Η ποινική καταδίκη για δυσφήμηση δια του τύπου παραβιάζει τα όρια της ελευθερίας της έκφρασης
ΑΠΟΦΑΣΗ
Traustason κ.α. κατά Ισλανδίας της 4-5-2017 (αρ. προσφ. 44081/13)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ελευθερία της έκφρασης. Ελευθερία του τύπου. Καταδικαστική απόφαση. Καταδίκη της Ισλανδίας. Η ποινική καταδίκη για δυσφήμιση εξαιτίας άρθρου εφημερίδας για οικονομικές ατασθαλίες παραβιάζει το δικαίωμα ελευθερίας της έκφρασης του τύπου και δεν είναι αναγκαία σε μια δημοκρατική κοινωνία. Το ΕΔΔΑ καταδικάζει την Ισλανδία.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 10
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Κατά τον κρίσιμο χρόνο, δύο από τους προσφεύγοντες βρισκόταν στο συντακτικό συμβούλιο της DV και ο τρίτος προσφεύγων ήταν δημοσιογράφος σε μια εφημερίδα. Οι τρεις προσφεύγοντες κατήγγειλαν ότι τα δικαιώματά τους σχετικά με την ελευθερία της έκφρασης είχαν παραβιαστεί μέσω αποφάσεων οι οποίες τους καταδίκασαν για δυσφήμιση δια του τύπου.
Τον Μάρτιο του 2011, η DV δημοσίευσε μια ιστορία (γραμμένη από τον τρίτο προσφεύγοντα) σχετικά με τη διαχείριση κορυφαίας ισλανδικής εταιρείας συσκευασίας, η οποία είχε κηρύξει πτώχευση το 2010. Το άρθρο παρουσίασε ευρήματα λογιστικής εταιρείας σχετικά με την εταιρεία, τα οποία υποδείκνυαν οικονομική κακοδιαχείριση από τα μέλη του διοικητικού Συμβουλίου. Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας και πάνω από το άρθρο ισχυρίζονταν ότι ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, Α., ερευνάται από τις αστυνομικές αρχές. Ο Α. υπέβαλε έγκληση για δυσφήμιση εναντίον των προσφευγόντων και της DV. Τον Μάρτιο του 2012 το Επαρχιακό Δικαστήριο έκρινε ότι, αν και ήταν αλήθεια ότι η αστυνομία «εξέταζε» μια καταγγελία αναφορικά με τον Α., δεν είχαν ωστόσο λάβει επίσημη εντολή να “διερευνήσουν”. Ο ισχυρισμός ότι ο Α. βρίσκονταν υπό διερεύνηση από τις αστυνομικές αρχές ήταν συνεπώς εσφαλμένος και δυσφημιστικός. Οι ισχυρισμοί κηρύχθηκαν ψευδείς και οι προσφεύγοντες υποχρεώθηκαν να καταβάλουν 200.000 ισπανικές Krónur (περίπου 1.600 ευρώ) ως αποζημίωση, μαζί με τους τόκους και τα έξοδα. Η απόφαση κατέστη αμετάκλητη μετά από άσκηση ενδίκων μέσων, που απορρίφθηκαν.
Οι προσφεύγοντες κατήγγειλαν ότι οι αποφάσεις είχαν ως συνέπεια την παρέμβαση στο δικαίωμά τους στην ελευθερία της έκφρασής τους, κάτι το οποίο δεν ήταν απαραίτητο σε μια δημοκρατική κοινωνία και είχε παραβιάσει τα δικαιώματά τους βάσει του άρθρου 10 (ελευθερία έκφρασης) της ΕΣΔΑ.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι παραβιάστηκε το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης. Δεν επιδικάστηκε στους προσφεύγοντες ηθική βλάβη γιατί υπέβαλαν το αίτημά τους εκπρόθεσμα.
