Πότε τα ισόβια δεν περνούν τα όρια διατάξεων της ΕΣΔΑ
ΑΠΟΦΑΣΗ:
Hutchinson κατά Ηνωμένου Βασιλείου της 03.02.2015 (αριθ. προσφ. 57592/08)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
Η ισόβια κάθειρξη είναι επιδεκτική αναθεώρησης από το βρετανικό δίκαιο και ως εκ τούτου συμβατή με την ΕΣΔΑ. Δεν υπάρχει παραβίαση του άρθρου 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης).
ΣΧΟΛΙΟ-ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ:
Δεν στοιχειοθετείται παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ εφόσον η επιβληθείσα ποινή ισόβιας κάθειρξης είναι επιδεκτική αναθεώρησης.
ΔΙΑΤΑΞΗ:
Άρθρο 3(απαγόρευση βασανιστηρίων και απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης) της ΕΣΔΑ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ:
Η υπόθεση αφορούσε την καταγγελία ενός άνδρα κατά την έκτιση ποινής ισόβιας κάθειρξης για ανθρωποκτονία, σύμφωνα με την οποία η καταδίκη του ισοδυναμούσε με απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, καθώς ο ίδιος δεν είχε καμία ελπίδα αποφυλάκισης. Σε μια προηγούμενη απόφαση, στην περίπτωση Vinter και λοιποί κατά Ηνωμένου Βασιλείου, της 09.07.2013, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η εγχώρια νομοθεσία περί εξουσίας του Υπουργού Δικαιοσύνης να απελευθερώνει έναν ισοβίτη ήταν ασαφής. Ωστόσο, με την απόφαση της R. κατά Newell, R. κατά McLoughlin, της 18.02. 2014, το Εφετείο εξέφρασε ρητά τις αμφιβολίες του αυτές και έκρινε ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης της Πολιτείας ήταν υποχρεωμένος, βάσει της εθνικής νομοθεσίας, να αποφυλακίσει τον ισοβίτη, όταν αποδεικνύεται ότι συντρέχουν «εξαιρετικοί λόγοι» για την αποφυλάκιση, και όταν αυτή η εξουσία υπάγεται στον έλεγχο των εθνικών δικαστηρίων.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Έχοντας υπόψη αυτή τη διευκρίνιση, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι οι ισόβιες ποινές δύνανται να προσβληθούν βάσει του εθνικού δικαίου και ως εκ τούτου είναι συμβατές με το άρθρο 3 της Σύμβασης(επιμέλεια echrcaselaw.com).
