Δικαίωμα πρόσβασης στο φάκελο της δικογραφίας ενόψει προσφυγής στο ΕΔΔΑ. Η παρεμπόδισή του συνιστά παραβίαση του δικαιώματος άσκησης προσφυγής.

ΑΠΟΦΑΣΗ

Akif Hasanov κατά Αζερμπαϊτζάν της 19/09/2019 (αρ. προσφ. 7268/10)

βλ. εδώ 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Αποκλειστική προθεσμία άσκησης προσφυγής και πρόσβαση στα έγγραφα της δικογραφίας.  Ο προσφεύγων καταδικάστηκε σε κράτηση 5 ημερών για χουλιγκανισμό. Άσκησε  έφεση, ωστόσο δεν κλήθηκε να συμμετάσχει στην ακροαματική διαδικασία και ουδέποτε του επιδόθηκε η δευτεροβάθμια απόφαση. Άσκησε προσφυγή ενώπιον του  ΕΔΔΑ για παραβίαση του άρθρου 6§1 και 3 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη),  του άρθρου 7§1 (καμία τιμωρία χωρίς νόμο) και του άρθρου  34 (δικαίωμα ατομικής προσφυγής) μετά την πάροδο των 6 μηνών.

Κατά το Στρασβούργο, η αδυναμία πρόσβασης του προσφεύγοντος και του δικηγόρου του στα αντίγραφα του φακέλου της υπόθεσης, συνιστά αδικαιολόγητη παρέμβαση και σοβαρό εμπόδιο στην αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος ατομικής προσφυγής, συνεπώς διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 34 της σύμβασης. Το Δικαστήριο έκρινε, ωστόσο, ότι η ανεξήγητη αδράνεια του προσφεύγοντος για περισσότερα από δύο έτη όσον αφορά το θέμα της μη επίδοσης της απόφασης από το Εφετείο,  δεν παραβίασε ουσιωδώς τον κανόνα της προθεσμίας έξι μηνών βάσει του άρθρου 35 § 1 της Σύμβασης, συνεπώς η προσφυγή του όσον αφορά τα άρθρα 6§1 και 7§1  πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 6§1 και3

Αρθρο 7§1

Άρθρο 34

Άρθρο 35§1

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Ο προσφεύγων Akif Hasanov είναι υπήκοος του Αζερμπαϊτζάν ο οποίος γεννήθηκε το 1955 και ζει στο Μπακού.

Η υπόθεση αφορά τις διαδικασίες κατά του κ. Hasanov για φερόμενη προσβολή του αδελφού του και του γείτονα,  που συνέβη στο  δρόμο.

Το Νοέμβριο του 2007 κρίθηκε ένοχος για χουλιγκανισμό και καταδικάστηκε σε πέντε ημέρες κράτησης. Αμέσως κρατήθηκε και εξέτισε την ποινή του. Μετά την αποφυλάκισή του, άσκησε έφεση, υποστηρίζοντας ότι νοσηλεύονταν την εποχή του φερόμενου αδικήματος και ότι είχε αναπηρία που θα έπρεπε να είχε αποκλείσει την κράτηση του. Η έφεσή του απορρίφθηκε τον Δεκέμβριο του 2007. Ισχυρίζεται ότι έλαβε μόνο αντίγραφο αυτής της απόφασης τον Αύγουστο του 2009, παρά τις καταγγελίες του στις δικαστικές και εκτελεστικές αρχές.

Βασιζόμενος στο άρθρο 6 §§ 1 και 3 (γ) (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη), ο κ. Hasanov ισχυρίζεται ότι οι αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένες και δεν ενημερώθηκε για τον χρόνο ή τον τόπο εξέτασης της έφεσης στην υπόθεση του. Επικαλείται επίσης το άρθρο 7 § 1 (καμία τιμωρία χωρίς νόμο) και πιο συγκεκριμένα ότι, ως άτομο με αναπηρία δευτέρου βαθμού, αντίκειται στο εσωτερικό δίκαιο να καταδικαστεί σε κράτηση. Τέλος βασιζόμενος στο άρθρο 34 (δικαίωμα ατομικής αναφοράς), καταγγέλλει ότι ολόκληρη η δικογραφία που αφορούσε την προσφυγή του ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κατασχέθηκε από τον δικηγόρο του το 2014, όταν ασκήθηκε αγωγή κατά του τελευταίου για, μεταξύ άλλων, φοριδιαφυγή.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…..

Το Δικαστήριο σημειώνει ότι ο  προσφεύγων  άσκησε έφεση κατά της απόφασης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου στις 26 Νοεμβρίου 2007. Ο προσφεύγων  δεν ήταν παρών κατά την επ’ ακροατηρίω συζήτηση σχετικά με την έφεσή του και δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι ο προσφεύγων έλαβε αυτοπροσώπως  αντίγραφο της απόφασης του Εφετείου Μπακού της 12ης Δεκεμβρίου 2007, όπως είχε το δικαίωμα, εντός της προθεσμίας που ορίζει το άρθρο 437 του CAO. Το Δικαστήριο σημειώνει τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα ότι είχε διαμαρτυρηθεί επίμονα σε διάφορες εγχώριες δικαστικές και εκτελεστικές αρχές σχετικά με την αποτυχία του Εφετείου του Μπακού να εξετάσει την έφεσή του και να εκδώσει την αντίστοιχη απόφαση και ότι δεν ακολούθησε καμία απάντηση από τις αρχές. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι μόλις στις 24 Αυγούστου 2009 έλαβε αντίγραφο της απόφασης που εξέδωσε το Εφετείο του Μπακού στις 12 Δεκεμβρίου 2007.

Αφού εξέτασε τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, το Δικαστήριο  κρίνει ότι, δεδομένου ότι η προθεσμία για την έκδοση τέτοιων προσφυγών βάσει του άρθρου 433 της CAO είναι τρεις ημέρες και ότι ο προσφεύγων άσκησε έφεση στις 26 Νοεμβρίου 2007, ο προσφεύγων  θα έπρεπε να είχε λάβει γνώση της εικαζόμενης αδράνειας του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου όσον αφορά το αποτέλεσμα της έφεσής του μέχρι το τέλος του 2007. Ακόμα και αν το Εφετείο του Μπακού δεν κατάφερε να τον καλέσει και να εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στην ακροαματική διαδικασία και αντιστοίχως να επιμεληθεί για την επίδοση αντιγράφου της απόφασης, τα γεγονότα αυτά δεν θα μπορούσαν να απαλλάξουν τον προσφεύγοντα από τη δική του ατομική υποχρέωση να προβεί σε στοιχειώδη μέτρα και να ζητήσει πληροφορίες από τις αρμόδιες αρχές σχετικά με το αποτέλεσμα της έφεσης του.

Ελλείψει σχετικής εξηγήσεως το Δικαστήριο κρίνει ότι η ανεξήγητη αδράνεια του προσφεύγοντος για περισσότερα από δύο έτη όσον αφορά την μη επίδοση της απόφασης εκ μέρους του Εφετείου, δεν παραβίασε ουσιωδώς τον κανόνα της προθεσμίας των έξι μηνών βάσει του άρθρου 35 § 1 της Σύμβασης, συνεπώς η προσφυγή του όσον αφορά τα άρθρα 6§1 και 7§1  πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.

ΑΡΘΡΟ 34 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ

Με τηλεομοιοτυπία της 28ης Αυγούστου 2014 ο δικηγόρος του προσφεύγοντος υπέβαλε νέα καταγγελία εξ ονόματος του προσφεύγοντος προβάλλοντας ότι η κατάσχεση από το γραφείο του ολόκληρου του φακέλου της υποθέσεως που αφορούσε την εκκρεμούσα,  ενώπιον του Δικαστηρίου,  υπόθεση του προσφεύγοντος αποτελούσε εμπόδιο στην άσκηση του δικαιώματος του προσφεύγοντος να υποβάλει μεμονωμένη προσφυγή  δυνάμει του άρθρου 34 της Σύμβασης.

Το Δικαστήριο  θεωρεί ότι η στέρηση της προσβάσεως του προσφεύγοντος και του δικηγόρου του στα αντίγραφα του φακέλου της υποθέσεως, συνιστά αφενός, αδικαιολόγητη παρέμβαση και σοβαρό εμπόδιο στην αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος ατομικής υποβολής της αιτήσεως.

Παραβίαση του άρθρου 34

Δίκαιη ικανοποίηση: 500 ευρώ (έξοδα και δαπάνες) (επιμέλεια echrcaselaw.com).