Η καταχρηστικότητα μίας απόλυσης και τα όρια του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης
ΑΠΟΦΑΣΗ
Marunić κατά Κροατίας της 28-3-2017 (αριθ. προσφ. 51706/11)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ελευθερία έκφρασης. Απόλυση λόγω δηλώσεών της εργαζομένης σε εφημερίδα. Η προσφεύγουσα κατήγγειλε ότι είχε απολυθεί από τη δουλειά της λόγω των δηλώσεων που είχε κάνει στα μέσα ενημέρωσης, κατά παράβαση του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης Η ίδια κινήθηκε δικαστικά. Αν και ήταν επιτυχής στους δύο πρώτους βαθμούς η δικαστική μάχη που έδωσε , το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή, διαπιστώνοντας ότι η απόλυσή της δικαιολογούνταν βάσει των δημόσιων δηλώσεών της. Προσέφυγε ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου χωρίς επιτυχία. Η κα Marunić κατήγγειλε ότι οι δηλώσεις της στα ΜΜΕ είχαν διατυπωθεί μόνο με σκοπό να διαψεύσει τις ψευδείς κατηγορίες εναντίον της και ότι η απόλυσή της ήταν κατά παράβαση του άρθρου 10 (Ελευθερία της έκφρασης) της ΕΣΔΑ. Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση της Σύμβασης.
ΣΧΟΛΙΟ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ
Η απόλυση εξαιτίας δηλώσεων εργαζομένου σε ΜΜΕ για να υπερασπίσει τον εαυτό του από διατυπωθείσες κατηγορίες παραβιάζει το δικαίωμά του στην ελευθερία της έκφρασης.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 10
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Η προσφεύγουσα, Mirela Marunić, είναι υπήκοος της Κροατίας, η οποία γεννήθηκε το 1964 και ζει στην Kostrena (Κροατία). Κατήγγειλε ότι είχε απολυθεί από τη δουλειά της λόγω των δηλώσεων που είχε κάνει στα ΜΜΕ, κατά παράβαση του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης.
Από το 2003 μέχρι και τον Οκτώβριο του 2007 η κα Marunić ήταν η διευθύντρια της δημοτικής εταιρείας κοινής ωφελείας «KD Kostrena», εταιρεία η οποία ανήκει στο Δήμο της Kostrena. Τον Σεπτέμβριο του 2007 δημοσιοποιήθηκε ένα άρθρο στην ημερήσια εφημερίδα Novi, το οποίο περιείχε δημόσιες επικρίσεις από τον δήμαρχο του Δήμου Kostrena, τον κ. M.U σχετικά με το πώς η κα Marunić είχε ενεργήσει και δράσει αναφορικά με την θέση που είχε. Οκτώ ημέρες αργότερα, η κ Marunić απάντησε στις επικρίσεις σε ένα άλλο άρθρο στη εφημερίδα Novi. Κατήγγειλε ότι τα προβλήματα απόδοσης της εταιρείας είχαν προκληθεί εξαιτίας της νομικής υπηρεσίας του δήμου, που υποτίθεται ότι ζητούσε από τη εταιρεία κοινής ωφελείας να ενεργεί παράνομα. Ζήτησε να ελεγχθεί ολόκληρη η εταιρεία. Η προσφεύγουσα στη συνέχεια απολύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της εταιρείας (της οποίας προήδρευσε ο κ. M.U.), με το αιτιολογικό ότι οι δημόσιες δηλώσεις της ήταν επιζήμιες για τη φήμη της εταιρείας. Η κα Marunić κατέθεσε αγωγή για παράνομη απόλυση.
Αν και η αγωγή της έχει δεκτή πρωτόδικα και στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, το Ανώτατο Δικαστήριο την απέρριψε, διαπιστώνοντας ότι η απόλυσή της δικαιολογούνταν βάσει των δημόσιων δηλώσεών της. Προσέφυγε ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου, χωρίς επιτυχία.
Η κα Marunić κατήγγειλε ότι οι δηλώσεις της στα ΜΜΕ είχαν διατυπωθεί μόνο με σκοπό να διαψεύσει τις ψευδείς κατηγορίες εναντίον της και ότι η απόλυσή της ήταν κατά παράβαση του άρθρου 10 (Ελευθερία της έκφρασης) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ..
Παραβίαση του άρθρου 10. Το ΕΔΔΑ επιδίκασε το ποσό των 1.500 ευρώ για ηθική βλάβη.
