Βασανιστήρια, θάνατος, απαγωγή, απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, βιαιότητες από αστυνομικούς κατά διαδηλωτών! Πολλαπλές καταδίκες για παραβιάσεις της ΕΣΔΑ
ΑΠΟΦΑΣΗ
Shmorgunov κ.α. κατά Ουκρανίας της 21.01.2021 (αριθ. προσφ. 15367/14 και 13 άλλες), Lutsenko και Verbytskyy (αριθ. προσφ. 12482/14 και 39800/14), Kadura και Smaliy (αριθ. προσφ. 42753 / 14 και 43860/14), Dubovtsev κ.α. (αριθ. προσφ. 21429/14 και 9 άλλοι) και Vorontsov κ.α. (αριθ. προσφ. 58925/14 και 4 άλλοι) (όλες) κατά Ουκρανίας της 21.01.2021.
βλ. εδώ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Βίαιες επιθέσεις από αστυνομικούς κατά διαδηλωτών στην Ουκρανία. Βασανισμοί, θάνατος, εξευτελιστικές μεταχειρίσεις, απαγωγή, παραβιάσεις ιδιωτικής ζωής και προσωπικής ελευθερίας και ασφάλειας. Πολλαπλές παραβιάσεις της ΕΣΔΑ.
Οι προσφυγές αφορούσαν τα περιστατικά που συνέβησαν στις διαμαρτυρίες Maidan στο Κίεβο και σε άλλες πόλεις της Ουκρανίας και συγκεκριμένα διάλυση διαδηλώσεων, χρήση βίας από αστυνομικούς, παράνομη κράτηση διαδηλωτών, απαγωγή και κακομεταχείριση, βασανισμός με ξυλοδαρμούς από αστυνομικούς. Στην περίπτωση της απαγωγής το θύμα βρέθηκε νεκρό στο δάσος με υποθερμία και σοβαρά τραύματα σε όλο του το σώμα. Ένα από τους διαδηλωτές που συνελήφθη ήταν δικηγόρος στον οποίο κατασχέθηκε το επαγγελματικό του τηλέφωνο με απόρρητες πληροφορίες.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι αρχές σκόπιμα άσκησαν βία προκειμένου να προτρέψουν τους διαδηλωτές να επιτεθούν. Έκρινε ότι το κράτος ήταν υπεύθυνο για το θάνατο ενός διαδηλωτή. Διαπίστωσε παραβίαση των άρθρων , και 3 της ΕΣΔΑ.
Ακολούθως το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι οι αρχές προσπάθησαν σκόπιμα να διακόψουν τις αρχικά ειρηνικές διαμαρτυρίες χρησιμοποιώντας υπερβολική βία για να το επιτύχουν, και διαπίστωσε επίσης παραβίαση του άρθρου 11 της ΕΣΔΑ.
Αντιστοίχως έκρινε ότι πολλές από τις προσωρινές κρατήσεις ήταν αυθαίρετες χωρίς εύλογη υποψία και επαρκείς λόγους. Διαπίστωσε παραβίαση του δικαιώματος δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία σύμφωνα με το άρθρο 5§1 και 2 της ΕΣΔΑ.
Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η κατάσχεση του κινητού τηλεφώνου δικηγόρου διαδηλωτή με προσωπικές πληροφορίες, παραβίασε το δικαίωμα στην ιδιωτική του ζωή κατά το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ και τέλος διαπίστωσε ότι οι έρευνες για τα γεγονότα ήταν σε πολλές περιπτώσεις αναποτελεσματικές.
Επιδίκασε στους προσφεύγοντες αποζημίωση για ηθική βλάβη από 1.200 ευρώ έως 25.000 ευρώ.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 2,
Άρθρο 3,
Άρθρο 5§1,3,
Άρθρο 8,
Άρθρο 11
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Οι 38 προσφεύγοντες σε αυτές τις πέντε υποθέσεις είναι υπήκοοι Ουκρανίας και ένας προσφεύγων είναι υπήκοος Αρμενίας. Όλοι τους ήταν παρόντες ή έπαιξαν ρόλο στις διαμαρτυρίες του Maidan.
Ιστορικό
Μεταξύ Νοεμβρίου 2013 και Φεβρουαρίου 2014 πραγματοποιήθηκε σειρά διαδηλώσεων στην Ουκρανία ως απάντηση στην αναστολή των προετοιμασιών για την υπογραφή της Συμφωνίας Σύνδεσης Ουκρανίας-Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτές οι διαμαρτυρίες έγιναν γνωστές ως «Euromaidan» ή «Maidan». Οι διαμαρτυρίες οδήγησαν στην εκδίωξη του Προέδρου της Ουκρανίας και σε μια σειρά πολιτικών και συνταγματικών αλλαγών.
Αρχικά, οι διαδηλωτές αριθμούσαν έως και 100.000 άτομα που έφτασαν τους 800.000. Οι ειδικές αστυνομικές δυνάμεις κινητοποιήθηκαν για να διαλύσουν τις διαμαρτυρίες που οδήγησαν σε συγκρούσεις. Μη κρατικοί πράκτορες ευθυγραμμισμένοι με την αστυνομία (titushky), οι οποίοι φέρεται να είχαν πραγματοποιήσει πολλές επιθέσεις, απαγωγές και δολοφονίες διαδηλωτών, συμμετείχαν επίσης. Οι διαμαρτυρίες εξαπλώθηκαν σε ολόκληρο το κράτος και στις 22.12.2013 δημιουργήθηκε η Λαϊκή Ένωση του Μαϊντάν για το συντονισμό των δραστηριοτήτων (ο κ. Lutsenko, ένας από τους προσφεύγοντες, ήταν στο συμβούλιο της Ένωσης).
Στο κεντρικό Κίεβο, οι διαδηλωτές έστησαν σκηνές για να αντιμετωπίσουν τα πλήθη και οδοφράγματα. Κατέλαβαν πολλά κρατικά κτίρια σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Πάνω απ’ όλα, οι διαδηλωτές κατείχαν και λειτουργούσαν συνεχώς από το Maidan Nezalezhnosti (Πλατεία Ανεξαρτησίας) στο κέντρο του Κιέβου. Το κράτος κινητοποιήθηκε με την προσέλκυση χιλιάδων αστυνομικών και στρατευμάτων, συμπεριλαμβανομένων ειδικών μονάδων. Σύμφωνα με πληροφορίες, διαπιστώθηκαν πάνω από 100 θάνατοι (συμπεριλαμβανομένων 70 από πυροβολισμούς) και χιλιάδες τραυματίες μεταξύ των διαδηλωτών και της αστυνομίας.
Οι αρχές ξεκίνησαν διάφορες έρευνες για τα επίμαχα γεγονότα, τα περισσότερα από τα οποία πρόσφατα αναλήφθηκαν από το κρατικό γραφείο ερευνών. Εκκρεμούν ποινικές διαδικασίες, μεταξύ των οποίων και κατά ανώτερων κυβερνητικών αξιωματούχων και του τότε προέδρου. Έχουν κινηθεί υποθέσεις εναντίον αστυνομικών. Η αποτελεσματικότητα των επίσημων ερευνών για τα γεγονότα του Maidan αξιολογήθηκε από τη Διεθνή Συμβουλευτική Ομάδα, η οποία συγκροτήθηκε από τον Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης, στην έκθεσή της που δημοσιεύθηκε στις 31.03.2015.
Περιστατικά στις υπό εξέταση προσφυγές
Τα γεγονότα στο Shmorgunov κ.λπ. σχετίζονται με τη διάλυση διαδηλώσεων στο κεντρικό Κίεβο μεταξύ 30 Νοεμβρίου 2013 και 18 Φεβρουαρίου 2014. Οι άλλες περιπτώσεις αφορούν διαμαρτυρίες στο Κίεβο και σε άλλες πόλεις της Ουκρανίας σε διαφορετικές ημερομηνίες.
Shmorgunov κ.λπ.
Τα γεγονότα έλαβαν χώρα νωρίς το πρωί της 30ης Νοεμβρίου 2013, όταν αρκετοί από τους προσφεύγοντες συμμετείχαν σε αγώνες. Οι αστυνομικοί χρησιμοποίησαν βία, συμπεριλαμβανομένων χειροβομβίδων, δακρυγόνων και πλαστικών σφαιρών, μεταξύ άλλων μεθόδων για τη διασπορά ή τον έλεγχο του πλήθους, συμπεριλαμβανομένων των προσφευγόντων. Αρκετοί ξυλοκοπήθηκαν. Ένας διαδηλωτής (ο κ. Zagorovka) φέρεται να είχε χτυπηθεί στο κεφάλι του. Άλλος διαδηλωτής (ο κ. Cherevko) φέρεται να μεταφέρθηκε σε αυλή και ξυλοκοπήθηκε για αρκετές ώρες. Ο κ. Poltavets ξυλοκοπήθηκε, παρέμεινε αναίσθητος και ανέκτησε τις αισθήσεις του στο αστυνομικό τμήμα, όπου συνελήφθη, χωρίς τελικά να απαγγελθούν κατηγορίες. Αρκετοί άλλοι από τους προσφεύγοντες συνελήφθησαν ή τέθηκαν σε κράτηση.
Αρκετοί από τους προσφεύγοντες εξετάστηκαν από γιατρούς αμέσως μετά από αυτά τα συμβάντα, άλλοι έπρεπε να περιμένουν μια ή δύο μέρες. Αναφέρθηκαν πολλοί διαφορετικοί τραυματισμοί διαφορετικού βαθμού σοβαρότητας, συμπεριλαμβανομένης της τραυματικής εγκεφαλικής βλάβης στην περίπτωση του κ. Zagorovka.
Αρκετές ποινικές έρευνες ξεκίνησαν για την εκδήλωση, οδηγώντας στις δίκες ορισμένων εν ενεργεία και απόστρατων αστυνομικών και του τότε Προέδρου της Κυβέρνησης του Κίεβου. Ο κ. Zagorovka, μεταξύ άλλων προσφευγόντων, κατέθεσε βίντεο με ξυλοδαρμό. Ανακρίθηκαν εκατοντάδες αξιωματικοί και πολλοί διαδηλωτές. Εξετάστηκαν βίντεο και φωτογραφικά στοιχεία. Πολλοί από τους προσφεύγοντες ανακρίθηκαν, σε ορισμένες περιπτώσεις περισσότερες από μία φορές. Ο κ. Sirenko αρνήθηκε να συνεργαστεί με την έρευνα. Η κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι το 2016 πέντε ακόμη από τους προσφεύγοντες σταμάτησαν να συνεργάζονται με τους ανακριτικούς υπαλλήλους.
Ο κ. Zagorovka και ο κ. Cherevko υπέβαλαν μήνυση σχετικά με κακομεταχείριση της αστυνομίας το 2013, η οποία οδήγησε σε μια καταδίκη το 2016. Η απόφαση ανέφερε ότι οι διαδηλωτές της Maidan δεν παραβίασαν τη δημόσια τάξη. Υπάρχουν ακόμη ποινικές διαδικασίες σε εξέλιξη. Οι κ.κ. Ratushnyy και Dymenko υπέβαλαν επίσης 3 μηνύσεις για κακομεταχείριση από την αστυνομία. Τρεις αξιωματικοί κατηγορήθηκαν. Εκκρεμούν οι ποινικές διαδικασίες.
Το 2014, οι εσωτερικές έρευνες του Υπουργείου Εσωτερικών διαπίστωσαν δύο φορές ότι υπήρξαν παραβιάσεις της δημόσιας τάξης εκ μέρους της αστυνομίας στις 30.11.2013 και ότι είχαν προκληθεί και επιτεθεί αργότερα. Ξεχωριστά, διαπιστώθηκε ότι κανένας υπεύθυνος για την κακομεταχείριση της 01.12.2013 δεν μπορούσε να εντοπιστεί. Η έρευνα για τα γεγονότα που αφορούσαν τους Ratushnyy και Dymenko κατέληξε στο πόρισμα ότι οι υπεύθυνοι αξιωματικοί δεν κατάφεραν να ελέγξουν τη χρήση βίας και ότι ορισμένοι άλλοι αξιωματικοί και στρατεύματα είχαν χρησιμοποιήσει υπερβολική βία.
Ξεκίνησαν πειθαρχικές διαδικασίες εναντίον των δικαστών στις υποθέσεις και διαπιστώθηκαν πολλές παραβιάσεις του νόμου και της διαδικασίας.
Lutsenko και Verbytskyy
Αυτή η υπόθεση αφορούσε απαγωγή και κακομεταχείριση του πρώτου προσφεύγοντος και του αδερφού του δεύτερου προσφεύγοντος. Ο τελευταίος φέρεται να δολοφονήθηκε. Ο αδερφός του κ. Verbytskyy τραυματίστηκε στις διαμαρτυρίες νωρίς το πρωί της 21ης Ιανουαρίου 2014 και ο κ. Lutsenko τον πήγε στο νοσοκομείο. Απήχθησαν μερικές ώρες αργότερα από τους κρατικούς πράκτορες (titushky). Οδηγήθηκαν σε μια απομακρυσμένη περιοχή, δέθηκαν και υπέστησαν κακομεταχείριση. Ο κ. Lutsenko έμεινε περίπου 50 χλμ. έξω από το Κίεβο σε θερμοκρασίες ψύξης. Το πτώμα του αδελφού του κ. Verbytskyy βρέθηκε σε ένα δάσος κοντά στο Κίεβο. Είχε χτυπηθεί με αμβλύ αντικείμενο τουλάχιστον 30 φορές και είχε πεθάνει από υποθερμία.
Οι έρευνες για δολοφονίες και απαγωγές διεξήχθησαν. Οι ύποπτοι εντοπίστηκαν και ορισμένοι συνελήφθησαν. Η κακομεταχείριση χαρακτηρίστηκε «βασανιστήριο». Αποκαλύφθηκαν στοιχεία που έδειξαν τη συνενοχή των αστυνομικών και των ηγετών τους, γεγονός που οδήγησε στην έναρξη ξεχωριστής έρευνας.
Οι διαδικασίες σε αυτές τις υποθέσεις συνεχίζονται.
Kadura και Smaliy
Την ίδια χρονική περίοδο, ο κ. Kadura ήταν ακτιβιστής στο Automaidan, μια ομάδα που υποστήριζε τις διαδηλώσεις. Ο κ. Smaliy ήταν δικηγόρος που εκπροσωπούσε έναν από τους διοργανωτές του Automaidan.
Στις 5 Δεκεμβρίου 2013, κατά τη διάρκεια μιας στάσης κυκλοφορίας, ο κ. Kadura τοποθετήθηκε σε ένα φορτηγό από δύο άνδρες με πολιτικά ρούχα. Ισχυρίστηκε ότι ξυλοκοπήθηκε στο φορτηγό και στη συνέχεια στην αυλή των γραφείων των ανακριτών στο Κίεβο. Εξετάστηκε στο νοσοκομείο και στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε κελί αστυνομίας.
Ο κ. Kadura παραπέμφθηκε στο δικαστήριο στις 6 Δεκεμβρίου 2013. Οι δικηγόροι του ισχυρίστηκαν κακομεταχείριση προφορικά και γραπτώς, αλλά τα δικαστήρια δεν ασχολήθηκαν με την καταγγελία. Αργότερα παραπονέθηκε σε εισαγγελέα αρκετές φορές, χωρίς αποτέλεσμα. Οι ποινικές διαδικασίες άρχισαν στις 05.12.2013 σχετικά με, μεταξύ άλλων, την κλοπή ενός οχήματος που χρησιμοποιήθηκε αργότερα στις διαμαρτυρίες και ο προσφεύγων τέθηκε υπό κράτηση. Το αυτοκίνητο και άλλες περιουσίες του κατασχέθηκαν. Στις 24.01.2014, ο κ. Kadura έλαβε αμνηστία και αφέθηκε ελεύθερος.
Διατάχθηκε έρευνα για τον προεδρεύοντα δικαστή. Διαπιστώθηκαν παρατυπίες που δεν συνιστούσαν παραβίαση όρκου.
Στις 06.12.2013 ξεκίνησε ποινική δίκη για τον κ. Smaliy για λεκτική κακοποίηση και επίθεση δικαστή. Τρεις ημέρες αργότερα, ενώ εκπροσώπησε άλλο πελάτη του σε αστυνομικό τμήμα, συνελήφθη και φέρεται να ξυλοκοπήθηκε. Το τηλέφωνο και άλλα αντικείμενα κατασχέθηκαν. Διαπιστώθηκαν πολλοί τραυματισμοί στο σώμα του. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και επέστρεψε στο κελί. Επιτράπηκε να δει μόνο δικηγόρο τα μεσάνυκτα.
Καταγγελία για παράνομη σύλληψη και κράτηση, καθώς και αστυνομική κακομεταχείριση, μεταξύ άλλων, υποβλήθηκε για λογαριασμό του κ. Smaliy στις 10.12.2013. Απορρίφθηκε. Διατάχθηκε η κράτησή του σε απαράδεκτες συνθήκες. Στο σώμα του είχε σημάδια από τραύμα που σημειώθηκαν σε ιατροδικαστική εξέταση. Κηρύχθηκε «πολιτικός κρατούμενος» από το Κοινοβούλιο, και η ποινική έρευνα έπαυσε για αυτούς τους λόγους.
Στις 09.12.2013 ξεκίνησε ποινική έρευνα για την κακομεταχείριση του. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, η έρευνα αφορούσε επίσης την παράνομη κατάσχεση της περιουσίας του. Οι αστυνομικοί ανακρίθηκαν. Αν και οι υποθέσεις εναντίον τριών από τους υπόπτους περατώθηκαν λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων, η έρευνα συνεχίζεται.
Dubovtsev κ.α.
Υπήρχαν συνολικά 14 προσφεύγοντες σε αυτήν την περίπτωση.
Συνελήφθησαν στο Ντνιπρό στις 26 Ιανουαρίου 2014 μετά από συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία και τους κρατικούς πράκτορες. Κρατήθηκαν υπό την κατηγορία μαζικής διαταραχής, με σχεδόν ταυτόσημα εντάλματα σύλληψης. Οι προσφεύγοντες αποφυλακίστηκαν μεταξύ 31.01 και 12.02.2014, με εντολή για κατ΄ οίκον περιορισμό σε ορισμένες από τις υποθέσεις. Οι έρευνες σταμάτησαν τελικά λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων για τη διάπραξη εγκλήματος.
Εκκίνησε διαδικασία αποζημίωσης. Επιδικάστηκαν διάφορα ποσά αποζημίωσης για παράνομη κράτηση αλλά δεν έχουν καταβληθεί όλες οι αποζημιώσεις.
Μετά από αιτήματα ορισμένων από τους προσφεύγοντες, κινήθηκαν ποινικές διαδικασίες εναντίον ορισμένων εισαγγελέων, αστυνομικών και άλλων αξιωματούχων που εμπλέκονται στις υποθέσεις, μαζί με δύο δικαστές. Εκκρεμεί η υπόθεση εναντίον ενός δικαστή, ενώ άλλη διαδικασία έχει ανασταλεί. Ξεκίνησαν πειθαρχικές διαδικασίες εναντίον αυτών των δικαστών και διαπιστώθηκαν πολλές παραβιάσεις του νόμου και της διαδικασίας.
Vorontsov κ.α.
Όλοι οι προσφεύγοντες ήταν παρόντες σε μια διαμαρτυρία έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών της Ακαδημίας εσωτερικών στρατευμάτων στο Χάρκοβο, στην οποία συμμετείχαν όλοι οι σύμβουλοι του κ. Romankov. Συνελήφθησαν με την υποψία ότι δεν τήρησαν τις νόμιμες εντολές της αστυνομίας, ανακρίθηκαν και κατηγορήθηκαν για αυτό το διοικητικό αδίκημα. Οι δικαστές τους έκριναν ένοχους και επιπλέον, ορισμένοι από αυτούς είχαν χρησιμοποιήσει άσεμνη γλώσσα έναντι της αστυνομίας και ο κ. Vorontsov είχε παραδεχθεί την ενοχή του. Ωστόσο, τους δόθηκε αμνηστία και αποφυλακίστηκαν.
Ξεκίνησαν ποινικές διαδικασίες εναντίον πολλών αστυνομικών που συμμετείχαν. Ξεκίνησαν πειθαρχικές διαδικασίες εναντίον των δικαστών στις υποθέσεις και διαπιστώθηκαν πολλές παραβιάσεις του νόμου και της διαδικασίας.
Στηριζόμενοι, ειδικότερα, το άρθρο 3, ορισμένοι από τους προσφεύγοντες παραπονέθηκαν για κακομεταχείριση από τις αρχές, σε αρκετές περιπτώσεις ισχυριζόμενοι ότι αυτό ισοδυναμούσε με βασανιστήρια. Ο κ. Zagorovka παραπονέθηκε επίσης σύμφωνα με το άρθρο 3 λόγω της ανεπαρκούς ιατρικής περίθαλψης κατά τη διάρκεια της κράτησης. Παραπονέθηκαν επίσης ότι δεν υπήρξε αποτελεσματική διερεύνηση αυτών των γεγονότων.
Στηριζόμενος στο άρθρο 2, ο κ. Verbytskyy παραπονέθηκε για τη δολοφονία του αδελφού του. Στηριζόμενοι στο άρθρο 5, αρκετοί προσφεύγοντες παραπονέθηκαν ότι η κράτησή τους ήταν αυθαίρετη και παράνομη.
Στηριζόμενοι στο άρθρο 5 §§ 1, 2, 3 και 5 αρκετοί από τους προσφεύγοντες παραπονέθηκαν ότι η σύλληψή τους ήταν αυθαίρετη. ότι η κράτηση ήταν χωρίς εύλογη υποψία. ότι δεν υπήρχε εκτελεστό δικαίωμα αποζημίωσης για τις παραβιάσεις.
Στηριζόμενος στο άρθρο 8, ο κ. Smaliy παραπονέθηκε για την έρευνα και κατάσχεση του τηλεφώνου και των εγγράφων του.
Στηριζόμενοι στο άρθρο 11 (σε ορισμένες περιπτώσεις και στα άρθρα 7, 10 και / ή 14), ορισμένοι από τους προσφεύγοντες παραπονέθηκαν ότι τους είχε απαγορευτεί να συμμετάσχουν στις διαμαρτυρίες του Maidan
Ο κ. Verbytskyy παραπονέθηκε ότι η δολοφονία του αδελφού του συνέβη ενώ ασκούσε το δικαίωμα του για συμμετοχή σε ειρηνική συγκέντρωση.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Άρθρα 3 και 2
Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι η απαγόρευση βασανιστηρίων και απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ήταν μία από τις πιο θεμελιώδεις αξίες σε μια δημοκρατική κοινωνία. Επανέλαβε επίσης ότι η υποχρέωση διεξαγωγής αποτελεσματικής επίσημης έρευνας σχετικά με τους ισχυρισμούς για την αντιμετώπιση παραβίασης του άρθρου 3 που υπέστη στα χέρια των κρατικών υπαλλήλων ήταν καθιερωμένη στη νομολογία του Δικαστηρίου, η οποία ισχύει ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες ασφαλείας.
Το Δικαστήριο σημείωσε, ειδικότερα, το χρονικό διάστημα που πέρασε κατά τις έρευνες σχετικά με τους σαφώς αμφισβητήσιμους ισχυρισμούς των προσφευγόντων για κακομεταχείριση. Επιπλέον, ήταν αδιαμφισβήτητο ότι η αστυνομία είχε χρησιμοποιήσει βία κατά πολλών από τους προσφεύγοντες. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι μεγάλο μέρος της κακομεταχείρισης ήταν μια σκόπιμη στρατηγική εκ μέρους των αρχών. Το Δικαστήριο σημείωσε ότι η κακομεταχείριση είχε προκαλέσει πόνο και ταλαιπωρία και σε τρεις περιπτώσεις ήταν σοβαρή και σκληρή, που ισοδυναμούσαν με βασανιστήρια. Στην περίπτωση του κ. Zagorovka, το Δικαστήριο σημείωσε ότι, μετά από βασανιστήρια της αστυνομίας, οι αρχές δεν είχαν ανταποκριθεί επαρκώς στα προκύπτοντα ιατρικά προβλήματα. Το Δικαστήριο σημείωσε ότι σε πολλές περιπτώσεις το κράτος δεν είχε διερευνήσει επαρκώς ή με επαρκή διαφάνεια τις φερόμενες καταχρήσεις.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν υπήρξε αποτελεσματική διερεύνηση της απαγωγής, της κακομεταχείρισης και του θανάτου του αδελφού του κ. Verbytskyy, σημειώνοντας ιδίως ότι οι εγχώριες αρχές το χαρακτήρισαν ως δολοφονία και ότι το κράτος ήταν υπεύθυνο.
Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης στο ουσιαστικό και στο διαδικαστικό σκέλος της σε πολλές από τις υποθέσεις, και του άρθρου 2 στο ουσιαστικό και διαδικαστικό σκέλος του στην υπόθεση του κ. Verbytskyy.
Άρθρο 5
Το Δικαστήριο σημείωσε ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν υπήρχαν εντάλματα σχετικά με τις συλλήψεις ή ότι όσα υπήρχαν είχαν όμοιους γενικούς όρους. Σε πολλές περιπτώσεις, η συλλογιστική των εθνικών δικαστηρίων ισοδυναμούσε με αναπαραγωγή των επιχειρημάτων του ανακριτή. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι, όπως και με τις καταχρήσεις του άρθρου 3, αυτές οι εντολές κράτησης φαίνεται ότι αποτελούσαν μέρος μιας στρατηγικής εκ μέρους των αρχών. Στην περίπτωση του κ. Lutsenko και του αδελφού του κ. Verbytskyy, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι στην πραγματικότητα είχαν απαχθεί υπό την αιγίδα του κράτους.
Εν ολίγοις, το Δικαστήριο έκρινε ως βάσιμες τις περισσότερες καταγγελίες για αυθαίρετη κράτηση και διαπίστωσε παραβιάσεις του άρθρου 5§1 της Σύμβασης. Όσον αφορά έναν προσφεύγοντα (κ. Kadura), το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν είχαν δοθεί επαρκείς και σχετικοί λόγοι για τη συνεχιζόμενη κράτησή του κατά παράβαση του άρθρου 5 παράγραφος 3.
Άρθρο 11
Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι το δικαίωμα στην ελευθερία του συνέρχεσθαι είναι θεμελιώδες στις δημοκρατίες . Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι η υπερβολική και μερικές φορές βάναυση δύναμη που χρησιμοποιήθηκε εναντίον των διαδηλωτών Maidan διέκοψε την αρχικά ειρηνική διεξαγωγή των διαδηλώσεων και είχε ως αποτέλεσμα, εάν δεν συνέβαλε, σε κλιμάκωση της βίας. Όλο και περισσότερο, οι συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών έγιναν πιο βίαιες και γενικά η κατάσταση ασφάλειας στο κεντρικό Κίεβο επιδεινώθηκε σημαντικά. Ενώ το υλικό ενώπιον του Δικαστηρίου περιείχε αναφορές σε περιστατικά βίας εναντίον της αστυνομίας από μεμονωμένους διαδηλωτές κατά τη διάρκεια ορισμένων από τα σχετικά γεγονότα, δεν υπήρξαν πληροφορίες που να δείχνουν ότι ο αρχικός στόχος ή προσέγγιση των διαδηλωτών – που δεν ήταν επιθετικός, αλλά ειρηνικό – είχε αλλάξει και δεν υπήρχαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι κατά τη συμμετοχή τους στις διαμαρτυρίες οι προσφεύγοντες σκόπευαν να διαπράξουν ή να εμπλακούν σε πράξεις βίας ή να προσφέρουν αντίσταση στην αστυνομία.
Το Δικαστήριο έκρινε έτσι ότι οι προσφεύγοντες απολάμβαναν την προστασία του άρθρου 11. Διαπίστωσε ότι η παρέμβαση των αρχών ήταν δυσανάλογη και αδικαιολόγητη σε μια δημοκρατική κοινωνία λόγω της αδικαιολόγητης χρήσης βίας εναντίον των περισσότερων από αυτούς, της αδικαιολόγητης κράτησης ενός εξ αυτών.
Άρθρο 8
Το Δικαστήριο διαπίστωσε παραβίαση των δικαιωμάτων του κ. Smaliy λόγω της κατάσχεσης του τηλεφώνου και των εγγράφων του, επειδή δεν υπήρχαν εγγυήσεις για αυθαίρετη πρόσβαση σε πληροφορίες που υπόκεινται στο επαγγελματικό δικηγορικό απόρρητο.
Συνολικά συμπεράσματα
Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι διαπίστωσε πολλαπλές παραβιάσεις πολλών άρθρων ως αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο οι αρχές είχαν συμπεριφερθεί κατά τη διάρκεια των διαμαρτυριών του Maidan και την απουσία μέχρι σήμερα ανεξάρτητου και αποτελεσματικού μηχανισμού εντός της Ουκρανίας για τη διερεύνηση εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από αστυνομικούς και μη κρατικούς πράκτορες. Αυτές οι αποφάσεις επισήμαναν μια σκόπιμη στρατηγική εκ μέρους των αρχών για την παρεμπόδιση και τη διάλυση μιας διαμαρτυρίας, η φύση της οποίας ήταν αρχικά ειρηνική, με ταχεία προσφυγή σε υπερβολική βία που είχε ως αποτέλεσμα, εάν δεν συνέβαλε, σε κλιμάκωση της βίας.
Δίκαιη ικανοποίηση (άρθρο 41) Το Δικαστήριο έκρινε ότι η Ουκρανία έπρεπε να καταβάλει σε ορισμένους από τους προσφεύγοντες ποσά από 1.200 έως 25.000 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης καθώς και για έξοδα από 1000 έως 3.500 ευρώ (επιμέλεια echrcaselaw.com).