Η άρνηση διορισμού δασκάλου, επιτυχόντος σε διαγωνισμό, γιατί η γυναίκα του φορούσε μαντίλα, και όχι λόγω επαγγελματικής του ανεπάρκειας, παραβίασε το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής του ζωής.

ΑΠΟΦΑΣΗ

Yilmaz κατά Τουρκίας  της  04.06.2019 ( αριθ. προσφ. 36607/06)

βλ. εδώ 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Άρνηση διορισμού δασκάλου στο εξωτερικό για λόγους που αφορούσαν την προσωπική του ζωή. Αδικαιολόγητη παρέμβαση στο δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής. Ο προσφεύγων,  επιτυχών στην δεύτερη θέση για να διδάξει ως δάσκαλος θρησκευτικών στο εξωτερικό, δεν προσελήφθη  λόγω της προσωπικής του ζωής που αποκαλύφθηκε μετά από κρατική έρευνα, ειδικότερα λόγω της στάσης του απέναντι στα δύο φύλα και της ενδυμασίας της γυναίκας του που φορούσε μαντίλα. Ο δικαστικός του αγώνας διήρκησε περίπου 5 χρόνια. Παραβίαση του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ, δεδομένου ότι το χρονικό διάστημα των 5 ετών που διήρκησε ο δικαστικός αγώνας δεν κρίθηκε εύλογο. Παραβίαση του άρθρου 8 (δικαίωμα προστασίας της ιδιωτικής ζωής) της ΕΣΔΑ, διότι ο μη διορισμός του οφειλόταν σε λόγους που αφορούσαν την προσωπική του ζωή και όχι το δημόσιο συμφέρον, αφού δεν κρίθηκε η επαγγελματική του επάρκεια, συνεπώς αυτή η κρατική ανάμειξη δεν ήταν απαραίτητη σε μία δημοκρατική κοινωνία.

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 6

Άρθρο 8

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Ο προσφεύγων, Abdullah Yılmaz, είναι Τούρκος υπήκοος που γεννήθηκε το 1965 και ζει στο Eskişehir (Τουρκία).

Κατά τη στιγμή των γεγονότων, ο προσφεύγων, δάσκαλος θρησκευτικού πολιτισμού, πέτυχε σε εξετάσεις του Υπουργείου Παιδείας για διορισμό σε θέση διδασκαλίας στο εξωτερικό. Ήρθε δεύτερος στον διαγωνισμό.

Τον Αύγουστο του 2000, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας εξέτασης, ένα έγγραφο με την ένδειξη «απόρρητο» εκδόθηκε, με πληροφορίες σχετικά με τον προσφεύγοντα και τη σύζυγό του. Το έγγραφο ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι ο προσφεύγων είχε τεθεί αρκετές ημέρες υπό προσωρινή κράτηση το 1987 για την κατηγορία πρόκλησης καταστροφών σε άγαλμα του Ατατούρκ,  ότι στο σπίτι του  υιοθετεί πρακτικές διαχωρισμού φύλου (haremlik selamlık)  και ότι η σύζυγός του ακολούθησε τον ισλαμικό κώδικα ενδυμασίας στην καθημερινή της ζωή και φορούσε μαντίλα στο σχολείο όπου εργάζονταν. Στη συνέχεια, το συμβούλιο αξιολόγησης του Υπουργείου συνέταξε έναν κατάλογο 14 εκπαιδευτικών που είχαν επιτύχει στις εξετάσεις αλλά μετά από έρευνα των περιστάσεων τους σύμφωνα με το άρθρο 15 της οδηγίας για την ασφάλεια, κρίθηκαν μη επιλέξιμοι για τις εν λόγω θέσεις.

Το όνομα του κ. Yılmaz βρίσκονταν στον κατάλογο.

Τον Νοέμβριο του 2000, ο προσφεύγων απέστειλε αίτημα ενημέρωσης στις αρμόδιες διοικητικές αρχές, ζητώντας τους μια εξήγηση για το γιατί δεν είχε ακόμη προσληφθεί στο εξωτερικό, ενώ ο  υποψήφιος που είχε έρθει τρίτος στις εξετάσεις είχε ήδη διοριστεί. Το Υπουργείο απάντησε ότι οι περιστάσεις του εμπόδισαν το διορισμό του, αναφέροντας τις διατάξεις της εγκυκλίου.

Τον Ιανουάριο του 2001, ο προσφεύγων ζήτησε αναστολή εκτέλεσης και υπέβαλε αίτηση ακύρωσης της απόφασης, η οποία δεν τον διόριζε , αλλά ήταν ανεπιτυχής. Στη συνέχεια, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο απέρριψε την αίτησή του για αναστολή εκτέλεσης (τον Ιανουάριο του 2002) και την αίτησή του για δικαστική επανεξέταση (τον Δεκέμβριο του 2005 – απόφαση που κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα τον Φεβρουάριο του 2006).

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Άρθρο 6 § 1 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη εντός εύλογου χρονικού διαστήματος)

Το Δικαστήριο σημείωσε ότι η διαδικασία διήρκεσε περίπου τέσσερα έτη και εννέα μήνες ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, συμπεριλαμβανομένων τριών ετών και επτά μηνών ενώπιον του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου. Η διάρκεια αυτή ήταν υπερβολική και ασυμβίβαστη με την απαίτηση του «εύλογου χρόνου».

Άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής)

Πρώτον, το Δικαστήριο παρατήρησε ότι η άρνηση διορισμού του κ. Yılmaz προέκυψε από τα πορίσματα της έρευνας ασφαλείας που είχε αποκαλύψει πληροφορίες σχετικά με την ιδιωτική ζωή του, όπως ο τρόπος ζωής του και τα ρούχα της συζύγου του. Μια σύλληψη που χρονολογείται εδώ και πολλά χρόνια, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να μην ασκηθεί δίωξη, είχε επίσης αναφερθεί.

Το Δικαστήριο επισήμανε ότι εκτός από τις πληροφορίες που ελήφθησαν μετά την έρευνα ασφαλείας, οι αρμόδιες διοικητικές αρχές δεν είχαν προβάλει καμία  αιτιολογία που θα μπορούσε να δικαιολογήσει τον αποκλεισμό του από τον διορισμό σε θέση στο εξωτερικό. Ούτε οι διοικητικές αρχές εξήγησαν πώς οι πληροφορίες που προέκυψαν από την έρευνα ασφαλείας ήταν ικανές από μόνες τους να αποτρέψουν την ανάληψη καθηκόντων στο εξωτερικό από τον προσφεύγοντα. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο έκρινε ότι οι λόγοι για τους οποίους δεν διορίστηκε ο προσφεύγων είχαν σχέση μόνο με πληροφορίες σχετικά με την ιδιωτική του ζωή. Οι βασικοί λόγοι για τα μέτρα που επηρεάζουν την επαγγελματική ζωή ενός ατόμου θα μπορούσαν να συνδέονται με την ιδιωτική ζωή του ατόμου αυτού και έτσι να θέσουν σε εφαρμογή το άρθρο 8 της Σύμβασης, το οποίο εφαρμόστηκε εν προκειμένω.

Στη συνέχεια, το Δικαστήριο παρατήρησε ότι η άρνηση διορισμού του ισοδυναμούσε με παρέμβαση στην άσκηση του δικαιώματός του σεβασμού της ιδιωτικής ζωής του και ότι το Υπουργείο Παιδείας δεν παρείχε τυχόν εξηγήσεις σχετικά με τους λόγους δημοσίου συμφέροντος ή τις ειδικές ανάγκες και χαρακτηριστικά των  εκπαιδευτικών και διδακτικών υπηρεσιών που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν το μη διορισμό ενός εκπαιδευτικού σε θέση στο εξωτερικό. Το Δικαστήριο σημείωσε επίσης ότι η Επιτροπή Αξιολόγησης δεν εξέφρασε άποψη σχετικά με την ικανότητα ή την ανικανότητα του προσφεύγοντος να εκτελέσει τα εν λόγω καθήκοντα αλλά είχε λάβει αποκλειστικά υπόψη τα πορίσματα της έρευνας ασφαλείας. Αυτά τα ευρήματα είχαν πρωταρχική σημασία για τις πτυχές της ιδιωτικής ζωής του προσφεύγοντος και της συζύγου της, ιδίως του γεγονότος ότι αυτή φορούσε μαντίλα. Συναφώς, το Δικαστήριο τόνισε ότι είχε προηγουμένως διαπιστώσει ότι η ανησυχία για τη διατήρηση της ουδετερότητας των δημοσίων υπηρεσιών δεν δικαιολογούσε να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η σύζυγος ενός δημοσίου υπαλλήλου φορούσε μαντίλα στην απόφαση να τον διορίσουν, καθώς αυτό ήταν θέμα που αφορούσε την  ιδιωτική ζωή του ενδιαφερομένου. Βεβαίως, το Δικαστήριο δεν απέκλεισε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ειδικές απαιτήσεις της δημόσιας υπηρεσίας ενδέχεται να υπαγορεύουν να λαμβάνονται υπόψη τα  αποτελέσματα των ερευνών ασφαλείας. Παρ ‘όλα αυτά, δεν έλαβε υπόψη στην προκειμένη περίπτωση το γεγονός ότι η σύζυγος του προσφεύγοντος φορούσε μαντίλα και τον τρόπο που συμπεριφερόταν στο σπίτι – θέματα που εμπίπτουν στην ιδιωτική σφαίρα – θα μπορούσε να αντιταχθεί στις επιτακτικές ανάγκες του δημόσιου συμφέροντος ή στις ανάγκες διδασκαλίας και εκπαίδευσης. Σημείωσε περαιτέρω ότι η προηγούμενη σύλληψη του προσφεύγοντος δεν είχε οδηγήσει σε δίωξη και δεν αποτέλεσε επίσης λόγο για τον αποκλεισμό του από τη διδασκαλία στο δημόσιο τομέα. Το δικαστήριο κατά συνέπεια, θεώρησε ότι η απόφαση να μην διορισθεί ο προσφεύγων σε θέση στο εξωτερικό είχε βασιστεί σε παράγοντες που σχετίζονται με την ιδιωτική του ζωή. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι υπήρχε τέτοια παρέμβαση σύμφωνα με το νόμο και είχε επιδιώξει έναν από τους θεμιτούς στόχους που αναφέρονται στο άρθρο 8, το Δικαστήριο έκρινε ότι σε κάθε περίπτωση κάτι τέτοιο δεν ήταν απαραίτητο σε μια δημοκρατική κοινωνία. Υπήρξε επομένως παραβίαση του άρθρου 8 της Σύμβασης.

Δίκαιη ικανοποίηση (άρθρο 41)

Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε λόγος να δοθεί στον κ. Yılmaz δίκαιη ικανοποίηση, δεδομένου ότι δεν είχε υποβάλει αξιώσεις σχετικά με αυτό. (επιμέλεια echrcaselaw.com).


ECHRCaseLaw
Close Popup

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε καλύτερη εμπειρία στο διαδίκτυο. Συμφωνώντας, αποδέχεστε τη χρήση των cookies σύμφωνα με την Πολιτική Cookies.

Close Popup
Privacy Settings saved!
Ρυθμίσεις Απορρήτου

Όταν επισκέπτεστε μία ιστοσελίδα, μπορεί να λάβει κάποιες βασικές πληροφορίες από τον browser σας, κατά βάση υπό τη μορφή cookies. Εδώ μπορείτε να ρυθμίσετε τη συγκατάθεσή σας σε όλα αυτά.

These cookies allow us to count visits and traffic sources, so we can measure and improve the performance of our site.

Google Analytics
We track anonymized user information to improve our website.
  • _ga
  • _gid
  • _gat

Απορρίψη όλων των υπηρεσιών
Save
Δέχομαι όλες τις υπηρεσίες