Το ζήτημα της άσκησης κοινής γονικής μέριμνας των τέκνων από ομόφυλο ζευγάρι
ΑΠΟΦΑΣΗ
Bonnaud και Lecoq κατά Γαλλίας της 01.03.2018 (αριθμ. προσφ. 6190/11)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και ομόφυλα ζευγάρια. Αναίρεση της απόφασης που όριζε κοινή γονική μέριμνα των βιολογικών τέκνων της κάθε μίας. Μη παραβίαση δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής ζωής, ούτε της απαγόρευσης των διακρίσεων.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 8
Άρθρο 14
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Οι προσφεύγοντες, Francine Bonnaud και Patricia Lecoq, είναι Γαλλίδες υπήκοοι που γεννήθηκαν το 1968 και το 1969 και ζουν στο Tourcoing. Ξεκίνησαν να ζουν ως ζευγάρι το 1989 και χώρισαν το 2012. Τον Οκτώβριο του 1998 η κα Bonnaud, αφότου υποβλήθηκε σε ιατρική υποβοηθούμενη αναπαραγωγή στο Βέλγιο, γέννησε ένα κορίτσι, την Ελ. Τον Μάιο του 2002, η κα Bonnaud και η κ. Lecoq συνήψαν σύμφωνο συμβίωσης. Τον Νοέμβριο του 2003 η κα Lecoq, η οποία είχε επίσης υποβληθεί σε ιατρική υποβοηθούμενη αναπαραγωγή στο Βέλγιο, γέννησε έναν γιο, τον Ες. Τον Ιούνιο του 2006, οι προσφεύγοντες υπέβαλαν Αίτηση ενώπιον των δικαστηρίων επιθυμώντας να ασκούν από κοινού την γονική μέριμνα των παιδιών τους.
Με απόφαση της 11ης Δεκεμβρίου 2007, ο Δικαστής οικογενειακών υποθέσεων δέχτηκε την αίτηση των προσφυγουσών και έκρινε ότι θα πρέπει να ασκούν κοινή γονική μέριμνα αναφορικά με τα δύο παιδιά, Ελ. και Eς.
Ο εισαγγελέας άσκησε έφεση κατά της απόφασης αυτής.
Στις 11 Δεκεμβρίου 2008 το Εφετείο έκανε δεκτή την έφεση του Εισαγγελέα την και απέρριψε το αίτημα των προσφευγουσών. Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι προσφεύγουσες δεν είχαν αποφανθεί για ποιο λόγο οι περιστάσεις ή τα συμφέροντα των παιδιών υποδείκνυαν την ανάθεση της γονικής μέριμνας, προκειμένου να ασκήσουν από κοινού τη γονική μέριμνα των παιδιών τους. Η αναίρεση των προσφευγουσών απορρίφθηκε από το Ακυρωτικό Δικαστήριο στις 8 Ιουλίου 2010.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Άρθρα 8 και 14
Το Δικαστήριο αποφάσισε να προβεί σε χωριστή εξέταση της κατάστασης των προσφευγουσών πριν και μετά τον χωρισμό τους στις αρχές του 2012.
Η κατάσταση των προσφυγουσών πριν από το χωρισμό τους
Όσον αφορά την περίοδο κατά την οποία συγκατοικούσαν, το Δικαστήριο έκρινε ότι η κα Bonnaud και η κατάσταση της κας Lecoq ήταν συγκρίσιμη με εκείνη ενός ετερόφυλου ζευγαριού ανάμικτης οικογένειας, στην οποία ο/η σύντροφος του γονέα ζούσε και μεγάλωνε παιδί το οποίο δεν ήταν το βιολογικό του.
Το άρθρο 377 § 1 του Αστικού Κώδικα, το οποίο επέτρεπε στους γονείς να υποβάλουν Αίτηση στον Δικαστή για μεταβίβασης της άσκησης γονικής μέριμνας, δεν προέβαινε σε διακρίσεις μεταξύ των γονέων, ούτε βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού του γονέα που υπέβαλε το Αίτημα ή το πρόσωπο στο οποίο ανατέθηκε η γονική μέριμνα. Έρευνα σχετικά με τη νομολογία απέδειξε ότι οι αποφάσεις σχετικά με την ανάθεση ή όχι της γονικής μέριμνας, βασίστηκαν στα πραγματικά περιστατικά κάθε περίπτωσης και ιδίως στην κατάσταση της υγείας της μητέρας ή του παιδιού, στον χρόνο εκτός σπιτιού και στις εργασιακές υποχρεώσεις.
Στην υπό κρίση υπόθεση, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η εκτίμηση του Εφετείου και η οποία έγινε δεκτή από το Ακυρωτικό Δικαστήριο, σύμφωνα με την οποία τα κριτήρια για την από κοινού ανάθεση της γονικής μέριμνας στους γονείς, μεταξύ δηλαδή της κας Bonnaud και της κας Lecoq δεν ικανοποιούνταν, δεν αναφέρθηκε στην ύπαρξη διαφορετικής μεταχείρισης βάση του σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Το Δικαστήριο παρατήρησε επίσης, όπως επισημάνθηκε από τον Δικαστή των οικογενειακών υποθέσεων και το Εφετείο, ότι οι προσφεύγουσες αντιμετωπίζονταν από τους γύρω τους ως οι γονείς των δύο παιδιών και ότι δεν αναφέρθηκαν σε συγκεκριμένα προβλήματα τα οποία η από κοινού γονική μέριμνα θα αντιμετώπιζε.
Το Δικαστήριο δεν διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 8 σε συνδυασμό με το άρθρο 14. Η εν λόγω πτυχή της καταγγελίας ήταν επομένως αβάσιμη και έπρεπε να απορριφθεί.
Η κατάσταση των προσφυγουσών μετά το χωρισμό τους
Μετά το χωρισμό του ζευγαριού το 2012, οι διαδικασίες υιοθεσίας του παιδιού της κας Bonnaud από τη κα Lecoq ήταν σε εξέλιξη. Μια νέα Αίτηση συντάχθηκε η οποία έχει ως θέμα την εκχώρηση μέρους της γονικής μέριμνας του παιδιού της κα Lecoq στην κα Bonnaud, ενώ το Δικαστήριο έκρινε πολύ πιθανό να γίνει δεκτή ενόψει της μεταβολής των περιστάσεων των προσφυγουσών.
Η εν λόγω πτυχή της προσφυγής ήταν επομένως πρόωρη και έπρεπε να απορριφθεί (επιμέλεια echrcaselaw.com).
