Ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία που οδήγησε σε παραβίαση της ΕΣΔΑ
ΑΠΟΦΑΣΗ
Μ. κ.α. κατά Κροατίας της 2-5-2017 (αριθ. 50175/12)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Δικαίωμα στη ζωή. Έρευνα για ανθρωποκτονία. Η μη έρευνα ανθρωποκτονίας σερβική καταγωγής ατόμου από τις κροατικές αρχές και η μη άσκηση ποινικής δίωξης για το σοβαρό αυτό αδίκημα παραβιάζει κατά το Δικαστήριο του Στρασβούργου το δικαίωμα στη ζωή και δη το σκέλος της διαδικαστικής πτυχής του αφού οι αρχές δεν ερεύνησαν ανθρωποκτονία εκ προθέσεως.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 2
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Οι προσφεύγοντες, οι οποίοι είναι πολίτες της Κροατίας, γεννήθηκαν το 1953, 1975 και 1978 αντίστοιχα και ζουν στο Σισάκ (Κροατία). Πρόκειται για την πρώην σύζυγο και τους δύο γιους του S.M., ο οποίος βρέθηκε νεκρός στις όχθες του ποταμού Sava τον Οκτώβριο του 1991 με ένα τραύμα από πυροβολισμό στο κεφάλι του. Η υπόθεση αφορούσε την εικαζόμενη αποτυχία των κροατικών αρχών να διερευνήσουν το θάνατό του.
Οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι το Σεπτέμβριο του 1991 ο S.M. είχε απαχθεί από το σπίτι τους στο Novo Selo, υποτίθεται από μέλη του κροατικού στρατού. Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι οι αρμόδιες αρχές γνώριζαν τη δολοφονία ήδη από το 1991, και επανειλημμένα ζητούσαν από τις αρχές να ερευνήσουν. Τον Ιανουάριο του 2003, η αστυνομία του Σισάκ υπέβαλε καταγγελία σε σχέση με την ανθρωποκτονία ατόμων Σερβικής καταγωγής στην ευρύτερη περιοχή του Σισάκ. Το 2011, τρεις άνδρες, οι οποίοι ήταν υψηλά ιστάμενοι στην αστυνομική ιεραρχία του Σισάκ την εν λόγω περίοδο, κατηγορήθηκαν για εγκλήματα πολέμου, συμπεριλαμβανομένου και της δολοφονίας του S.M. Ένας από τους τρεις αξιωματικούς καταδικάστηκε για το γεγονός ότι επέτρεψε τις δολοφονίες προσώπων σερβικής καταγωγής και ότι δεν κατάφερε να αποτρέψει τέτοιες δολοφονίες. Ωστόσο, δεν ασκήθηκε καμία ποινική δίωξη σε βάρος οιουδήποτε για την απαγωγή και τη δολοφονία του S.M.
Βασιζόμενοι ειδικότερα στο άρθρο 2 (δικαίωμα στη ζωή), οι προσφεύγοντες κατήγγειλαν τη δολοφονία του S.M., για τις φερόμενες ανεπάρκειες της έρευνας και την απουσία αποτελεσματικής ένδικης προστασίας σχετικά με τα ζητήματα αυτά.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 2 της διαδικαστικής του πτυχής (έρευνα) και επιδίκασε στους προσφεύγοντες από κοινού ποσό 20.000 ευρώ για την ηθική τους βλάβη και 1.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα και δαπάνες.
