Η στερεότυπη και σύντομη αιτιολογία των αποφάσεων για κράτηση των αιτούντων άσυλο είναι συμβατή με την ΕΣΔΑ.

ΑΠΟΦΑΣΗ 

Thimothawes κατά Βελγίου της 04-04-2071 (αριθμ. πρσφ.  39061/11)[1]

βλ. εδώ 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Κράτηση και απέλαση. Άσυλο. Οι βελγικές αρχές αποφάσισαν την απέλαση και κράτηση σε καθορισμένο κέντρο κράτησης ενός Αιγυπτίου υπηκόου, ο οποίος είχε υποβάλλει μια σειρά από αιτήματα ασύλου ενώπιον των βελγικών αρχών, τα οποία όμως απορρίφθηκαν. Το Στρασβούργο έκρινε ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 5 § 1, για το λόγο ότι οι βελγικές αρχές προέβησαν σε έλεγχο νομιμότητας και έλαβαν υπόψη τη νομολογία του Δικαστηρίου, παρά την σύντομη και στερεότυπη διατύπωση των αποφάσεων κράτησης. Οι γενικές ή «καρμπόν» αποφάσεις προσωρινής κράτησης των αιτούντων άσυλο χωρίς οποιαδήποτε ατομική αξιολόγηση των τυχόν ειδικών αναγκών, θα μπορούσε να εγείρει θέμα παραβίασης του  άρθρου 5 § 1.

ΔΙΑΤΑΞΗ

Άρθρο 5 παρ. 1

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

 Ο προσφεύγων, Waleed Nasser Thimothawes, είναι Αιγύπτιος υπήκοος ο οποίος γεννήθηκε το 1984 και ζει στην Μπριζ (Βέλγιο).

Την 1η Φεβρουαρίου 2011 ο κ. Thimothawes έφθασε από την Τουρκία στα βελγικά σύνορα. Αμέσως υπέβαλε αίτημα ασύλου, το οποίο απορρίφθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2011 από το Γενικό Επίτροπο για τους πρόσφυγες και τους απάτριδες.

Εν τω μεταξύ, επιδόθηκε στον κ. Thimothawes απόφαση απαγόρευσης εισόδου, συνοδευμένη με απέλαση (Επαναπροώθηση) και τη προφυλάκισή του σε μια περιοχή κοντά στα σύνορα. Την 1η Μαρτίου του 2011  υπέβαλε αίτημα αποφυλάκισης, το οποίο χαρακτηρίστηκε αβάσιμο τόσο από το Περιφερειακό Δικαστήριο των Βρυξελλών  όσο και από το Πλημμελειοδικών των Βρυξελλών.

Στις 26 Μαρτίου του 2011, αφού αρνήθηκε να επαναπατριστεί στην Τουρκία, εκδόθηκε δεύτερη απόφαση σύμφωνα με την οποία θα προφυλακίζονταν σε ένα συγκεκριμένο μέρος. Ο κ. Thimothawes υπέβαλε εκ νέου αίτημα απελευθέρωσης, το οποίο και πάλι απορρίφθηκε από το Πλημμελειοδικείο των Βρυξελλών. Στις 5 Μαΐου του 2011, πριν ακόμα προλάβει να προσφύγει ενώπιον του Αρείου Πάγου, το Υπουργείο Αλλοδαπών εξέδωσε μια 3η απόφαση απαγόρευσης εισόδου, η οποία συνοδεύονταν από απέλαση και κράτηση καθορισμένο κέντρο κράτησης. Το τελευταίο αίτημα απελευθέρωσης απορρίφθηκε σε πρώτο και δεύτερο βαθμό. Ο κ. Thimothawes αφέθηκε ελεύθερος στις 4 Ιουλίου 2011, αφού εξέτισε τη μέγιστη επιτρεπόμενη περίοδο κράτησης.

Παράλληλα, στις 5 Μαΐου του 2011, ο κ. Thimothawes υπέβαλλε δεύτερο αίτημα  ασύλου, στο οποίο ανέφερε και συμπεριέλαβε  και νέα έγγραφα σχετικά με τη ψυχική του υγεία, το οποίο όμως απορρίφθηκε με απόφαση του Γενικού Επιτρόπου για τους Πρόσφυγες και τους ανιθαγενείς, απόφαση η οποία επικύρωσε το Δικαστικό Συμβούλιο Αλλοδαπών.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Το Δικαστήριο υπενθύμισε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 5 της Σύμβασης οι αποφάσεις κράτησης έπρεπε να προβλέπονται από το νόμο, και να αναφέρονται είτε σε μια εθνική διάταξη ή νόμο που προβλέπεται στο διεθνές δίκαιο.

Το Δικαστήριο έκρινε ότι ο νόμος περί αλλοδαπών είχε εφαρμοστεί στον κ. Thimothawes, ο οποίος υποστήριξε ότι ο νόμος ήταν σε αντίθεση με δύο οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι εναπόκειται στις εθνικές αρχές να ερμηνεύουν το εσωτερικό δίκαιο σύμφωνα με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκτός από την περίπτωση της αυθαίρετης ή προδήλως παράλογης ερμηνείας, το Δικαστήριο περιορίστηκε στο να εκτιμήσει τη συμβατότητα των επιπτώσεων της ερμηνείας της ΕΣΔΑ. Το Δικαστήριο τόνισε ότι οι γενικές ή αυτοματοποιημένες αποφάσεις προσωρινής κράτησης των αιτούντων άσυλο χωρίς οποιαδήποτε ατομική αξιολόγηση των τυχόν ειδικών αναγκών, θα μπορούσε να εγείρει θέμα σύμφωνα με το άρθρο 5 § 1. Στην υπό κρίση υπόθεση, όμως, το Δικαστήριο έκρινε ότι η σύντομη, στερεότυπη διατύπωση των αποφάσεων κράτησης, τις οποίες επιδόθηκαν στον κ. Thimothawes δεν εμπόδισε τα βελγικά δικαστήρια από τη διενέργεια ελέγχου η οποία, αν και περιορίζονταν στον έλεγχο της νομιμότητας, έλαβε υπόψη τη νομολογία του Δικαστηρίου.

Επιπλέον, το Δικαστήριο έκρινε ότι η ψυχική υγεία του προσφεύγοντος δεν σήμαινε ότι η κράτησή του δεν ήταν δικαιολογημένη. Επισήμανε ότι είχε δοθεί η δέουσα προσοχή στον κ. Thimothawes στα κέντρα κράτησης στα οποία είχε τεθεί υπό κράτηση και ότι οι εκθέσεις που συντάχθηκαν από ψυχολόγους δεν ανέφεραν τίποτα σχετικά με την εμφάνιση δυσκολιών για την προφυλάκισή του. Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η απόφαση κράτησης δεν ήταν ασυμβίβαστη με τη ψυχική κατάσταση της υγείας του και ότι οι αρχές δεν είχαν την υποχρέωση να αναζητήσουν λιγότερα αυστηρά μέτρα.

Τέλος, αναφορικά με τον ισχυρισμό της μη εύλογης διάρκειας της κράτησης, το Δικαστήριο έκρινε ότι οι συνθήκες του επαναπατρισμού του στην Τουρκία, η διαδικασία απέλασης του στην Αίγυπτο και η αξιολόγηση των διαφόρων αιτήσεων ασύλου απέδειξαν  ότι η διάρκεια της κράτησης, συνολικής διάρκειας πέντε μηνών, δεν ήταν υπερβολική.

Ως εκ τούτου, δεν υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 5 § 1.

 

[1] Βλ. και όμοια απόφαση Muzamba Oyaw κατά Βελγίου της 04-04-2017 (αριθμ. προσφ. 23707/15)


ECHRCaseLaw
Close Popup

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε καλύτερη εμπειρία στο διαδίκτυο. Συμφωνώντας, αποδέχεστε τη χρήση των cookies σύμφωνα με την Πολιτική Cookies.

Close Popup
Privacy Settings saved!
Ρυθμίσεις Απορρήτου

Όταν επισκέπτεστε μία ιστοσελίδα, μπορεί να λάβει κάποιες βασικές πληροφορίες από τον browser σας, κατά βάση υπό τη μορφή cookies. Εδώ μπορείτε να ρυθμίσετε τη συγκατάθεσή σας σε όλα αυτά.

These cookies allow us to count visits and traffic sources, so we can measure and improve the performance of our site.

Google Analytics
We track anonymized user information to improve our website.
  • _ga
  • _gid
  • _gat

Απορρίψη όλων των υπηρεσιών
Save
Δέχομαι όλες τις υπηρεσίες