Τα ισόβια ελλείψει ενδίκων μέσων παραβιάζουν την ΕΣΔΑ
ΑΠΟΦΑΣΗ:
Kaytan κατά Τουρκίας της 15.09.2015 (αριθμ. προσφ.27422/05)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
Η έλλειψη δυνατότητας επανεξέτασης της ποινής της ισόβιας κάθειρξης που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα, αποτελεί παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ.
ΣΧΟΛΙΟ-ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ:
Όταν υπάρχει καταδίκη για ισόβια κάθειρξη το νομοθετικό πλαίσιο κάθε χώρας οφείλει να παρέχει ένδικο μέσο ή τρόπο για επανεξέταση της υπόθεσης.
ΔΙΑΤΑΞΗ:
Άρθρο 3 (Απαγόρευση βασανιστηρίων και απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης) της ΕΣΔΑ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ:
Ο προσφεύγων, Hayati Kaytan, είναι Τούρκος υπήκοος, και εκτίει σήμερα ποινή ισόβιας κάθειρξης μετά από του καταδίκη το 2005 για τρομοκρατικές δραστηριότητες. Ο προσφεύγων συνελήφθη στη Συρία μετά από καταγγελία ότι να είναι μέλος του PKK (Κουρδικού Εργατικού Κόμματος), και παραδόθηκε στις τουρκικές αρχές τον Αύγουστο του 2003. Στη συνέχεια ανακρίθηκε από χωροφύλακες και από τις ανακριτικές αρχές και παραδέχτηκε ότι ήταν μέλος του ΡΚΚ και ότι συμμετείχε σε διάφορες ένοπλες επιθέσεις. Αργότερα ανακάλεσε στη δίκη τις δηλώσεις του, ισχυριζόμενος ότι είχαν τεθεί υπό ψυχολογική πίεση κατά τη διάρκεια της ανάκρισής του. Τελικά καταδικάστηκε με την κατηγορία ότι επιδίωκε να καταστρέψει την ενότητα του τουρκικού κράτους σε «διακεκριμένη» ισόβια κάθειρξη. Η καταδίκη του αυτή επικυρώθηκε στην κατ΄ έφεση δίκη τον Ιανουάριο του 2005. Στηριζόμενος κυρίως στο άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης), αυτός ισχυρίστηκε κυρίως ότι η ποινή του σε ισόβια φυλάκιση, χωρίς δυνατότητα επανεξέτασης ισοδυναμούσε με απάνθρωπη τιμωρία.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Το Δικαστήριο σημειώνει ότι ο προσφεύγων είχε καταδικαστεί σε «διακεκριμένη» ποινή ισόβιας κάθειρξης για τρομοκρατικές δραστηριότητες. Μια τέτοια ποινή σημαίνει ότι θα παραμείνει στη φυλακή για το υπόλοιπο της ζωής του, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε αξιολόγηση σχετικά με την επικινδυνότητά του και χωρίς τη δυνατότητα απελευθέρωσης, ακόμη και μετά από μια περίοδο κράτησης. Το Δικαστήριο σημειώνει ότι ο προσφεύγων καταδικάστηκε βάσει του άρθρου 125 του προηγούμενου Π.Κ., και σύμφωνα με το άρθρο 107 του Ν. 5275 σχετικά με την εκτέλεση των ποινών και των μέτρων ασφαλείας, και η περίπτωσή του δεν υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής αποφυλάκισης με όρους ή με αναστολή. Αν και η αποφυλάκιση για λόγους υγείας προβλέπεται στο τουρκικό δίκαιο, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι μια τέτοια δυνατότητα ή και η αμνηστία, δεν θεωρείται ότι αντιστοιχεί στην έννοια της «προοπτικής αποφυλάκισης» στο ποινικό δίκαιο.
Έτσι, κατά το ΕΔΔΑ, αφού το εθνικό δίκαιο δεν προβλέπει κανένα μηχανισμό ή δυνατότητα επανεξέτασης της ποινής της ισόβιας κάθειρξης, η ασυμβατότητα με το άρθρο 3 για το λόγο αυτό προκύπτει ήδη από τη στιγμή της επιβολής της ισόβιας κάθειρξης και όχι στο μεταγενέστερο στάδιο της έκτισης και ως εκ τούτου, έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ(επιμέλεια echrcaselaw.com).
