Η απέλαση όταν δικαιολογείται από λόγους δημοσίου συμφέροντος δεν είναι ασύμβατη με το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Krasniqi κατά Αυστρίας της 25-04-2017 (αριθμ. προσφ. 41697/12)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Απέλαση για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Ο προσφεύγων ήταν υπήκοος του Κοσσυφοπεδίου και ζούσε για 14 χρόνια στην Αυστρία με την οικογένεια του και είχε καταδικαστεί πολλές φορές για ποινικά αδικήματα.. Στην υπόθεση αυτή το Δικαστήριο έκρινε ότι το δημόσιο συμφέρον απέλασης του προσφεύγοντος και η πρόληψη του εγκλήματος υπερέβαινε το προσωπικό του συμφέρον αναφορικά με τη διατήρηση της ιδιωτικής του ζωής και των οικογενειακών του δεσμών στην Αυστρία. Μη παραβίαση του άρθρου 8.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 8
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων, ο Agron Krasniqi, είναι υπήκοος του Κοσσυφοπεδίου ο οποίος γεννήθηκε το 1974. Η υπόθεση αφορούσε την απέλασή του από την Αυστρία στο Κόσσοβο, όπου και ζει τώρα.
Ο κ. Krasniqi μετακόμισε στην Αυστρία όταν ήταν 19 ετών, επιστρέφοντας στο Κοσσυφοπέδιο το 1997, σε ηλικία 22 ετών, όταν απορρίφθηκε το αίτημα ασύλου του. Επέστρεψε στην Αυστρία ένα χρόνο αργότερα και υπέβαλε ξανά άσυλο. Ο ισχυρισμός του απορρίφθηκε αλλά ό ίδιος και η οικογένειά του έλαβαν επικουρική προστασία και προσωρινή άδεια κατοικίας.
Έζησε και εργάστηκε στην Αυστρία για τα επόμενα 14 χρόνια με τη σύζυγό του, η οποία κατάγεται από το Μαυροβούνιο και τα τρία παιδιά τους. Έχει επίσης τέταρτο παιδί, από εξώγαμη σχέση με μια αυστριακή υπήκοο. Οι γονείς του και τα αδέλφια του ζουν στην Αυστρία, αν και ο πατέρας του έχει στη κατοχή του χωράφια και τρία καταστήματα στο Κοσσυφοπέδιο, τα οποία τα διαχειρίζονται ορισμένοι συγγενείς.
Μεταξύ του 2003 και του 2012 ο προσφεύγων καταδικάστηκε σε εννέα διαφορετικές περιπτώσεις για διάφορα εγκλήματα για σωματικής βλάβης, κλοπή, ναρκωτικά και απειλή. Ως αποτέλεσμα των εγκληματικών ενεργειών του, το 2007 του κοινοποιήθηκε ένταλμα απαγόρευσης επιστροφής στην Αυστρία για δέκα χρόνια. Ωστόσο, η απαγόρευση εισόδου παρέμεινε άνευ αντικειμένου, εφόσον διέθετε επικουρική προστασία. Το καθεστώς της επικουρικής προστασίας άρθηκε το 2010, οι αρχές ασύλου διαπίστωσαν ότι η κατάσταση αναφορικά με την ασφάλεια στο Κοσσυφοπέδιο είχε βελτιωθεί σημαντικά και η απέλαση χαρακτηρίστηκε παραδεκτή. Τα δικαστήρια ασύλου στη συνέχεια επικύρωσαν την εν λόγω απόφαση. Κατέληξαν ουσιαστικά στο συμπέρασμα ότι το δημόσιο συμφέρον απέλασης του προσφεύγοντος και η πρόληψη του εγκλήματος υπερέβαινε το προσωπικό του συμφέρον αναφορικά με τη διατήρηση της ιδιωτικής του ζωής και των οικογενειακών του δεσμών στην Αυστρία.
Το 2011 το Συνταγματικό Δικαστήριο αρνήθηκε να εξετάσει την υπόθεση και, μετά από μια προδικαστική περίοδο (σε σχέση με μία από τις ποινικές του καταδίκες) και στη συνέχεια τη προσωρινή του κράτηση του εν αναμονή της απέλασης, ο κ. Krasniqi απελάθηκε στο Κοσσυφοπέδιο τον Ιανουάριο του 2013.
Βασιζόμενος στο άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφορικά με τη προστασία της ιδιωτικής ζωής, ο κ. Krasniqi κατήγγειλε για την απώλεια της επικουρικής προστασίας του και τη μεταγενέστερη απέλασή του στο Κοσσυφοπέδιο.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Μη παραβίαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ
