Η μη αποδοχή αιτήματος κρατουμένου να παρευρεθεί στην κηδεία του αδελφού του παραβίασε το δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή
ΑΠΟΦΑΣΗ
Vetsev κατά Βουλγαρίας της 02.05.2019 (αριθ. 54558/15)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Κηδεία αδελφού κρατουμένου. Άρνηση των βουλγαρικών αρχών να επιτρέψουν σε κρατούμενο να παρευρεθεί στην κηδεία του αδελφού του. Το Στρασβούργο έκρινε ότι οι βουλγαρικές αρχές είχαν απορρίψει το αίτημα με το επιχείρημα ότι κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν βάσει της εθνικής νομοθεσίας, χωρίς να στηρίζεται η απόφασή τους σε λεπτομερή εξέταση των ατομικών περιστάσεων και χωρίς να σταθμίζονται τα διακυβευόμενα συμφέροντα, δηλαδή το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του προσφεύγοντος, αφενός, και η ανάγκη πρόληψης της δημόσιας αναταραχής και της διάπραξης εγκλημάτων από την άλλη. Ως εκ τούτου, το Στρασβούργο έκρινε ότι δεν είχε αποδειχθεί ότι η παρέμβαση στο δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του προσφεύγοντος, ήταν απαραίτητη σε μια δημοκρατική κοινωνία. Παραβίαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων, Valter Stratsimirov Vetsev, είναι Βούλγαρος υπήκοος ο οποίος γεννήθηκε το 1973 και ζει στη Σόφια.
Στις 6 Φεβρουαρίου 2015 ο προσφεύγων συνελήφθη και τέθηκε υπό προσωρινή κράτηση στο Pazardzhik – μια πόλη περίπου 120 χλμ. από τη Σόφια – με την κατηγορία της τέλεσης του αδικήματος της κλοπής. Τον Αύγουστο του 2015 διεξήχθη η δίκη του.
Στις 18.09.2015 ο προσφεύγων ενημερώθηκε ότι ο αδελφός του είχε αποβιώσει. Αμέσως ζήτησε από το δικαστήριο άδεια για να παρευρεθεί στην κηδεία, η οποία επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στη Σόφια στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. Στη δικάσιμο της 25.09.2015, το δικαστήριο ενέκρινε αρχικά τη μεταφορά του με συνοδεία. Ωστόσο, όπως επεσήμανε η περιφερειακή υπηρεσία ασφαλείας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, σύμφωνα με τα νομικά κείμενα, παρέχονταν συνοδεία μόνο για κρατουμένους που σκόπευαν να παραστούν ενώπιον των δικαστικών αρχών, με αποτέλεσμα το δικαστήριο να αναστείλει τη διαταγή του και να αρνηθεί να αποδεχτεί το αίτημα του προσφεύγοντος.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής)
Το Δικαστήριο επανέλαβε την προηγούμενη διαπίστωσή του ότι η άρνηση του κρατούμενου να λάβει άδεια από τη φυλακή για να μπορέσει να παραστεί σε κηδεία ενός συγγενή ισοδυναμεί με παρέμβαση στο δικαίωμά του σε σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.
Διευκρίνισε επίσης ότι το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ δεν εγγυάται σε κρατούμενο το άνευ όρων δικαίωμα να πάρει άδεια για να παρακολουθήσει τη κηδεία συγγενή του. Έτσι, οι εθνικές αρχές όφειλαν να εξετάσουν τις συγκεκριμένες και ατομικές περιστάσεις κάθε αιτήματος. Το Δικαστήριο στην επίδικη περίπτωση άσκησε την εποπτεία του σε σχέση με το επίμαχο μέτρο από την άποψη των δικαιωμάτων που εγγυάται η Σύμβαση.
Το ΕΔΔΑ έχει κρίνει νομολογιακά ότι για την αποδοχή ενός τέτοιου αιτήματος και την αναγκαιότητά του πρέπει να συνεκτιμώνται και οι σχετικοί παράγοντες επικινδυνότητας του κρατουμένου, η συμπεριφορά του, η φύση του εν λόγω αδικήματος, οι εγγυήσεις επιστροφής στη φυλακή και η δυνατότητα εναλλακτικών λύσεων.
Εν προκειμένω, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι το εσωτερικό δίκαιο προέβλεπε τη δυνατότητα χορήγησης άδειας μόνο σε άτομα που έχουν καταδικαστεί και εκτίουν ποινή, και ότι τα ταξίδια με συνοδεία περιορίζονταν στις μεταφορές για τις ανάγκες των δικαστηρίων, γεγονός που συνεπάγεται ότι ένα άτομο που έχει τεθεί σε προσωρινή κράτηση δεν μπορούσε να επωφεληθεί από μία από αυτές τις επιλογές για να παραστεί σε κηδεία ενός συγγενή. Έτσι, οι βουλγαρικές αρχές αρνήθηκαν το αίτημα του προσφεύγοντος με το αιτιολογικό ότι δεν προβλέπονταν κάτι τέτοιο στο εσωτερικό δίκαιο, χωρίς να στηρίζεται η απόφασή τους σε λεπτομερή ατομική εξέταση της κατάστασής του και χωρίς να σταθμίσουν τα διακυβευόμενα συμφέροντα, δηλαδή το δικαίωμα του προσφεύγοντος στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής του ζωής, αφενός, και την ανάγκη πρόληψης της δημόσιας αναταραχής ή της εγκληματικότητας από την άλλη.
Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν αποδείχθηκε ότι η παρέμβαση στο δικαίωμα του προσφεύγοντος στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή ήταν απαραίτητη σε μια δημοκρατική κοινωνία. Διαπιστώθηκε παραβίαση του άρθρου 8 της Σύμβασης.
Δίκαιη ικανοποίηση (άρθρο 41)
Το Δικαστήριο έκρινε ότι η Βουλγαρία οφείλει να καταβάλει στον προσφεύγοντα το ποσό των 1.500 ευρώ για την ηθική του βλάβη(επιμέλεια echrcaselaw.com).
