Ο θανάσιμος τραυματισμός διαδηλωτή και η ευθύνη των αρχών για την προστασία του δικαιώματος στη ζωή
ΑΠΟΦΑΣΗ
Nagmetov κατά Ρωσίας της 30.03.2017 (αριθμ. προσφ. 35589/08)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Θάνατος διαδηλωτή από δακρυγόνα χειροβομβίδα. Παραβίαση του άρθρου 2 γιατί οι αρχές δεν είχαν λάβει τα αναγκαία μέτρα.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 2
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων, Yarmet Uzerovich Nagmetov, είναι υπήκοος της Ρωσίας ο οποίος γεννήθηκε το 1949 και ζει στην Makhachkala (Δημοκρατία του Νταγκεστάν, Ρωσία).
Στις 25 Απριλίου 2006, ο γιός του προσφεύγοντος, Murad Nagmeto, έλαβε μέρος σε δημόσια συγκέντρωση με εκατοντάδες άλλους ανθρώπους στη Makhachkala, οι οποίοι διαδήλωναν ενάντια στη διαφθορά των τοπικών δημοσίων υπαλλήλων. Η συγκέντρωση διαλύθηκε από τις αρχές με τη χρήση πυροβόλων όπλων. Ο Murad Nagmetov πέθανε μετά από τραύματα που υπέστη από μια δακρυγόνα χειροβομβίδα. Την ίδια ημέρα διεξήχθη ποινική έρευνα σχετικά με τη δολοφονία και την παράνομη διακίνηση πυροβόλων όπλων. Τον Φεβρουάριο του 2007 η ανακριτική αρχή ανέστειλε την έρευνα. Τον Δεκέμβριο του 2009 η έρευνα ξαναξεκίνησε και στη συνέχεια πάλι διακόπηκε στις 16 Ιανουαρίου 2010. Τον Φεβρουάριο του 2011 ο εισαγγελέας αποφάσισε ότι η απόφαση της 16ης Ιανουαρίου 2010 ήταν παράνομη και διέταξε την επανάληψη της έρευνας. Ειδικότερα σημείωσε ότι η έρευνα δεν είχε εξαντλήσει όλα τα μέτρα τα οποία αποσκοπούσαν στον καθορισμό των περιστάσεων της υπόθεσης, τη συλλογή των αποδεικτικών στοιχείων, ή την ταυτοποίηση του όπλου που προκάλεσε το θάνατο του θύματος. Ο εισαγγελέας έκρινε ότι δεν θα ήταν αδύνατο να εντοπιστεί το εν λόγω όπλο, όπως ισχυρίζεται έκθεσε εμπειρογνώμονα, καθώς φυσίγγια του εν λόγω όπλου είχαν κατασχεθεί. Ακόμα πιο πρόσφατα, τον Απρίλιο του 2011, για ακόμα μια φορά η έρευνα αναστάλθηκε.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Με την απόφασή του στις 5 Νοεμβρίου 2015, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η Ρωσική κυβέρνηση είχε αναγνωρίσει ότι ο Murad Nagmetov είχε σκοτωθεί κατά παράβαση των απαιτήσεων του άρθρου 2 της Σύμβασης. Ειδικότερα, η κυβέρνηση είχε δηλώσει ότι ήταν ενάντια στην ρωσική νομοθεσία η ρίψη δακρυγόνων χειροβομβίδων κατ΄ ευθείαν σε πρόσωπο. Το Δικαστήριο δεν είχε κανένα λόγο να διαφωνήσει με την εν λόγω ανάλυση.
Επιπλέον, είχε κρίνει ότι οι αρχές δεν είχαν λάβει όλα τα λογικά και πρακτικά μέτρα για την αναγνώριση του σκοπευτή και να δημιουργήσουν όλες τις περιστάσεις της υπόθεσης.
Το τμήμα μείζονος συνθέσεως ενέκρινε συμπεράσματα του Τμήματος και έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 2 της Σύμβασης αναφορικά με τις ουσιαστικές και διαδικαστικές πτυχές του.
Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η Ρωσία όφειλε να καταβάλει στον προσφεύγοντα 50.000 ευρώ για ηθική βλάβη