Δεν παραβιάζει την ελευθερία έκφρασης η επιβολή πειθαρχικής προειδοποίησης σε δικηγόρο για προσβλητικά σχόλια στον Τύπο
ΑΠΟΦΑΣΗ
Szpiner κατά Γαλλίας της 25.01.2018 (αριθμ. προσφ. 2316/15)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Επιβολή πειθαρχικής προειδοποίησης σε δικηγόρο ύστερα από δημοσίευση άρθρου με προσβλητικά σχόλια στον Τύπο (χαρακτήρισε τον πατέρα εισαγγελέα ως συνεργάτη των ναζί και τον Εισαγγελέα ως «προδότη από κληρονομιά» . Ο προσφεύγων επικαλούμενος το άρθρο 10 (ελευθερία έκφρασης) υποστήριξε ότι τα σχόλιά του αποτελούσαν κρίση παρά γεγονότα. Ωστόσο, το Δικαστήριο έκρινε ότι η επιβολή απλής πειθαρχικής προειδοποιήσεως δεν είχε επιπτώσεις στις επαγγελματικές δραστηριότητες του προσφεύγοντος και δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως υπερβολική. Μη παραβίαση του άρθρου 10.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 10
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων, Francis Szpiner, είναι Γάλλος υπήκοος, ο οποίος γεννήθηκε το 1954 και ζει στο Παρίσι, είναι δικηγόρος και παραστάθηκε σε δίκη στο Κακουργιοδικείο για την οικογένεια του I.H., ενός νεαρού άνδρα ετών 23 που απήχθη, περιορίστηκε και βασανίστηκε το 2006 από μια ομάδα που ονομάζεται «συμμορία βαρβάρων», πριν υποκύψει στους τραυματισμούς του. Κατά τη διάρκεια της δίκης, η δίωξη εκπροσωπήθηκε από τον Εισαγγελέα B.
Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε αμέσως μετά τη δίκη στο περιοδικό Le Nouvel Observateur, ο προσφεύγων, αφού αναφέρθηκε στο γεγονός ότι ο πατέρας του Εισαγγελέα B. ήταν συνεργός των ναζί, περιγράφει το Β ως «προδότη λόγω κληρονομιάς» (traitre génétique). Για το λόγο αυτό κινήθηκε πειθαρχική δίωξη και του επιβλήθηκε πειθαρχική προειδοποίηση.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Άρθρο 10
Το Δικαστήριο σημείωσε ότι ο κ. Szpiner έλαβε πειθαρχική προειδοποίηση. Όπως και τα εθνικά δικαστήρια, το ίδιο θεωρούσε ότι η παρέμβαση είχε «προβλεφθεί από νόμο» και επιδίωκε τη προστασία της φήμης τρίτων. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι τα σχόλια αποτελούσαν μέρος συζήτησης σχετικά με ένα θέμα γενικού ενδιαφέροντος, αναφορικά με μια δίκη σε μια πολυσυζητημένη υπόθεση. Παρατήρησε ότι οι παρατηρήσεις αποτελούσαν κρίση παρά γεγονότα. Ωστόσο, το Δικαστήριο σημείωσε τον υπερβολικό και προσβλητικό χαρακτήρα των δηλώσεων του προσφεύγοντος, οι οποίες αναφέρθηκαν στον Τύπο, απουσία οποιασδήποτε πραγματικής βάσης. Παρατήρησε ότι ο κ. Szpiner, στο καταγγελλόμενο άρθρο, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι ο πατέρας του Εισαγγελέα B. ήταν συνεργάτης των ναζί, πριν περιγράψει τον Β ως «γενετικά προδότη». Το Δικαστήριο θεωρούσε ότι η αγανάκτηση που επικαλέστηκε ο κ. Szpiner δεν δικαιολογούσε μια τόσο έντονη και απογοητευτική αντίδραση. Επιπλέον, ο προσφεύγων αρνήθηκε να ζητήσει συγγνώμη παρά το γεγονός ότι του ζητήθηκε από τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου. Η άρνηση αυτή οδήγησε στην επιβολή πειθαρχικής προειδοποίησης.
Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο έκρινε ότι η επιβολή απλής πειθαρχικής προειδοποιήσεως – η οποία, επιπλέον, δεν είχε επιπτώσεις στις επαγγελματικές δραστηριότητες του προσφεύγοντος – δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως υπερβολική. Επομένως, η καταγγελία του προσφεύγοντος βάσει του άρθρου 10 της Σύμβασης ήταν προφανώς αβάσιμη και έπρεπε να απορριφθεί (επιμέλεια echrcaselaw.com).