Δεν παραβιάζει την ιδιωτική ζωή η παρακολούθηση από ντέτεκτιβ ασφαλιστικής εταιρείας ασφαλισμένων που ζητούσαν αποζημιώσεις
ΑΠΟΦΑΣΗ
Mehmedovic κατά Ελβετίας της 17.01.2019 (αρ. 17331/11)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Παρακολούθηση ασφαλισμένου και εμμέσως της συζύγου του, σε δημόσιους χώρους από ιδιωτικούς ντεντέκτιβ μιας ασφαλιστικής εταιρείας, με σκοπό να εξακριβωθεί εάν ο ίδιος δικαιούταν αποζημίωση μετά από αυτοκινητιστικό ατύχημα. Ο προσφεύγων και η σύζυγός του διαμαρτυρήθηκαν για το γεγονός ότι είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση και έτσι παραβιάστηκε το δικαίωμά τους στην ιδιωτική ζωή. Το ΕΔΔΑ επισήμανε ότι οι έρευνες της εταιρείας, οι οποίες διεξήχθησαν σε δημόσιο χώρο και περιορίστηκαν στο να διαπιστώσουν τη δυνατότητα κινητικότητας του προσφεύγοντος, αποσκοπούσαν αποκλειστικά στην προστασία των οικονομικών δικαιωμάτων του ασφαλιστή. Κατά το Δικαστήριο του Στρασβούργου ο ασφαλιστής είχε ένα υπέρτερο συμφέρον που καθιστούσε νόμιμη την παρέμβαση στο δικαίωμα της προσωπικότητας του προσφεύγοντος, δεδομένου ότι αυτός είχε το καθήκον να επαληθεύσει εάν η αξίωση του θύματος για αποζημίωση ήταν δικαιολογημένη. Μη παρέμβαση στην ιδιωτική ζωή των προσφευγόντων. Μη παραβίαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 8
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Οι προσφεύγοντες Elvir και Eldina Mehmedovic είναι πολίτες της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης που γεννήθηκαν το 1982 και 1983 αντίστοιχα και ζουν στο Zug (Ελβετία).
Τον Οκτώβριο του 2001 ο κ. Mehmedovic υπέστη σωματικές βλάβες κατά τη διάρκεια ενός τροχαίου ατυχήματος με ένα επιβατικό αυτοκίνητο. Παραπονέθηκε ότι υπέφερε από επιληπτικές κρίσεις και πόνο στο αριστερό του χέρι, και υπέβαλε δύο αγωγές αποζημίωσης για την ανικανότητά του να εκτελέσει οικιακές εργασίες. Οι δύο οδηγοί και οι ασφαλιστικές εταιρείες τους, κοστολόγησαν τις απαιτήσεις του σε 1.777.353 ευρώ περίπου. Ο ασφαλιστής που παρείχε την κάλυψη στον κ. Mehmedovic, προσέλαβε ιδιωτικό ντεντέκτιβ για να τον παρακολουθήσει προκειμένου να διαπιστωθεί αν στην πραγματικότητα ήταν σε θέση να φέρει σε πέρας τις οικιακές εργασίες. Οι δραστηριότητές του καταγράφονταν για τέσσερις μέρες τον Οκτώβριο του 2006 σε τοποθεσίες που ήταν προσιτές στο κοινό. Οι φωτογραφίες, τα βίντεο και η έκθεση παρακολούθησης έδειξαν ότι ο κ. Mehmedovic ήταν σε θέση, χωρίς πάρα πολύ μεγάλη δυσκολία, να μεταφέρει φορτία, να ψωνίζει , να κινείται, να καθαρίζει και να γυαλίζει το όχημά του. Η σύζυγός του εμφανίστηκε σε έξι φωτογραφίες, αλλά δεν ήταν εύκολα αναγνωρίσιμη. Αυτά τα έγγραφα προστέθηκαν στους φακέλους των υποθέσεων.
Τον Μάιο του 2007, ο κ. και η κα. Mehmedovic άσκησαν αγωγή για προσβολή της προσωπικότητάς τους, αλλά αυτή απορρίφθηκε από τα εθνικά δικαστήρια. Το Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε, ειδικότερα, ότι η προσβολή των δικαιωμάτων προσωπικότητας που απορρέει από την παρακολούθηση ενός ασφαλισμένου από έναν ιδιωτικό ντεντέκτιβ θα μπορούσε να δικαιολογηθεί από το γεγονός ότι τόσο ο ασφαλιστής, όσο και όλοι οι άλλοι ασφαλισμένοι πελάτες του συλλογικά, δεν είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν αξιώσεις που δεν είναι δικαιολογημένες.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ….
Άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής)
Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η σχέση μεταξύ ασφαλισμένου και ασφαλιστή εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του τομέα του ιδιωτικού δικαίου. Το Δικαστήριο σημείωσε περαιτέρω ότι τα εγχώρια δικαστήρια διεξήγαγαν διεξοδική έρευνα και ανάλυση των αντικρουόμενων συμφερόντων των δύο μερών. Είχε κρίνει ειδικότερα ότι ο ασφαλιστής είχε το καθήκον να επαληθεύσει εάν η αξίωση του θύματος για αποζημίωση ήταν δικαιολογημένη, καθώς ενεργούσε επίσης υπέρ των συμφερόντων όλων των ασφαλισμένων συλλογικά. Βάσει αυτών, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο ασφαλιστής έχει το δικαίωμα να διεξάγει ιδιωτικές έρευνες και ότι το θύμα ήταν υποχρεωμένο να συνεργαστεί στην επαλήθευση των πραγματικών περιστατικών και να δεχτεί ότι ο ασφαλιστής θα μπορούσε να διενεργήσει έρευνες, ακόμη και χωρίς τη γνώση του ασφαλισμένου, όταν αυτό είναι απαραίτητο για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού. Θεώρησε ότι, εν προκειμένω, οι έρευνες του ασφαλιστή, οι οποίες διεξήχθησαν από δημόσιο χώρο και περιορίζονταν στην εξακρίβωση της κινητικότητας του κ. Mehmedovic, είχαν ως αποκλειστικό στόχο την προστασία των οικονομικών δικαιωμάτων του ασφαλιστή. Όπως και στην υπόθεση Verliere κατά Ελβετίας, τα δικαστήρια είχαν επίσης διαπιστώσει ότι ο ασφαλιστής είχε ένα υπέρτερο συμφέρον που καθιστούσε νόμιμη την παρέμβαση στο δικαίωμα της προσωπικότητας του προσφεύγοντος.
Όσον αφορά την κυρία Mehmedovic, το Δικαστήριο έκρινε ότι οι ισχυρισμοί της ήταν εμφανώς αβάσιμοι, διότι οι λιγοστές πληροφορίες που την αφορούσαν, συγκεντρώθηκαν παρεμπιπτόντως και δεν είχαν σχέση με την έρευνα, με αποτέλεσμα ουδόλως να συνιστούν συστηματική ή μόνιμη συλλογή δεδομένων. Συνεπώς, δεν υπήρξε παρέμβαση στην ιδιωτική ζωή της ζωής.
Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ και έκρινε ότι η προσφυγή ήταν προδήλως αβάσιμη (echrcaselaw.com).
