Τα μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης ως πρόληψη της σεξουαλικής βίας

ΑΠΟΦΑΣΗ

A.R. και L.R. κατά Ελβετίας 18/1/2018 (αριθμ. προσφ. 22338/15)

βλ. εδώ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Υποβολή αίτησης από μητέρα για απαλλαγή της κόρης της από το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Απόρριψη αιτήματος από ελβετικές αρχές και δικαστήρια. Το ΕΔΔΑ αναγνώρισε για πρώτη φορά ότι ένας από τους στόχους της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης ήταν η πρόληψη της σεξουαλικής βίας και εκμετάλλευσης, που αποτελούν απειλή για τη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών. Η ύπαρξη τέτοιου μαθήματος στα σχολεία δεν παραβιάζει το δικαίωμα στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή και οι ελβετικές αρχές δεν είχαν υπερβεί το «περιθώριο εκτίμησης» που τους αναγνωρίζεται από τη Σύμβαση. Απόρριψη ατομικής προσφυγής.

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ 

άρθρο 8 § 1

άρθρο 9

άρθρο 14

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Οι προσφεύγουσες, η A.R. και η κόρη της L.R., είναι υπήκοοι Ελβετίας που γεννήθηκαν το 1970 και το 2003 αντίστοιχα και ζουν στη Βασιλεία.

Τον Αύγουστο του 2011 η κ. A.R. υπέβαλε αίτημα στο δημοτικό σχολείο για την κόρη της L.R., τότε ηλικίας 7 ετών, για να απαλλαγεί από τα μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης με το σκεπτικό ότι η συμμετοχή της σε αυτά τα μαθήματα αποτελούσε παρέμβαση στα θεμελιώδη δικαιώματά τους που κατοχυρώνονται από το Ελβετικό Σύνταγμα. Ο διευθυντής του δημοτικού σχολείου απέρριψε το αίτημα αυτό με απόφαση της 27ης Σεπτεμβρίου 2011.

Μετά την προσφυγή στο Υπουργείο Παιδείας, η οποία απορρίφθηκε με απόφαση της 3ης Ιουλίου 2012, κα A.R. και L.R. προσέφυγαν στο  Διοικητικό Δικαστήριο, ζητώντας την ακύρωση της προηγούμενης απόφασης. Το δικαστήριο απέρριψε την ακύρωση με απόφαση της 14ης Αυγούστου 2012, στην οποία δήλωνε ότι η L.R. δεν είχε παρακολουθήσει ποτέ τέτοια μαθήματα, και ότι το ζήτημα προέκυπτε λόγω της δυνατότητας παρακολούθησης των εν λόγω μαθημάτων. Οι δύο προσφεύγουσες προσέφυγαν στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο, το οποίο απέρριψε την αναίρεσή τους με απόφαση της 15ης Νοεμβρίου 2014, με την αιτιολογία, κυρίως, ότι τα μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης δίνονταν μόνο «ως απάντηση» στις ερωτήσεις των παιδιών και ότι δεν ήταν συστηματικά ή υποχρεωτικά.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Όσον αφορά το καθεστώς του θύματος των προσφευγουσών, το Δικαστήριο διαπίστωσε, αρχικά, ότι, σύμφωνα με το άρθρο 34 της Σύμβασης, η προσφυγή ήταν προδήλως αβάσιμη αναφορικά με την L.R., η οποία ουδέποτε παρακολούθησε μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης πριν από το τέλος του δεύτερου έτους στο δημοτικό σχολείο.

Άρθρο 8 § 1 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής)

Το Δικαστήριο αναγνώρισε για πρώτη φορά ότι ένας από τους στόχους της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης ήταν η πρόληψη της σεξουαλικής βίας και εκμετάλλευσης, που αποτελούν πραγματική απειλή για τη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών και κατά των οποίων έπρεπε να προστατεύονται σε όλες τις ηλικίες.

Υπογράμμισε επίσης ότι ένας από τους στόχους της κρατικής εκπαίδευσης ήταν να προετοιμάσει τα παιδιά για κοινωνικές πραγματικότητες και αυτό τείνει να δικαιολογεί τη σεξουαλική εκπαίδευση πολύ μικρών παιδιών που παρακολουθούν νηπιαγωγείο ή δημοτικό σχολείο. Το Δικαστήριο διαπίστωσε έτσι ότι η σχολική σεξουαλική εκπαίδευση, όπως εφαρμόζεται στο καντόνι της  Basel-Urban επιδίωκε νόμιμους σκοπούς.

Όσον αφορά την αναλογικότητα της άρνησης χορηγήσεως απαλλαγής από τα εν λόγω μαθήματα, το Δικαστήριο παρατήρησε ότι οι εθνικές αρχές είχαν αναγνωρίσει την πρωταρχική σημασία του δικαιώματος των γονέων να παρέχουν τη σεξουαλική εκπαίδευση στα παιδιά τους. Επιπλέον, δήλωσε ότι η συμπληρωματική φύση των μαθημάτων προέκυπτε από το γεγονός ότι δεν ήταν συστηματικές, καθώς οι δάσκαλοι έπρεπε να περιορίζονται στο να «απαντούν στα ερωτήματα και τις ενέργειες των παιδιών» σύμφωνα με την οδηγία του 2011.

Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ελβετικές αρχές δεν είχαν υπερβεί το «περιθώριο εκτίμησης» που τους αναγνωρίζεται από τη Σύμβαση. Κατά συνέπεια, η προσφυγή των προσφευγόντων απορρίφθηκε ως προδήλως αβάσιμη.

Άρθρο 9 (ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας)

Καθώς η κα. A.R. δεν είχε παράσχει επαρκή τεκμηρίωση της καταγγελίας παραβίασης αυτού, το Δικαστήριο έκρινε ότι η προσφυγή ήταν προδήλως αβάσιμη και την απέρριψε.

Άρθρο 14 (απαγόρευση των διακρίσεων) σε συνδυασμό με τα άρθρα 8 και 9 της  Σύμβασης

Η κ. A.R. δεν είχε εξαντλήσει τα εγχώρια ένδικα μέσα, καθώς δεν είχε διαμαρτυρηθεί για διακρίσεις ενώπιον του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου. Έτσι, το Δικαστήριο απέρριψε την καταγγελία αυτή για μη εξάντληση των εσωτερικών ενδίκων μέσων (επιμέλεια echrcaselaw.com).


ECHRCaseLaw
Close Popup

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε καλύτερη εμπειρία στο διαδίκτυο. Συμφωνώντας, αποδέχεστε τη χρήση των cookies σύμφωνα με την Πολιτική Cookies.

Close Popup
Privacy Settings saved!
Ρυθμίσεις Απορρήτου

Όταν επισκέπτεστε μία ιστοσελίδα, μπορεί να λάβει κάποιες βασικές πληροφορίες από τον browser σας, κατά βάση υπό τη μορφή cookies. Εδώ μπορείτε να ρυθμίσετε τη συγκατάθεσή σας σε όλα αυτά.

These cookies allow us to count visits and traffic sources, so we can measure and improve the performance of our site.

Google Analytics
We track anonymized user information to improve our website.
  • _ga
  • _gid
  • _gat

Απορρίψη όλων των υπηρεσιών
Save
Δέχομαι όλες τις υπηρεσίες