστήριο διαπίστωσε ότι τα σχόλια δεν είχαν καμιά πραγματική βάση.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Άρθρο 10

Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι τα σχόλια αποτελούσαν την κατηγορία ότι ο κ. Strauss-Kahn είχε ζητήσει ένα σημαντικό χρηματικό ποσό σε αντάλλαγμα για να τον βοηθήσει να αναλάβει την ανέγερση ενός πάρκου ψυχαγωγίας. Θεώρησε ότι πρόκειται για πραγματικό ισχυρισμό που έπρεπε να αποδειχθεί αληθινός.

Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι όσο πιο σοβαρός είναι ο ισχυρισμός, τόσο ισχυρότερη είναι η πραγματική βάση.

Το Δικαστήριο παρατήρησε, όπως και τα εθνικά δικαστήρια, ότι δίνοντας λεπτομέρειες σχετικά με τη δωροδοκία και αποδίδοντας την σε ένα πρόσωπο, ο κ. Campion θα έπρεπε να αναμένει ότι θα του ζητηθεί να παρουσιάσει κάποια αποδεικτικά στοιχεία προς επιβεβαίωση των ισχυρισμών του. Τα εθνικά δικαστήρια, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ο προσφεύγων δεν εργάζονταν στο χώρο των μέσων ενημέρωσης, διαπίστωσαν ότι δεν είχε παραδώσει κανένα αποδεικτικό στοιχείο ικανό να τεκμηριώσει τους δυσφημιστικούς ισχυρισμούς του.

Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι, απαιτώντας από τον προσφεύγοντα να παράσχει αποδεικτικό υλικό προς επιβεβαίωση των ισχυρισμών του – οι οποίοι ήταν ιδιαίτερα σοβαροί – τα γαλλικά δικαστήρια δεν είχαν ξεπεράσει το περιθώριο εκτίμησης.

Τέλος, το Δικαστήριο δεν έκρινε ότι οι ποινές ήταν υπερβολικές ή είχαν ανασταλτικό  αποτέλεσμα. Ο προσφεύγων έλαβε ποινή προστίμου 2.000 ευρώ με αναστολή και είχε καταδικαστεί να καταβάλει αποζημίωση ύψους 1.500 ευρώ, από κοινού με τον διευθυντή του περιοδικού και τον δημοσιογράφο.

Συνεπώς, η παρέμβαση στο δικαίωμα του κ. Campion στην ελευθερία έκφρασης ήταν αναγκαία σε μια δημοκρατική κοινωνία για να προστατεύσει την υπόληψη των άλλων. Η προσφυγή κρίθηκε συνεπώς απαράδεκτη ως προδήλως αβάσιμη(επιμέλεια echrcaselaw.com).