Οι ομαδικές απολύσεις λόγω συμμετοχής σε συνδικαλιστική οργάνωση και η προστασία της ΕΣΔΑ

ΑΠΟΦΑΣΗ

Τek Gıda İş Sendikası κατά Τουρκίας της 04-04-2017 (αρ. προσφ. 35009/05)

βλ. εδώ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η απόλυση εργαζομένων σε εταιρία εξαιτίας συμμετοχής τους σε συνδικαλιστική οργάνωση. Δικαστική άρνηση σε συνδικαλιστική οργάνωση να εκπροσωπεί σε εταιρία τους εργαζομένους της.

Η ιδιωτική εταιρεία  Tukaş είχε καλέσει τους εργαζόμενους, οι οποίοι ήταν μέλη της προσφεύγουσας συνδικαλιστικής οργάνωσης να ακυρώσουν τη συμμετοχή τους σ΄αυτή, με την απειλή της απόλυσης. Σαράντα εργαζόμενοι αρνήθηκαν και απολύθηκαν. Προσέφυγαν στα εργατικά δικαστήρια που διέταξαν είτε την επαναπρόσληψή τους είτε την αποζημίωσή τους, με την εταιρεία να επιλέγει για όλους την οδό της αποζημίωσης. Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 11 λόγω του γεγονότος ότι το κράτος παρέβη τη θετική του υποχρέωση να εμποδίσει τον εργοδότη να απολύσει όλους τους εργαζόμενους που ήταν μέλη της προσφεύγουσας συνδικαλιστικής οργάνωσης μέσω της παράνομης απόλυσης

ΔΙΑΤΑΞΗ

άρθρο 11 (ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι)

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Η προσφεύγουσα συνδικαλιστική οργάνωση, Tek Gıda İş Sendikası, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, ιδρύθηκε το 1955. Κατά το κρίσιμο χρόνο αντιπροσώπευε υπαλλήλους που εργάζονταν στη βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων.

Η υπόθεση αφορούσε την άρνηση των δικαστικών αρχών να αναγνωρίσουν την εκπροσώπηση της συνδικαλιστικής οργάνωσης από την εταιρεία Tukaş Gıda Sanayi ve Ticaret  και την απόλυση των εργαζομένων της εταιρείας που είχαν αρνηθεί να ακυρώσουν τη συμμετοχή τους στο συνδικαλιστικό σωματείο μετά από αίτηση του εργοδότη τους.

Το 2003, υπάλληλοι από τρία εργοστάσια, τα οποία ανήκαν στην εταιρεία Tukaş Gıda Sanayi ve Ticaret έγινα μέλη στην προσφεύγουσα συνδικαλιστική οργάνωση. Τον Φεβρουάριο του 2004 η συνδικαλιστική οργάνωση ζήτησε από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης να καθορίσει την εκπροσώπηση της, ώστε να μπορεί να συνάπτει, εξ ονόματος των μελών της, συλλογικές συμβάσεις εργασίας με την εν λόγω εταιρεία. Με απόφαση της 26.05.2004 το Υπουργείο έκανε δεκτό το αίτημα και επικύρωσε την εκπροσώπηση της συνδικαλιστικής οργάνωσης.

Η εταιρεία Tukaş υπέβαλε αίτημα για να ακυρωθεί η εν λόγω απόφαση ενώπιον του  3ου Εργατικού Δικαστηρίου της Σμύρνης. Με απόφαση της 2.12.2004, το δικαστήριο, το οποίο αποφάσισε με βάση μία ειδική αναφορά, έκανε δεκτή την εν λόγω αίτηση με την αιτιολογία ότι η συνδικαλιστική οργάνωση είχε πολύ λίγα μέλη ώστε να θεωρείται επαρκώς αντιπροσωπευτική. Η συνδικαλιστική οργάνωση προσέφυγε στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο, το οποίο απέρριψε την αναίρεση, στις 22.3.2005.

Εν τω μεταξύ, η εταιρεία  Tukaş είχε καλέσει τους εργαζόμενους, οι οποίοι ήταν μέλη της συνδικαλιστικής οργάνωσης να ακυρώσουν τη συμμετοχή τους, με την απειλή της απόλυσης. Σαράντα εργαζόμενοι αρνήθηκαν και απολύθηκαν για λόγους πλεονάζοντος προσωπικού ή για επαγγελματικές αδυναμίες. Σε διαφορετικές ημερομηνίες οι εν λόγω εργαζόμενοι προσέφυγαν στο Εργατικό Δικαστήριο της Σμύρνης, κατά της παράνομης απόφασης απόλυσης τους, απαιτώντας να επαναπροσληφθούν στην εταιρεία. Με διάφορες αποφάσεις που εκδόθηκαν μεταξύ Ιουλίου και Δεκεμβρίου του 2004, τα δικαστήρια διέταξαν την εργοδότρια εταιρεία να επαναπροσλάβει τους εργαζόμενοι τους οποίους είχε απολύσει ή αντιθέτως να τους καταβάλλει αποζημίωση για παράνομη απόλυση. Ο Άρειος Πάγος επικύρωσε τις εν λόγω αποφάσεις. Κανένας από τους εργαζόμενους δεν επαναπροσλήφθηκε. Η εταιρεία Tukaş τους κατέβαλε την αποζημίωση που όρισαν τα δικαστήρια.

Στηριζόμενη ιδίως στο άρθρο 11 (ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι), η συνδικαλιστική εταιρεία κατήγγειλε, αρχικά την άρνηση των εγχώριων δικαστηρίων να αναγνωρίσουν την εκπροσώπηση της ως προϋπόθεση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στην επιχείρηση και δεύτερον, για το γεγονός ότι η σχετική νομοθεσία και τα δικαστήρια δεν είχαν εμποδίσει την εταιρεία να εξαλείψει τα συνδικάτα από τους χώρους εργασίας μέσω της παράνομης απόλυσης.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Μη παραβίαση του άρθρου 11  σχετικά με την άρνηση των δικαστηρίων  να αναγνωρίσουν την αντιπροσωπευτική εξουσία της συνδικαλιστικής ένωσης.

Παραβίαση του άρθρου 11  λόγω του γεγονότος ότι το κράτος παρέβη τη θετική του υποχρέωση να εμποδίσει τον εργοδότη να απολύσει όλους τους εργαζόμενους που ήταν μέλη της προσφεύγουσας συνδικαλιστικής οργάνωσης μέσω της παράνομης απόλυσης.

Το ΕΔΔΑ επιδίκασε ποσό 10.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 8.500 ευρώ δικαστικά έξοδα και δαπάνες. produit anabolisant


ECHRCaseLaw
Close Popup

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε καλύτερη εμπειρία στο διαδίκτυο. Συμφωνώντας, αποδέχεστε τη χρήση των cookies σύμφωνα με την Πολιτική Cookies.

Close Popup
Privacy Settings saved!
Ρυθμίσεις Απορρήτου

Όταν επισκέπτεστε μία ιστοσελίδα, μπορεί να λάβει κάποιες βασικές πληροφορίες από τον browser σας, κατά βάση υπό τη μορφή cookies. Εδώ μπορείτε να ρυθμίσετε τη συγκατάθεσή σας σε όλα αυτά.

These cookies allow us to count visits and traffic sources, so we can measure and improve the performance of our site.

Google Analytics
We track anonymized user information to improve our website.
  • _ga
  • _gid
  • _gat

Απορρίψη όλων των υπηρεσιών
Save
Δέχομαι όλες τις υπηρεσίες