Η λανθασμένη καταχώρηση στο κτηματολόγιο δεν μπορεί να καταργήσει την ιδιοκτησία
ΑΠΟΦΑΣΗ
Žáková κατά Τσέχικης Δημοκρατίας της 06-04-2017 (αρ. προσφ. 2000/09)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Δικαίωμα στην ιδιοκτησία. Εσφαλμένη καταχώρηση στο κτηματολόγιο ατομικής ιδιοκτησίας ως δημοτικής. Ακίνητη περιουσία καταχωρήθηκε στο κτηματολόγιο λανθασμένα ως δημοτική περιουσία και όχι ως ιδιοκτησία της προσφεύγουσας, λόγω της ύπαρξης απόφασης που την είχε κρίνει ένοχη στο παρελθόν για φυγή από την Τσεχοσλοβακία. Επικαλούμενη παραβίαση του άρθρου 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου, ισχυρίστηκε ότι είχε χάσει ουσιαστικά την κυριότητά της στην εν λόγω ακίνητη περιουσία. Το Στρασβούργο έκανε δεκτή την προσφυγή της και της επιδίκασε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό για αποζημίωση και ηθική της βλάβη.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 1 ΠΠΠ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Η προσφεύγουσα, Sylvie Žáková, είναι Τσέχα υπήκοος, η οποία γεννήθηκε το 1938 και ζει στο Λάντσχουτ, Γερμανία. Μετανάστευσε το 1968 από την τότε Τσεχοσλοβακία και τη δεκαετία του 1970 όλη η περιουσία της εκεί – η οποία αποτελούνταν κυρίως από ένα οικόπεδο στο κτηματολογικό τομέα της Třebíč – κατασχέθηκε από το κομμουνιστικό καθεστώς. Το 1991 οι αποφάσεις σχετικά με την κατάσχεση είχαν κηρυχθεί άκυρες και η κα Žáková ξεκίνησε να εκμισθώνει το οικόπεδό της σε ένα δήμο.
Βασιζόμενη στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου (προστασία της ιδιοκτησίας), κατήγγειλε ότι το 1997 στο κτηματολόγιο καταχωρήθηκε το οικόπεδό της στην ιδιοκτησία του δήμου, ως εκ τούτου, έχασε ουσιαστικά την κυριότητά της. Σύμφωνα με την προσφεύγουσα, η ίδια είχε καταχωρηθεί ως η μοναδική ιδιοκτήτριά του από το 1960 μέχρι το 1997. Η κυβέρνηση υποστήριξε ότι είχε χάσει την ιδιοκτησία της με μια απόφαση του 1971, εξαιτίας μιας απόφασης η οποία την είχε κρίνει ένοχη για τη φυγή της από τη Τσεχοσλοβακία και ότι, μετά από αυτό, είχε καταχωρηθεί λανθασμένα ως η ιδιοκτήτρια.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Με την απόφασή του επί της ουσίας, της 03.10.2013, το Δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ.
Με την παρούσα απόφαση το ΕΔΔΑ επιδίκασε ποσό 43.230 ευρώ ως αποζημίωση, ποσό ευρώ 7.500 για ηθική βλάβη, και 7.402 ευρώ για δικαστικά έξοδα και δαπάνες.
