Οποιοδήποτε έγγραφο ανταλλάσσει δικηγόρος με πελάτη του αποτελεί προστατευόμενη αλληλογραφία
ΑΠΟΦΑΣΗ
Laurent κατά Γαλλίας της 24.05.2018 (αριθμ. προσφ. 28798/13)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Υποκλοπή σημειώματος από αστυνομικό. Αλληλογραφία μεταξύ δικηγόρου – πελάτη. Οποιοδήποτε έγγραφο ακόμα και διπλωμένο φύλλο χαρτιού στο οποίο ένας δικηγόρος είχε γράψει ένα μήνυμα προτού το παραδώσει στους πελάτες του αποτελεί προστατευμένη αλληλογραφία. Απουσία κατηγορίας για παράνομη πράξη. Παραβίαση άρθρου 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής και αλληλογραφία) διότι η παρακολούθηση και το άνοιγμα της αλληλογραφίας δεν συνάδει με κοινωνική ανάγκη και δεν ήταν αναγκαία σε μια δημοκρατική κοινωνία.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 8
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων Cyril Laurent είναι Γάλλος υπήκοος που γεννήθηκε το 1976 και ζει στη Γαλλία. Ο ίδιος είναι δικηγόρος.
Την 1η Απριλίου 2008, ο κ. Laurent, ο οποίος ενεργούσε ως δικηγόρος, υπερασπιζόταν δύο πρόσωπα, οι οποίοι κατηγορήθηκαν και τέθηκαν υπό αστυνομική παρακολούθηση.
Μετά από μια ακρόαση, ο κ. Laurent, ο οποίος φορούσε τον δικηγορικό τήβεννο, περίμενε με τους δύο πελάτες του σε ένα τραπέζι στο λόμπι του δικαστηρίου. Οι δύο κατηγορούμενοι ζήτησαν την επαγγελματική του κάρτα. Έδωσε τα στοιχεία επικοινωνίας του σε έναν από αυτούς σε ένα διπλωμένο φύλλο χαρτιού. ο αναπληρωτής αστυνομικός αξιωματικός ζήτησε να δει το έγγραφο. Ο κ. Laurent επέπληξε τον αστυνομικό για παραβίαση της εμπιστευτικότητας μεταξύ του ιδίου και του πελάτη του. Τα ίδια γεγονότα έλαβαν χώρα σε σχέση με τον άλλο προσφεύγοντα.
Στις 8 Απριλίου 2008, ο κ. Laurent άσκησε μήνυση στον εισαγγελέα και ισχυρίστηκε ότι παραβιάστηκε το απόρρητο της αλληλογραφίας από πρόσωπο που ασκεί δημόσια εξουσία. Αποφασίστηκε να μη ασκηθεί ποινική δίωξη.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι το άρθρο 8 της Σύμβασης προστατεύει τον εμπιστευτικό χαρακτήρα των επικοινωνιών, ανεξαρτήτως του περιεχομένου της σχετικής αλληλογραφίας και ανεξάρτητα από τη μορφή που έλαβε, ακόμη και όταν ο αποστολέας ή ο αποδέκτης ήταν φυλακισμένος. Έτσι, ένα διπλωμένο φύλλο χαρτιού στο οποίο ένας δικηγόρος είχε γράψει ένα μήνυμα προτού το παραδώσει στους πελάτες του αποτελούσε προστατευμένη αλληλογραφία εντός της έννοιας του άρθρου αυτού. Κατά συνέπεια, το γεγονός ότι ένας αστυνομικός υπόκλεψε τις σημειώσεις τις σημειώσεις που έδινε ο προσφεύγοντας στους πελάτες του, συνιστούσε προσβολή του δικαιώματός τους στο σεβασμό της αλληλογραφίας μεταξύ τους.
Το Δικαστήριο επεσήμανε ότι οι συναλλαγές μεταξύ δικηγόρου και πελάτη ήταν προνομιακές σύμφωνα με το άρθρο 8 της Σύμβασης. Αυτό σήμαινε ειδικότερα ότι οι αρχές των φυλακών θα μπορούσαν να ανοίξουν μια επιστολή προερχόμενη από δικηγόρο σε φυλακισμένο μόνο όταν είχαν εύλογο λόγο να πιστεύουν ότι περιείχε ένα παράνομο περιεχόμενο το οποίο δεν είχε ανιχνευθεί. Εν προκειμένω, η κυβέρνηση δεν είχε υποβάλει κανέναν λόγο που να δικαιολογεί την παρακολούθηση των εγγράφων και δεν υποστήριξαν μετέπειτα ότι θα μπορούσαν να αποδείξουν συγκεκριμένες κατηγορίες. Επιπλέον, ο κ. Laurent, βάση της ιδιότητας του, είχε γράψει και διαβιβάσει τα εν λόγω έγγραφα στους πελάτες του με πλήρη γνώση του ανώτερου υπαλλήλου αστυνομικής συνοδείας χωρίς να προσπαθεί να αποκρύψει τις πράξεις του. Ακολούθως κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η απουσία οποιασδήποτε κατηγορίας παράνομης πράξης, η παρακολούθηση των σχετικών εγγράφων δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί.
Το Δικαστήριο τόνισε επίσης ότι το περιεχόμενο των εγγράφων που παρελήφθησαν από τον αστυνομικό ήταν επουσιώδες διότι, ανεξαρτήτως του σκοπού τους, η αλληλογραφία μεταξύ των δικηγόρων και των πελατών τους αφορούσαν θέματα ιδιωτικού και εμπιστευτικού χαρακτήρα. Σημείωσε περαιτέρω ότι σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, τα εθνικά δικαστήρια είχαν κρίνει ότι ενώ τα επίδικα γεγονότα δεν έφταναν για να κινήσουν ποινική δίωξη, η συμπεριφορά του ανώτερου αξιωματικού συνοδείας είχε εντούτοις ανέλθει σε παραβίαση της αρχής της απρόσκοπτης επικοινωνίας μεταξύ δικηγόρου και του πελάτη του. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η παρακολούθηση και το άνοιγμα της αλληλογραφίας του κ. Laurent με τους πελάτες του, υπό την ιδιότητα του δικηγόρου, δεν συνάδει με κοινωνική ανάγκη και δεν ήταν επομένως αναγκαία σε μια δημοκρατική κοινωνία υπό την έννοια του άρθρου 8. Ακολούθως σημείωσε πως υπήρξε παραβίαση αυτής της διάταξης.
Άρθρο 41 (δίκαιη ικανοποίηση)
Το Δικαστήριο έκρινε ότι η διαπίστωση παραβίασης παρείχε από μόνη της επαρκή δίκαιη ικανοποίηση για τους μη χρηματική ζημία που υπέστη ο προσφεύγων (επιμέλεια echrcaselaw.com).
