Η διακοπή επιδόματος στέγασης σε μητέρα που φιλοξενούσε τον παράνομο διαμένοντα στη χώρα γιo της δεν παραβιάζει την οικογενειακή ζωή
ΑΠΟΦΑΣΗ
Yeshtla κατά Ολλανδίας της 7.02.2019 (αρ. 37115/11)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Προσφυγή Ολλανδής, αιθιοπικής καταγωγής σχετικά με τη διακοπή του επιδόματος στέγασης που λάμβανε, λόγω της συγκατοίκησής της με τον παράνομα διαμένοντα στη χώρα 16χρονο γιό της. Ισχυρίστηκε ότι οι αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων παραβίασαν τα δικαιώματά της βάσει του άρθρου 8 (δικαίωμα σεβασμού της οικογενειακής ζωής) και του άρθρου 14 (απαγόρευση των διακρίσεων) με την απόρριψη των αιτήσεών της. Κατά το ΕΔΔΑ, η απόφαση διακοπής του επιδόματος στέγασης βασιζόταν σε ένα θεσμοθετημένο καθεστώς που αποσκοπούσε στην εξασφάλιση της ορθής εφαρμογής του ελέγχου της μετανάστευσης, εμποδίζοντας τους παράνομους αλλοδαπούς, όπως ο γιος της προσφεύγουσας, το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, να επωφελούνται έμμεσα από κρατικές παροχές που προορίζονται για τους νόμιμους κατοίκους μεσαίου εισοδήματος. Άλλωστε η απόφαση διακοπής του επιδόματος δεν είχε καθορίσει το δικαίωμα του γιου της να κατοικεί στη χώρα, ούτε είχε σκοπό να σταματήσει τη συμβίωσή του με τη μητέρα του. Μη παραβίαση της ΕΣΔΑ.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Αρθρο 8
Αρθρο 14
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Η προσφεύγουσα Emabet Yeshtla είναι πολιτογραφημένη Ολλανδή υπήκοος αιθιοπικής καταγωγής, η οποία γεννήθηκε το 1968. Αυτή τη στιγμή ζει στο Beverwijk (Ολλανδία). Η προσφεύγουσα εγκατέλειψε την Αιθιοπία για την Ολλανδία το 1996 και της χορηγήθηκε ολλανδική ιθαγένεια το 2001. Ο γιος της επανασυνδέθηκε μαζί της το 2002 όταν ήταν 16 ετών. Το 2005 και το 2007, η κ. Yeshtla, η οποία έλαβε γενικές παροχές κοινωνικής μέριμνας, υπέβαλε αιτήσεις για επιδόματα στέγασης (huurtoeslag). Οι αιτήσεις έγιναν δεκτές. Εντούτοις, το 2009 οι φορολογικές αρχές την πληροφόρησαν ότι, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία, δεν υπήρχε δικαίωμα λήψης επιδόματος στέγασης σε περίπτωση συγκατοίκησης με άτομο που δεν κατοικούσε νόμιμα στην Ολλανδία. Σύμφωνα με τις αρχές μετανάστευσης, ο γιος της δεν κατοικούσε νόμιμα στην Ολλανδία το 2006 και το 2007 και, ως εκ τούτου, είχε αποκτήσει αδικαιολόγητα στέγη που από την οποία θα έπρεπε να αποχωρήσει. Η προσφυγή κατά της απόφασης αυτής απορρίφθηκε από το εθνικό δικαστήριο. Κατά το 2010, άσκησε έφεση ενώπιον της Διεύθυνσης Διοικητικής Δικαιοδοσίας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ισχυρίστηκε ότι η απόφαση εισήγαγε διακρίσεις μεταξύ των νομίμως κατοίκων μισθωτών που είχαν συγκάτοικο με άδεια παραμονής και εκείνων που είχαν συγκάτοικο χωρίς έγκυρη άδεια παραμονής. Το τμήμα διαπίστωσε ότι δεν υπήρχαν εξαιρετικές περιστάσεις στην περίπτωσή της για να κρίνει ότι η απώλεια του δικαιώματός της για παροχές στέγασης ήταν δυσανάλογη και επομένως αντίθετη προς το άρθρο 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ. Η προσφυγή κατατέθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 17 Ιουνίου 2011.
Βασιζόμενη στο άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής), η προσφεύγουσα διαμαρτυρήθηκε για την καταγγελία του επιδόματος στέγασής της, ισχυριζόμενη ότι δεν μπορεί να αναμένεται από μια μητέρα να επιλέξει μεταξύ της εκδίωξης του γιου της και της απώλειας του φορολογικού πλεονεκτήματος. Υποστήριξε επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 14 (απαγόρευση των διακρίσεων) σε συνδυασμό με το άρθρο 8, ότι η απόφαση διακοπής του επιδόματος στέγασής της είχε εισάγει διακρίσεις.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής)
Το Δικαστήριο σημείωσε ότι ο γιος της προσφεύγουσας εξακολουθούσε να είναι ανήλικος όταν έφθασε στην Ολλανδία και είχε επανενωθεί μαζί της. Επομένως, η σχέση τους είχε τότε την έννοια της οικογενειακής ζωής κατά την έννοια του άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης. Ωστόσο, η απόφαση που αμφισβητήθηκε από την προσφεύγουσα δεν είχε καθορίσει το δικαίωμα του γιου της να κατοικεί στη χώρα. Ούτε είχε σκοπό να σταματήσει τη συμβίωση τους. Πράγματι, δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι θα μετακινούντο. Η απόφαση ελήφθη αποκλειστικά βάσει ενός θεσμοθετημένου καθεστώτος για τη διασφάλιση της ορθής εφαρμογής των ελέγχων μετανάστευσης και την προσπάθεια να μην επωφελούνται έμμεσα παράνομοι αλλοδαποί, όπως ο γιος της προσφεύγουσας, από καθεστώτα χορηγούμενα από τα κράτη προς νόμιμους κατοίκους μεσαίου εισοδήματος.
Επιπλέον, τα γενικά επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας της προσφεύγουσας δεν επηρεάστηκαν. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο έκρινε ότι η διακοπή του επιδόματος στέγασης προς την προσφεύγουσα δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως επέμβαση στα δικαιώματά της βάσει του άρθρου 8 και απέρριψε αυτό το τμήμα της προσφυγής ως προδήλως αβάσιμο.
Άρθρο 14 (Απαγόρευση διακρίσεων)
Η Διεύθυνση Διοικητικής Δικαιοδοσίας του Συμβουλίου της Επικρατείας εξέτασε την καταγγελία της κας Yeshtla σχετικά με τις διακρίσεις στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης, με σκοπό να διαπιστώσει κατά πόσο η απόφαση διακοπής των στεγαστικών παροχών ήταν ανάλογη. Το Δικαστήριο δεν θεώρησε κανένα λόγο να αντικαταστήσει την εκτίμηση των εθνικών δικαστηρίων με τη δική του. Επομένως, η αιτίαση αυτή ήταν επίσης προδήλως αβάσιμη και έπρεπε να απορριφθεί (επιμέλεια echrcaselaw.com).
