Κρατική επιτήρηση κόμματος για την διαπίστωση εχθρικών ενεργειών εναντίον του Συντάγματος. Απαράδεκτη η προσφυγή λόγω μη εξάντλησης των εσωτερικών ένδικων μέσων.

ΑΠΟΦΑΣΗ

Alternative für Deutschland κατά Γερμανίας της 04.07.2019 (αριθ.προσφ. 57939/18)

βλ. εδώ 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Κοινοποίηση υποψίας επιτήρησης γερμανικού κόμματος  για εχθρικές κινήσεις εναντίον του Συντάγματος. Μη εξάντληση εσωτερικών ενδίκων μέσων.

Το προσφεύγων κόμμα τέθηκε υπό επιτήρηση από την  εγχώρια μυστική υπηρεσία πληροφοριών της Γερμανίας υπεύθυνη για την επιτήρηση  εχθρικών  προσπαθειών εναντίον του Συντάγματος. Εθνικό  δικαστήριο έκρινε ότι ο κόμμα δεν ανήκει στην κατηγορία αυτή. Το κόμμα προσέφυγε στο ΕΔΔΑ επικαλούμενο παραβίαση των άρθρων  10 (ελευθερία έκφρασης), 11 (ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και συνέρχεσθαι), και άρθρο 14 (απαγόρευση των διακρίσεων) χωρίς να έχει προσφύγει στα εγχώρια Δικαστήρια επικαλούμενο την έλλειψη κατάλληλων ένδικων βοηθημάτων.

Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι υπήρχαν επαρκή  εγχώρια ένδικα βοηθήματα που θα εξασφάλιζαν προστασία  στο πολιτικό κόμμα, συνεπώς αφού δεν τα εξάντλησε , η προσφυγή του απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 6,

Άρθρο 10,

Άρθρο 11,

Άρθρο 14

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Το προσφεύγων, Alternative für Deutschland (AfD), είναι ένα γερμανικό πολιτικό κόμμα που ιδρύθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2013. Έχει συμμετάσχει σε εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο (Bundestag) και τα κοινοβούλια των ομόσπονδων κρατών.

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος (Bundesamt für Verfassungsschutz) είναι η εγχώρια μυστική υπηρεσία πληροφοριών της Γερμανίας υπεύθυνη για την επιτήρηση  εχθρικών  προσπαθειών έναντι του συντάγματος (verfassungsfeindliche Bestrebungen). Τον Οκτώβριο του 2018, σε ακρόαση ενώπιον του Oμοσπονδιακού Κοινοβουλίου, ο Πρόεδρος του Γραφείου δήλωσε ότι συνέλεγε ενεργά πληροφορίες σχετικά με το προσφεύγων κόμμα, προκειμένου να μπορέσουν οι αρχές να αποφασίσουν εάν θα υποβάλουν το προσφεύγων κόμμα ή μέρος αυτού  υπό επιτήρηση.

Τον Ιανουάριο του 2019, το Γραφείο ανακοίνωσε ότι υπήρχαν υποψίες εχθρικών ενεργειών προς το σύνταγμα από την οργάνωση νεολαίας του προσφεύγοντος κόμματος, Junge Alternative, καθώς και από ένα υπό σύσταση παράρτημα του fD που ονομάζεται Der Flügel.

Συγκεκριμένα, υπήρχαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία  για αντιμεταναστευτική  και αντι-μουσουλμανική στάση,  τα προγράμματά τους περιείχαν σαφώς θέσεις που παραβίαζαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα μέλη του υπό σύσταση κόμματος είχαν δεσμούς με εξτρεμιστικές ομάδες. Το Γραφείο δήλωσε ότι δεν υπήρχε τέτοια υποψία για το κόμμα στο σύνολό του, αλλά ότι το Γραφείο θα συνέχιζε να παρακολουθεί την AfD σε επίπεδο πρωταρχικής υπόνοιας (Prüffall).

Τον Φεβρουάριο του 2019, το Διοικητικό Δικαστήριο της Κολωνίας αποφάσισε υπέρ του προσφεύγοντος κόμματος, διαπιστώνοντας ότι δεν υπήρχε καμία βάση στο εσωτερικό δίκαιο το Γραφείο Προστασίας του Συντάγματος να εντάξει δημόσια το προσφεύγων κόμμα σε μια τέτοια κατηγορία (Prüffall).

Με βάση το άρθρο 10 (ελευθερία έκφρασης) και το άρθρο 11 (ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι), καθώς και το άρθρο 14 (απαγόρευση των διακρίσεων) σε συνδυασμό με το άρθρο 10 και το άρθρο 11, το προσφεύγων κόμμα  διαμαρτύρεται για την πρόθεση του Ομοσπονδιακού Γραφείου Προστασίας του Συντάγματος να δημοσιοποιήσει στο κοινό ότι υπήρχαν υποψίες για προσπάθειες εχθρικές προς το σύνταγμα (Verdachtsfall), μία κατηγορία που θα προκαλούσε στιγματισμό και «απαγόρευση de facto».

Καταγγέλλει επίσης με βάση το άρθρο 6 (δικαίωμα δίκαιης δίκης) και το άρθρο 13 (δικαίωμα αποτελεσματικής προσφυγής) γιατί δεν διέθετε αποτελεσματικό ένδικο μέσο σε εθνικό επίπεδο για να προστατεύσει τα δικαιώματά σχετικά με την δημοσιοποίηση αυτών των πληροφοριών στο κοινό.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Το προσφεύγων κόμμα υποστήριξε ότι η νομολογία των ανώτατων εθνικών δικαστηρίων, το Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο και το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο, καθιστούσαν οποιοδήποτε μέτρο σε εθνικό επίπεδο άχρηστο.

Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι το AfD είχε αναφέρει αποφάσεις στις οποίες τα δικαστήρια αυτά πράγματι έκριναν ότι η ενημέρωση του κοινού για υποψίες προσπαθειών που ήταν εχθρικές προς το σύνταγμα ήταν επιτρεπτή βάσει του νόμου περί προστασίας του συντάγματος και του βασικού νόμου.

Εντούτοις, τα δικαστήρια αυτά είχαν προφανώς ασκήσει αυστηρό έλεγχο, υποθέτοντας ότι υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες σε μια από τις περιπτώσεις αυτές δεν πληρούνταν ιδίως οι προϋποθέσεις αυτές. Αποτυγχάνοντας να χρησιμοποιήσει τα διαθέσιμα εγχώρια ένδικα μέσα, το AfD δεν παρείχε επαρκείς ευκαιρίες για να ασκηθεί αυτός ο έλεγχος στην περίπτωσή του. Το ΕΔΔΑ σημείωσε επίσης ότι οι αποφάσεις που επικαλέστηκε το προσφεύγων κόμμα αφορούσαν διαφορετικές διατάξεις και περιόδους. Επομένως, το προσφεύγων κόμμα δεν παρέσχε σχετική νομολογία στις διατάξεις που ισχύουν στην περίπτωσή του.

Επομένως, το Δικαστήριο δεν μπορούσε να αποδείξει ότι τα ένδικα μέσα που προέβλεπε το εγχώριο σύστημα δεν είχαν προσφέρει επαρκή προοπτική επιτυχίας.

Το Δικαστήριο δεν ήταν πεπεισμένο ότι δεν υπήρχαν προσιτά και αποτελεσματικά ένδικα μέσα ή ότι υπήρχαν ειδικές περιστάσεις που απαλλάσσουν το AfD από την υποχρέωσή του να επιδιώξει τα εν λόγω ένδικα μέσα. Αναλόγως, οι καταγγελίες βάσει των άρθρων 10 και 11 καθώς και το άρθρο 14 σε συνδυασμό με τα άρθρα 10 και 11 έπρεπε να απορριφθούν για μη εξάντληση των εγχώριων ένδικων μέσων.

Όσον αφορά την καταγγελία βάσει των άρθρων 6 και 13, το Δικαστήριο σημείωσε ότι το προσφεύγων κόμμα είχε στη διάθεσή του εγχώρια διορθωτικά μέτρα και τα  χρησιμοποίησε. Επομένως, η καταγγελία αυτή απορρίφθηκε ως προδήλως αβάσιμη. (επιμέλεια echrcaselaw.com).