Ο εγκλεισμός κρατουμένου στο κελί απομόνωσης για 7 ημέρες ως πειθαρχικό μέτρο, δεν συνιστά εξευτελιστική μεταχείριση
ΑΠΟΦΑΣΗ
Mazziotti κατά Γαλλίας της 11.10.2018 (αριθ. προσφ. 65089/13)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εγκλεισμός κρατούμενου σε κελί απομόνωσης για επτά ημέρες ως πειθαρχικό μέτρο. Καταγγελία για εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης και για αδυναμία άσκησης αποτελεσματικής έφεσης. Το δικαστήριο έκρινε ότι η κράτησή του στο κελί απομόνωσης ήταν περιορισμένη χρονικά και δεν έθετε σε κίνδυνο την σωματική και ψυχική υγεία, καθώς επίσης δεν είχε ουδέποτε διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες κράτησής του ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου. Μη παραβίαση των άρθρων 3 και 13 της ΕΣΔΑ.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 3
Άρθρο 13
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων, ο κ. Michael Mazziotti, είναι Γάλλος υπήκοος που γεννήθηκε το 1987 και βρίσκεται στις φυλακές στη Μασσαλία.
Η υπόθεση αφορά την έφεση που άσκησε εναντίον πειθαρχικού μέτρου που επιβλήθηκε στη φυλακή. Ο κ. Mazziotti φυλακίστηκε τον Μάιο του 2010. Αφού καταδικάστηκε τέσσερις φορές, κλήθηκε να παραστεί σε δίκη στο Κακουργιοδικείο. Με απόφαση της 15ης Οκτωβρίου 2013, το Ανώτατο Δικαστήριο Bouches-du-Rhône τον καταδίκασε σε κάθειρξη 12 ετών για ένοπλη ληστεία, για βιαιοπραγία και για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Πριν από λίγο καιρό, στις 12 Οκτωβρίου 2012, ενώ βρισκόταν στη φυλακή της Νίκαιας, βρέθηκε στη κατοχή του κινητό τηλέφωνο και τηλεφωνικό τσιπ. Το πειθαρχικό συμβούλιο των φυλακών διέταξε τον εγκλεισμό του σε κελί απομόνωσης για επτά ημέρες, από τις 22 έως τις 28 Νοεμβρίου 2012. Στις 22 Νοεμβρίου ο προσφεύγων ζήτησε από τον δικαστή να αναστείλει την εκτέλεση αυτής της απόφασης. Το αίτημα απορρίφθηκε. Στις 27 Νοεμβρίου 2012, ο κ. Mazziotti άσκησε έφεση κατά της απόφασης αυτής ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Με διάταξη της 14ης Ιουνίου 2013, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν ήταν απαραίτητο να αποφανθεί επί της έφεσης δεδομένου ότι η πειθαρχική κύρωση είχε ήδη επιβληθεί.
Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι ο εγκλεισμός του σε κελί απομόνωσης αντιβαίνει στο άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης). Επικαλούμενος το άρθρο 13 (δικαίωμα αποτελεσματικής προσφυγής), ισχυρίζεται ότι δεν μπόρεσε να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης αυτής.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ….
Το Δικαστήριο παρατήρησε εξ αρχής ότι ο κ. Mazziotti είχε απλώς ισχυριστεί με πολύ γενικούς όρους ότι το επιβαλλόμενο μέτρο δεν ήταν αναγκαίο ενόψει του επιδιωκόμενου σκοπού. Το Δικαστήριο δε μπορούσε να διακρίνει κάποιο στοιχείο στη δικογραφία της υπόθεσης που θα μπορούσε να θέσει υπό αμφισβήτηση τους πειθαρχικούς λόγους της κύρωσης ή της αναγκαιότητάς της για λόγους ασφάλειας. Το Δικαστήριο σημείωσε επίσης ότι η διάρκεια εγκλεισμού του προσφεύγοντος στο κελί απομόνωσης ήταν σχετικά μικρή και, επιπλέον, η διάρκεια εγκλεισμού του είχε μειωθεί από τις αρχές των φυλακών, οι οποίες είχαν δεχτεί το αίτημά του να αντικαταστήσει τις τελευταίες δύο ημέρες της ποινής με κοινωφελή εργασία.
Ομοίως, από το φάκελο δεν υπήρχαν στοιχεία που να δείχνουν ότι η απόφαση να μεταφερθεί ο προσφεύγων σε κελί απομόνωσης μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την σωματική ή ψυχική του υγεία. Αντίθετα, το Δικαστήριο σημείωσε ότι ο κ. Mazziotti ήταν υπό συνεχή ιατρική επίβλεψη και είχε εξεταστεί από ψυχίατρο και νοσοκόμα, τόσο προτού το τοποθετήσουν στο κελί απομόνωσης όσο και την ημέρα κατά την οποία του επιβλήθηκε η ποινή. Εξετάζονταν τακτικά από γιατρό ή ψυχολόγο κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου.
Τέλος, το Δικαστήριο παρατήρησε ότι ο κ. Mazziotti δεν είχε ποτέ διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες κράτησης στο πειθαρχικό συμβούλιο, είτε στις εθνικές αρχές είτε στο Δικαστήριο.
Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο δεν διαπίστωσε παραβίαση των άρθρου 3 και 13 της Σύμβασης(επιμέλεια echrcaselaw.com).
