Οτσαλάν και τουρκικές φυλακές. Μια απρόσμενη εξέλιξη.

ΑΠΟΦΑΣΗ

Öcalan κατά Τουρκίας 27.09.2018 (αρ. προσφ. 12261/10)

βλ. εδώ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Υπόθεση Οτσαλάν. Σύλληψη και κράτηση του ηγέτη του PKK στις τουρκικές φυλακές. Καταγγελίες του ότι υπέστη βασανιστήρια και απειλές από τους αστυνομικούς φύλακες και ότι υπήρξε αναποτελεσματική έρευνα των ισχυρισμών του. Δεν υπήρξε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι η συμπεριφορά των φυλάκων είχε φτάσει σε ένα ελάχιστο επίπεδο σοβαρότητας για να θεμελιωθεί η ύπαρξη κακομεταχείρισης, δεδομένης της πλήρους έλλειψης οποιωνδήποτε ενδείξεων σωματικής ή πνευματικής βλάβης του. Μη παραβίαση της απαγόρευσης εξευτελιστικής μεταχείρισης και μη παραβίασης του δικαιώματος στη ζωή.

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ 

Άρθρο 3

Άρθρο 2

Άρθρο 6

Άρθρο 13

Άρθρο 14

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Ο προσφεύγων, Abdullah Öcalan, είναι Τούρκος υπήκοος, ο οποίος γεννήθηκε το 1949. Κρατείται στις φυλακές στο İmralı (Τουρκία). Πριν από τη σύλληψή του το 1998 ήταν ηγέτης του PKK (Κόμμα Εργατών του Κουρδιστάν, μια παράνομη οργάνωση).

Στις 21 Οκτωβρίου 2008 δύο δικηγόροι του Abd ullah Öcalan και 236 κρατούμενοι υπέβαλαν καταγγελία στο γραφείο εισαγγελίας της Bursa, ισχυριζόμενοι ότι ο Abdullah Öcalan,  υπέστη βασανιστήρια και ότι δέχτηκε απειλές από τους αστυνομικούς φύλακες των φυλακών της İmrali στις 7 Οκτωβρίου 2008 κατά την διάρκεια έρευνας του κελιού του.  Για αρκετές ημέρες διοργανώθηκαν στη νοτιοανατολική και ανατολική Τουρκία δεκάδες διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες για την υποστήριξη του Öcalan. Στη συνέχεια κινήθηκε πειθαρχική δίωξη εναντίον του διοικητή φυλακών και δύο φύλακων, αλλά τελικά η δίωξη δεν ολοκληρώθηκε. Τον Ιανουάριο του 2009, ο εισαγγελέας της Mudanya απέρριψε την ποινική καταγγελία, σημειώνοντας ότι ο Abdullah Öcalan εξετάζονταν καθημερινά από παθολόγο καθώς και από ψυχίατρο σε τακτά χρονικά διαστήματα και ότι κατά τη διάρκεια της εξέτασης δεν είχε παραπονεθεί ποτέ για κακομεταχείριση. Ο εισαγγελέας παρατήρησε επίσης ότι οι ιατρικές εκθέσεις δεν έδειξαν κανένα σημάδι κακής μεταχείρισης. Η έφεση που άσκησαν οι δικηγόροι του προσφεύγοντος απορρίφθηκε από το Εφετείο της Yalova  τον Ιούλιο του 2009. Εν τω μεταξύ, οι δικηγόροι του Abdullah Öcalan ζήτησαν από τον δικαστή να λάβει μέτρα ώστε να εγγυηθεί η ασφάλεια του πελάτη του, αλλά το αίτημα απορρίφθηκε. Απηύθυναν επίσης έκκληση στην εξεταστική επιτροπή για τα ανθρώπινα δικαιώματα της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας να προβεί σε έρευνα, αλλά η Επιτροπή ακύρωσε την επίσκεψή της στις φυλακές İmralı, επειδή ο Abdullah Öcalan είπε στους δικηγόρους του ότι «δεν πρέπει να υπερβάλλουν και να μεγαλοποιούν» το εν λόγω περιστατικό.

Βασιζόμενος στο άρθρο 2 (δικαίωμα στη ζωή), ο προσφεύγων διαμαρτύρεται για το γεγονός ότι δέχτηκε απειλές κατά της ζωής του από το προσωπικό της φυλακής. Βασιζόμενος στο άρθρο 3 (απαγόρευση των βασανιστηρίων και απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης), καταγγέλλει ότι υπέστη τόσο σωματική, όσο και λεκτική κακομεταχείριση κατά τη διάρκεια της έρευνας στο κελί του.

Βασιζόμενος στο άρθρο 6 (δικαίωμα δίκαιης δίκης) και στο άρθρο 13 (δικαίωμα αποτελεσματικής προσφυγής), καταγγέλλει την αναποτελεσματικότητα έρευνας των αμφισβητούμενων πράξεων. Επικαλούμενος το άρθρο 14 (απαγόρευση των διακρίσεων), ισχυρίζεται επίσης ότι υπέστη δυσμενή διάκριση λόγω της εθνικής του καταγωγής.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ….

Άρθρο 3 (απαγόρευση βασανιστηρίων και απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης)

Όσον αφορά τους ισχυρισμούς περί κακομεταχείρισης, το Δικαστήριο εξέτασε κατά πόσο αποδεικτικά στοιχεία ή συνεχείς ενδείξεις έδειχναν ότι ο Abdullah Öcalan είχε υποστεί τη φερόμενη κακομεταχείριση. Παρατήρησε ότι ο προσφεύγων είχε εξεταστεί από γενικό ιατρό/παθολόγο την ίδια ημέρα με τα υποτιθέμενα περιστατικά και τις επόμενες ημέρες. Επιπλέον, είχε εξεταστεί τη δεύτερη μέρα μετά τα επεισόδια από έναν ψυχίατρο και έναν ειδικό σε εσωτερικά τραύματα. Καμία από αυτές τις εξετάσεις δεν έδειξε κάποια σωματική βλάβη ή ψυχική δυσφορία. Εξάλλου, ο προσφεύγων, έστω και αν το ρωτούσαν κατά την έναρξη κάθε εξετάσεως σχετικά με οποιαδήποτε ενδεχόμενα παράπονα, δεν είχε αναφέρει τίποτα σχετικά με την υποτιθέμενη κακομεταχείριση στον γενικό ιατρό, ψυχίατρο ή στον ειδικό ιατρό. Από τη δικογραφία δεν πρόκυπτε ότι βρίσκονταν σε ευάλωτη κατάσταση, αφού ο ψυχίατρος είχε παρατηρήσει ότι ήταν διανοητικά υγιής και συνεργάσιμος. Επιπλέον, ο Abdullah Öcalan δεν υπέβαλε προσωπικά καταγγελία είτε στη διοίκηση της φυλακής, είτε στον Εισαγγελέα των φυλακών. Τέλος, κατά τη διάρκεια επίσκεψης των μελών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας (CPT), στις 26 και 27 Ιανουαρίου 2010, πήραν συνέντευξη από τον ίδιο σχετικά με την χρονική περίοδο από τον Μάιο 2007 έως και την ημέρα της επίσκεψης, αλλά εκείνος δεν υπέβαλε καμία καταγγελία για κακομεταχείριση από το προσωπικό της φυλακής.

Το Δικαστήριο παρατήρησε, επίσης, ότι ένα μέλος της «επιτροπής έρευνας» είχε δηλώσει δημοσίως ότι η Επιτροπή είχε ακυρώσει την επίσκεψή της στις φυλακές  İmralı επειδή ο Abdullah Öcalan είπε στους δικηγόρους του ότι δεν πρέπει «να υπερβάλλουν και να μεγαλοποιούν» τα επίμαχα γεγονότα. Επιπλέον, ακόμη και στην περίπτωση που υπήρχε διαπληκτισμός μεταξύ του Abdullah Öcalan και των φύλακων σχετικά με το σημείο που έπρεπε να κρατείται κατά τη στιγμή της έρευνας του κελιού του και ότι είχε ακινητοποιηθεί, δεν υπήρχε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι μια τέτοια συζήτηση ή πράξη είχε φτάσει σε ένα ελάχιστο επίπεδο σοβαρότητας, δεδομένης της πλήρους έλλειψης οποιωνδήποτε ενδείξεων σωματικής ή πνευματικής βλάβης στον προσφεύγοντα.

Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν υπήρξε εύλογος ισχυρισμός ότι ο Abdullah Öcalan είχε υποβληθεί σε μεταχείριση αντίθετη με το άρθρο 3 της Σύμβασης από τους φύλακες στις 7 Οκτωβρίου 2008. Το τμήμα της προσφυγής βάσει του άρθρου 3 της Σύμβασης ήταν επομένως προφανώς αβάσιμο (άρθρο 35 παρ. 3 και 4 της Σύμβασης).

Όσον αφορά την έρευνα, το Δικαστήριο διευκρίνισε ότι, ελλείψει οποιουδήποτε εύλογου ισχυρισμού, οι εθνικές αρχές δεν είχαν καμία υποχρέωση να διενεργήσουν αποτελεσματική έρευνα.

Άρθρα 2 (δικαίωμα στη ζωή) και 14 (απαγόρευση διακρίσεων)

Έχοντας υπόψη όλες τις πληροφορίες που διαθέτει το Δικαστήριο και στο βαθμό που ήταν αρμόδιο να εξετάσει τους εν λόγω ισχυρισμούς, έκρινε ότι δεν υπήρξε παραβίαση των δικαιωμάτων και ελευθεριών που διασφαλίζονται από τη Σύμβαση ή τα Πρωτόκολλά της. Αυτό το τμήμα της προσφυγής ήταν, επίσης, προδήλως αβάσιμο (άρθρο 35 παρ. 3 και 4 της Σύμβασης)(επιμέλεια echrcaselaw.com). 


ECHRCaseLaw
Close Popup

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε καλύτερη εμπειρία στο διαδίκτυο. Συμφωνώντας, αποδέχεστε τη χρήση των cookies σύμφωνα με την Πολιτική Cookies.

Close Popup
Privacy Settings saved!
Ρυθμίσεις Απορρήτου

Όταν επισκέπτεστε μία ιστοσελίδα, μπορεί να λάβει κάποιες βασικές πληροφορίες από τον browser σας, κατά βάση υπό τη μορφή cookies. Εδώ μπορείτε να ρυθμίσετε τη συγκατάθεσή σας σε όλα αυτά.

These cookies allow us to count visits and traffic sources, so we can measure and improve the performance of our site.

Google Analytics
We track anonymized user information to improve our website.
  • _ga
  • _gid
  • _gat

Απορρίψη όλων των υπηρεσιών
Save
Δέχομαι όλες τις υπηρεσίες