Η μη αποζημίωση λατομείου για εσπευσμένη λήξη του συνιστά παραβίαση του δικαιώματος της ιδιοκτησίας
ΑΠΟΦΑΣΗ
Werra Naturstein GmbH & Co KG κατά Γερμανίας της 19-1-2017 (αρ. 32377/12)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Απαλλοτρίωση. Η μη αποζημίωση επιχείρησης λατομείου για τις απώλειες λόγω τερματισμού του χρόνου λειτουργίας της και της άδειας εξόρυξης συνιστά προσβολή του δικαιώματος στην περιουσία.
Η υπόθεση αφορούσε την καταγγελία της προσφεύγουσας εταιρείας σχετικά με την ανεπαρκή αποζημίωση όταν έπρεπε να τερματίσει τη λειτουργία λατομείων ασβεστόλιθου λόγω της κατασκευής αυτοκινητοδρόμου. Όταν η εταιρεία πήρε την άδεια εξόρυξης ο σχεδιασμός του αυτοκινητόδρομου ήταν ήδη σε εξέλιξη, αλλά η ακριβής διαδρομή δεν είχε οριστικοποιηθεί. Βασιζόμενη στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου (προστασία της ιδιοκτησίας), η προσφεύγουσα εταιρεία ισχυρίστηκε ότι, αν και η επιλεγείσα διαδρομή κατά μήκος του λατομείου θα μπορούσε να περικόψει το κόστος για το ευρύ κοινό, είχε επιβληθεί υπέρμετρη οικονομική επιβάρυνση στην εταιρεία. Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 1 του ΠΠ Πρωτοκόλλου της Σύμβασης.
ΣΧΟΛΙΟ-ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ
Πρέπει να αποζημιώνεται ο εσπευσμένος τερματισμός λειτουργίας λατομείου για την κατασκευή αυτοκινητόδρομου.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 1 ΠΠΠ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Η προσφεύγουσα εταιρία, Werra Naturstein GmbH & Co KG, είναι μια γερμανική εταιρεία με έδρα το Auengrund (Γερμανία). Η υπόθεση αφορούσε την καταγγελία της εταιρείας σχετικά με την ανεπαρκή αποζημίωση όταν έπρεπε να τερματίσει τη λειτουργία λατομείων ασβεστόλιθου λόγω της κατασκευής αυτοκινητοδρόμου.
Το 1994 η προσφεύγουσα εταιρία χορηγήθηκε 25ετή άδεια εξόρυξης στο λατομείο ασβεστόλιθου. Ο σχεδιασμός του αυτοκινητόδρομου ήταν ήδη σε εξέλιξη, αλλά η ακριβής διαδρομή δεν είχε οριστικοποιηθεί. Τον Νοέμβριο του 2000, η διαδρομή επιλέχτηκε να διασχίζει όλο το λατομείο, και η αρχή εξόρυξης αρνήθηκε να εγκρίνει το σχέδιο λειτουργίας της προσφεύγουσας εταιρίας για τα επόμενα δύο χρόνια. Κατά συνέπεια, η προσφεύγουσα εταιρεία αναγκάστηκε να σταματήσει την εξόρυξη ασβεστόλιθου και μετέφερε τη δραστηριότητά της σε μια άλλη περιοχή, το 2001, αφήνοντας το 67% του αρχικού όγκο ασβεστόλιθου ανεξόρυστο. Η εταιρεία έπρεπε να αναλάβει το κόστος μετεγκατάστασης του εργοστασίου.
Με τις διοικητικές διαδικασίες που κίνησε η προσφεύγουσα εταιρεία ζήτησε την ακύρωση της απόφασης σχεδιασμού σχετικά με τη κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου που διεκόπη το 2004, με τις τοπικές αρχές και την προσφεύγουσα εταιρεία να δηλώνουν ότι το θέμα είχε επιλυθεί.
Το 2005 η κυβέρνηση απαλλοτρίωσε τη γη στην οποία βρισκόταν το λατομείο μετά από διευθέτηση με την προσφεύγουσα εταιρεία. Το τμήμα της γης της προσφεύγουσας εταιρείας στην οποία κτίστηκε ο αυτοκινητόδρομος απαλλοτριώθηκε το 2008 και η αποζημίωση ορίστηκε σε 865.000 ευρώ, ποσό το οποίο περιλαμβάνει αποζημίωση για την αξία της γης, όπως χωράφια και ορισμένες από τις δαπάνες της μετατόπισης της εταιρείας. Το ποσό αυτό μειώθηκε αργότερα σε 22.800 ευρώ στο πλαίσιο της διαδικασίας δικαστικού ελέγχου. Οι απώλειες της άδειας εξόρυξης της προσφεύγουσας εταιρείας και οι συνέπειες για την εναπομένουσα λειτουργία των λατομείων αξιολογήθηκαν επίσης σε αυτές τις διαδικασίες από τα εσωτερικά δικαστήρια μεταξύ του 2009 και του 2011, αλλά δεν αποζημιώθηκαν καθόλου.
Βασιζόμενη στο άρθρο 1 του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου (προστασία της ιδιοκτησίας), η προσφεύγουσα εταιρεία ισχυρίστηκε ότι, αν και η επιλεγείσα διαδρομή κατά μήκος του λατομείου θα μπορούσε να περικόψει το κόστος για το ευρύ κοινό, είχε επιβληθεί υπέρμετρη οικονομική επιβάρυνση στην εταιρεία.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Παραβίαση του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου
Δίκαιη ικανοποίηση: Το Δικαστήριο έκρινε ότι το ζήτημα της εφαρμογής του άρθρου 41 (δίκαιη ικανοποίηση) της Σύμβασης δεν θα εξετάζονταν ακόμα και επιφυλάχθηκε για εξέταση σε μεταγενέστερη ημερομηνία.
