Ο πολυετής δικαστικός πόλεμος με επίκεντρο την επικοινωνία των παιδιών επηρεάζει άμεσα το συμφέρον των ανηλίκων και παραβιάζει την ΕΣΔΑ
ΑΠΟΦΑΣΗ
D’Alconzo κατά Ιταλίας της 23-02-2017 (αριθ. προσφ. 64297/12)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή. Επικοινωνία πατέρα με τα παιδιά του. Η υπόθεση αφορούσε την αδυναμία του προσφεύγοντος να ασκήσει το δικαίωμα επικοινωνίας και επαφής με τα δύο του παιδιά. Η πρώην σύντροφός του έφυγε με προορισμό τις Η.Π.Α μαζί με τα παιδιά τους. Ο προσφεύγων κατήγγειλε το γεγονός στις δικαστικές αρχές και με δικαστική απόφαση διετάχθη η επιστροφή των παιδιών πίσω στην Ιταλία, δίνοντάς του δικαίωμα να επικοινωνεί μαζί τους. Οι δύο πρώην σύντροφοι ξεκίνησαν δικαστικό αγώνα με καταγγελίες εκατέρωθεν με αποτέλεσμα το Επαρχιακό Δικαστήριο να διατάξει την προσωρινή τοποθέτηση των παιδιών σε ένα ίδρυμα κοινωνικών υπηρεσιών, επισημαίνοντας ότι η συμπεριφορά των γονέων προκαλούσε στα παιδιά πολύ σοβαρό άγχος. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και τα επόμενα χρόνια. Επικαλούμενος το άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο προσφύγων κατήγγειλε τη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας που κινήθηκε εναντίον του για σεξουαλική κακοποίηση, η οποία, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος, είχε καταστρέψει τη σχέση του με τα παιδιά του, και σχετικά με τις αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων, τα οποία κατά την άποψή του δεν είχαν προσπαθήσει να τον βοηθήσουν να ξανακτίσει τη σχέση του με τα παιδιά του. Το Δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξε παράβαση του άρθρου 8 – αναφορικά με τη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 8
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων, Giuseppe D’Alconzo, είναι Ιταλός υπήκοος, ο οποίος γεννήθηκε το 1964 και ζει στην Monterosi (Ιταλία). Η υπόθεση αφορούσε την αδυναμία του προσφεύγοντος να ασκήσει το δικαίωμα επικοινωνίας και επαφής με τα δύο του παιδιά.
Τον Ιανουάριο του 2007 η πρώην σύντροφος του κ. D’Alconzo έφυγε από την Ιταλία για τις Ηνωμένες Πολιτείες με τα δύο τους παιδιά. Ο κ. D’Alconzo προσέφυγε στις δικαστικές αρχές ζητώντας την επιστροφή των παιδιών του. Τον Μάιο 2007, μετά τη διεξαγωγή διαδικασίας σχετικά με τη διεθνή απαγωγή παιδιών, ένα δικαστήριο στο Phoenix διέταξε την επιστροφή των παιδιών. Τα τελευταία ταξίδεψαν πίσω στην Ιταλία με τη μητέρα τους. Τον Φεβρουάριο του 2010, το Εφετείο έθεσε τα παιδιά υπό την ευθύνη και την φροντίδα των κοινωνικών υπηρεσιών, αλλά έκρινε ότι θα πρέπει να συνεχίσουν να ζουν με τη μητέρα τους. Στον κ. D’Alconzo παρασχέθηκε δικαίωμα επικοινωνίας.
Τον Μάρτιο του 2011 ο κ. D’Alconzo κατέθεσε μήνυση εναντίον της πρώην συντρόφου του για την απαγωγή των παιδιών. Την ίδια ημέρα η ίδια κατέθεσε καταγγελία κατά του προσφεύγοντος ισχυριζόμενη ότι είχε επιτεθεί αδιάντροπα σε ένα από τα παιδιά.
Καθ όλη την επόμενη χρονιά, ο D’Alconzo δεν είδε καθόλου τα παιδιά του. Μετά από αίτημα του εισαγγελέα, το Επαρχιακό Δικαστήριο διέταξε την προσωρινή τοποθέτηση των παιδιών σε ένα ίδρυμα κοινωνικών υπηρεσιών, επισημαίνοντας ότι η συμπεριφορά των γονέων προκαλούσε στα παιδιά πολύ σοβαρό άγχος. Τον Μάιο του 2011 τα παιδιά επέστρεψαν στη φροντίδα της μητέρας τους. Τον Σεπτέμβριο του 2011 η μητέρα κατέθεσε νέα μήνυση εναντίον του κ. D’Alconzo ισχυριζόμενη ότι είχε επιτεθεί στο άλλο παιδί. Ο κ. D’Alconzo αθωώθηκε την εν λόγω κατηγορία τον Μάιο του 2014.
Τον Οκτώβριο του 2011 το Επαρχιακό Δικαστήριο διέταξε οι επικοινωνίες και οι επαφές του κ. D’Alconzo με τα παιδιά του να διεξάγονται παρουσία κοινωνικών λειτουργών. Συναντήθηκε με τα παιδιά του 12 φορές παρουσία των κοινωνικών λειτουργών από τον Μάρτιο μέχρι και τον Ιούλιο του 2012. Καμία συνάντηση δεν έλαβε χώρα από τον Ιούλιο του 2012 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2013, λόγω της άρνησης των παιδιών και την έλλειψη της συνεργασίας της μητέρας τους. Το 2015 ο προσφεύγων είδε ένα από παιδιά του μόνο 17 φορές και το άλλο 15 φορές.
Τον Ιούνιο του 2016, το Εφετείο της Ρώμης τοποθέτησε τα παιδιά στη φροντίδα των κοινωνικών υπηρεσιών, αλλά όρισε το σπίτι της μητέρας τους ως την κύρια κατοικία τους. Έλαβε υπόψη, ιδίως, τη σύγκρουση μεταξύ των γονέων και τη αδυναμία να λάβουν από κοινού αποφάσεις αναφορικά με τα παιδιά τους. Το Εφετείο διέταξε επίσης τις κοινωνικές υπηρεσίες να παρέχουν προσωπική υποστήριξη προκειμένου να μπορέσει ο D’Alconzo να αποκαταστήσει άμεσα τη σχέση του με ένα από τα παιδιά του, με το οποίο είχε τεταμένες σχέσεις στις πρόσφατες συνεδριάσεις. Έδωσε επίσης εντολή να οργανωθούν συναντήσεις με το άλλο παιδί, αρχικά με τη παρουσία κοινωνικής λειτουργού, αλλά με σκοπό τη μεταγενέστερη συνάντησή τους χωρίς τη παρουσία της λειτουργού στις συναντήσεις τους. Σύμφωνα με τον κ. D’Alconzo, η τελευταία φορά που είδε τα παιδιά του, ήταν τον Απρίλιο του 2016 και τον Ιούνιο 2016 αντίστοιχα.
Επικαλούμενος το άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο κ. D’Alconzo κατήγγειλε τη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας που κινήθηκε εναντίον του για σεξουαλική κακοποίηση, η οποία, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος, είχε καταστρέψει τη σχέση του με τα παιδιά του, και σχετικά με τις αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων, τα οποία κατά την άποψή του δεν είχαν προσπαθήσει να τον βοηθήσουν να ξανακτίσει τη σχέση του με τα παιδιά του.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Παράβαση του άρθρου 8 – αναφορικά με τη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας
Μη παραβίαση του άρθρου 8 – αναφορικά τα μέτρα που λήφθηκαν από τις αρχές προκειμένου να επιβάλουν τα δικαιώματα επικοινωνίας.
Δίκαιη ικανοποίηση: 5.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 7.000 ευρώ για δικ. έξοδα και δαπάνες.
