Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και ΕΣΔΑ.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Β.Α.Α. κατά Ρουμανίας της 18-04-2019 (αριθ. 70621/16)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Καταγγελία του προσφεύγοντος σχετικά με ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε από τις αρχές της Ρουμανίας. Το Στρασβούργο έκρινε ότι οι αρχές τήρησαν τα κριτήρια της ΕΣΔΑ κατά την έκδοση εντάλματος σύλληψης κατά του προσφεύγοντος, η οποία τελικά έλαβε χώρα στο Ηνωμένο Βασίλειο στο πλαίσιο ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης. Συγκεκριμένα, οι αρχές είχαν παράσχει επαρκή ενημέρωση στον προσφεύγοντα για τη διαδικασία εναντίον του, είχαν επιβεβαιώσει ότι ο ίδιος είχε διαφύγει και του έδωσαν την ευκαιρία να παραστεί είτε αυτοπροσώπως, είτε διά πληρεξουσίου δικηγόρου. Το ΕΔΔΑ συμφώνησε με την άποψη των εγχώριων δικαστηρίων ότι η επιβολή ενός επιεικέστερου μέτρου σε σχέση με την κράτηση, δεν θα ήταν αποτελεσματική. Μη παραβίαση της ΕΣΔΑ και απαράδεκτη προσφυγή.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 5
Άρθρο 18
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων είναι Γερμανός υπήκοος, ο οποίος γεννήθηκε το 1978 και βρίσκεται επί του παρόντος στο Λονδίνο. Το 2014, οι ρουμανικές εισαγγελικές αρχές άρχισαν έρευνα για τον κ. B.A.A για υποτιθέμενες δωρεές και για υπεξαίρεση, ενώ ο πατέρας του κατηγορήθηκε για διαφθορά. Οι δύο ήταν γνωστοί επιχειρηματίες που είχαν πραγματοποιήσει επενδύσεις στη χώρα.
Το 2016 εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης και προσωρινής κράτησης του κ. B.A.A., διαπιστώνοντας ότι υπήρξε εύλογη υποψία διαφθοράς. Τα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με την απόφαση περιλάμβανε μαρτυρίες, επίσημα έγγραφα και καταγραφές τηλεφωνικών συνομιλιών, αναφέροντας ότι ο προσφεύγων προφανώς προσπάθησε να δωροδοκήσει δικαστές για να τύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης για τις επιχειρήσεις, στις οποίες ο ίδιος και ο πατέρας του είχαν οικονομικά συμφέροντα και είχαν διαπράξει υπεξαίρεση.
Τα δικαστήρια κατέληξαν, επίσης, στο συμπέρασμα ότι ο προσφεύγων είχε διαφύγει και ότι δεν ήταν δυνατόν να του επιβληθεί οποιοδήποτε επιεικέστερο μέτρο από την κράτηση. Σημείωσαν ειδικότερα ότι οι αρχές είχαν ανεπιτυχώς προσπαθήσει να ειδοποιήσουν τον προσφεύγοντα για τη διαδικασία, στο Μονακό και στο Λονδίνο, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και τηλεφωνικά. Είχε αποσυνδέσει προφανώς το τηλέφωνό του στο Μονακό αφ ότου η τοπική αστυνομία τον ενημέρωσε για τις προσπάθειες της ρουμανικής κυβέρνησης να του παραδώσει τα αναγκαία έγγραφα.
Οι ρουμανικές αρχές εξέδωσαν ένα ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης για τον προσφεύγοντα και τελικά συνελήφθη στο Λονδίνο το 2018. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, βρίσκεται ακόμα υπό κράτηση και η απόφαση έκδοσης βρίσκεται εν αναμονή της εκδίκασης προσφυγής από το Ανώτατο Δικαστήριο της Αγγλίας και της Ουαλίας.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Άρθρο 5
Το Δικαστήριο σημείωσε ότι παρόλο που ο προσφεύγων συνελήφθη και τέθηκε υπό κράτηση στο Ηνωμένο Βασίλειο, η διαδικασία κινήθηκε λόγω του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης που εκδόθηκε από τη Ρουμανία. Έπρεπε να εξετάσει τις ενέργειες της Ρουμανίας στο πλαίσιο της καταγγελίας.
Επαναβεβαίωσε ότι η εν λόγω κράτηση θα μπορούσε να είναι συμβατή με τη Σύμβαση αν βασίστηκε σε εύλογη υποψία ότι ένα πρόσωπο είχε διαπράξει παράβαση, εάν σκόπευε να φέρει το πρόσωπο αυτό ενώπιον αρμόδιας νομικής αρχής και ήταν νόμιμη.
Εάν είχε εκδοθεί ένταλμα κράτησης επειδή κάποιος δεν είχε εμφανιστεί όταν κλήθηκε, οι αρχές έπρεπε να εξασφαλίσουν ότι το άτομο είχε επαρκώς ειδοποιηθεί και είχε χρόνο για να συμμορφωθεί με τη διαταγή και έπρεπε να λάβουν εύλογα μέτρα για να επιβεβαιώσουν ότι αυτός ή αυτή είχε πραγματικά διαφύγει.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι οι υποψίες εναντίον του προσφεύγοντος βασίζονταν σε εκτεταμένα αποδεικτικά στοιχεία οι οποίες ήταν αρκετές για να ικανοποιήσουν έναν αντικειμενικό παρατηρητή ότι θα μπορούσε να έχει διαπράξει τα εν λόγω αδικήματα.
Το ένταλμα σύλληψης είχε εκδοθεί με σκοπό να τον φέρει ενώπιον δικαστηρίου στη Ρουμανία, κάτι που δεν ήταν εφικτό έως τότε, επειδή είχε εγκαταλείψει τη χώρα, μια κατάσταση που δεν μπορούσε να καταλογιστεί στις αρχές. Εξάλλου, το ένταλμα εκδόθηκε καθώς ο προσφεύγων προφανώς είχε διαφύγει καθώς προσπάθειες των αρχών να έρθουν σε επαφή με την τελευταία γνωστή του διεύθυνση στο Μονακό, ή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και τηλεφώνου ήταν ανεπιτυχής. Πράγματι, είχε προφανώς αποσυνδέσει το κινητό του αφ’ ότου η αστυνομία του Μονακό επικοινώνησε μαζί του.
Στη Ρουμανία εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο και οι ισχυρισμοί τους ότι δεν του επιδόθηκε κανονικά η κοινοποίηση της διαδικασίας εξετάστηκε από τα δικαστήρια, τους οποίους το Δικαστήριο αποδέχθηκε. Δεν είχε επίσης κανένα λόγο να απομακρυνθεί από τα πορίσματά τους σχετικά με την ανάγκη κράτησής του σε αντίθεση με την επιβολή ενός επιεικέστερου μέτρου. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι οι εθνικές αρχές είχαν λάβει εύλογα μέτρα για να ενημερώσουν τον προσφεύγοντα για τη διαδικασία και να επιβεβαιώσουν ότι είχε διαφύγει. Είχε τη δυνατότητα να παραστεί ενώπιον των δικαστηρίων αυτοπροσώπως ή μέσω δικηγόρου της επιλογής του. Δεν υπήρχε τίποτα στο αρχείο της υπόθεσης που να δείχνει ότι ο δικηγόρος αντιμετώπισε εμπόδια στην εκπροσώπηση του πελάτη του ή στην παρουσίαση επιχειρημάτων.
Με βάση τα στοιχεία που υποβλήθηκαν ενώπιον του, το Δικαστήριο δεν μπόρεσε να διαπιστώσει παραβίαση του άρθρου 5 § 1, γ) της Σύμβασης και η καταγγελία του προσφεύγοντος έπρεπε να απορριφθεί ως προδήλως αβάσιμη.
Άρθρο 18
Ο προσφεύγων δεν είχε αποδείξει «πέρα από εύλογες αμφιβολίες» ότι οι ενέργειες των αρχών είχαν ως στόχο την απομάκρυνση των εταιρειών της οικογένειάς του από την εγχώρια αγορά. Το Δικαστήριο δεν διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 18 και απέρριψε αυτήν την καταγγελία ως προδήλως αβάσιμη(επιμέλεια echrcaselaw.com).
