Η προστασία της ιδιοκτησίας προϋποθέτει ύπαρξη κυριότητας του ακινήτου ή χρήση του
ΑΠΟΦΑΣΗ
Sakskoburggotski κ.ά. κατά Βουλγαρίας της 12.04.2018 (υπ ‘αριθμ. 38948/10, 55777/12 και 8954/17)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Μέλη της βασιλικής οικογένειας και εναπομείναντες κληρονόμοι του Βασιλιά της Βουλγαρίας, προσφεύγουν στο ΕΔΔΑ προκειμένου να επιστραφεί στην ιδιοκτησία τους ακίνητο το οποίο είναι στη κατοχή του κράτους. Το Δικαστήριο έκρινε τις προσφυγές απαράδεκτες το επίδικο ακίνητο δεν ήταν ουδέποτε καταχωρημένο στην ιδιοκτησία των πρώτων προσφευγόντων και οι δεύτεροι δεν είχαν χρησιμοποιήσει ποτέ κάποιο από τα ακίνητα. Μη παραβίαση του δικαιώματος ιδιοκτησίας της δίκαιης δίκης, ούτε του δικαιώματος πραγματικής προσφυγής.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου
Άρθρο 6 § 1
Άρθρο 13
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Η μοναρχία καταργήθηκε στη Βουλγαρία το 1946. Το επόμενο έτος το Κοινοβούλιο υιοθέτησε νομοθεσία (Πράξη του 1947) που κατασχέθηκαν οι βασιλικές ιδιοκτησίες, οι οποίες στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν από το Κράτος.
Το 1998 το Συνταγματικό Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η Πράξη του 1947 ήταν αντίθετη προς το Σύνταγμα και οι προσφεύγοντες ζήτησαν στη συνέχεια την επιστροφή των ιδιοκτησιών που είχαν χρησιμοποιηθεί προηγουμένως από τη βασιλική οικογένεια. Μεταξύ 1999 και 2004 όλα εκτός από ένα από τα ακίνητα, δηλαδή το κτήμα Krichim, μέσα στο οποίο βρίσκεται ένα παλάτι, βοηθητικά κτίρια και η γη, μεταβιβάστηκε στην κατοχή της βασιλικής οικογένειας. Περαιτέρω οι διαδικασίες κατά του Κράτους πέρα από το κτήμα αυτό ήταν ανεπιτυχείς.
Τα εθνικά δικαστήρια αποφάνθηκαν υπέρ του κράτους το 2016 αναφορικά με δύο ιδιοκτησίες – το συγκρότημα Saragyol, ένα κυνηγετικό καταφύγιο και το κτήμα Sitnyakovo, ένα άλλο παλάτι και τα περίχωρά του. Οι περισσότερες από τις διαδικασίες σχετικά με τις υπόλοιπες ιδιοκτησίες προφανώς εξακολουθούν να εκκρεμούν.
Εν τω μεταξύ, το 2009 το Κοινοβούλιο επέβαλε μορατόριουμ στην εμπορική χρήση και πώληση των ιδιοκτησιών που είχαν επιστραφεί στην βασιλική οικογένεια. Αυτό το μορατόριουμ ισχύει ακόμα.
Οι δύο πρώτοι προσφεύγοντες είναι ο πρώην Βασιλιάς της Βουλγαρίας, Simeon Borisov Sakskoburggotski, Βούλγαρος υπήκοος, γεννημένος το 1937 ο οποίος ζει στη Σόφια, και η αδελφή του, Μαρία-Λουίζα Μπόρισοβα Τσρόμποκ, υπήκοος της Βουλγαρίας και Γερμανίας, γεννημένη το 1933 και η οποία ζούσε στη Μπάνια (Βουλγαρία). Οι άλλοι πέντε προσφεύγοντες είναι οι εναπομείναντες κληρονόμοι του Φερδινάνδου Α΄, ο οποίος ήταν ο Βασιλιάς της Βουλγαρίας μέχρι την παραίτησή του το 1918, και ζουν στη Γαλλία και τη Γερμανία. Πρόκειται για τον Ferdinand von Württemberg, Γερμανό υπήκοο, γεννημένο το 1925 και ζει στο Friedrichshafen, τον Αλέξανδρο von Württemberg, Γερμανό υπήκοο, γεννημένο στη Γερμανία 1933 που ζει στο Μόναχο, Eugen von Württemberg, Γερμανό υπήκοο, γεννημένος το 1930 ο οποίος ζει στη Φρανκφούρτη στο Μάιν, τη Sophie Eudoxie Maria Luise de Württemberg, Γερμανίδα υπήκοο, γεννηθείσα το 1937 και η οποία ζει στο Παρίσι και τον Margarèthe Luce-Bailly de Chevigny, Γερμανό υπήκοο, γεννημένο το 1928 και ο οποίος ζει επίσης στο Παρίσι.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Καταγγελίες που υπέβαλε ο πρώην Βασιλιάς της Βουλγαρίας και η αδελφή του
Το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν μπορούσε, βάσει της δικογραφίας, να αποφανθεί επί του παραδεκτού και σχετικά με το βάσιμο των καταγγελιών του πρώην Βασιλιά και της αδελφής του όσον αφορά τη κοινοβουλευτική απόφαση του 2009, την αδυναμία τους να αμφισβητήσουν την απόφαση αυτή και τις αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων σχετικά με την απόφαση για το κτήμα Saragyol και το κτήμα Sitnyakovo. Ως εκ τούτου, αποφάσισε ότι ήταν αναγκαίο, σύμφωνα με τον άρθρο 54 § 2 (β) του Κανονισμού του Δικαστηρίου, να ειδοποιήσει τη βουλγαρική κυβέρνηση για τις εν λόγω καταγγελίες σύμφωνα με το άρθρο 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου και τα άρθρα 6 § 1 και 13.
Ωστόσο, το Δικαστήριο έκρινε ομόφωνα ότι δεν υπήρχε λόγος να προσφύγουν εναντίον των αποφάσεων των εγχώριων δικαστηρίων οι οποίες τους αναγνώριζαν ως οι ιδιοκτήτες του κτήματος Krichim και χαρακτήρισαν την προσφυγή απαράδεκτη.
Σε αντίθεση με άλλα ακίνητα που διεκδικούσαν, αυτό το κτήμα δεν είχε ποτέ μεταφερθεί στη κατοχή τους βάσει των εικαζόμενων δικαιωμάτων αποκατάστασης τους. Ούτε θα μπορούσαν να έχουν «νόμιμη προσδοκία» αποκατάστασης του κτήματος Krichim ή της αναγνώρισης τους ως ιδιοκτήτες. Τα εθνικά δικαστήρια εξέτασαν το επιχείρημά τους ότι το κτήμα Krichim ήταν ιδιωτική ιδιοκτησία των προγόνων τους, των πρώην Βασιλιά Φερδινάνδου και του Μπόρις Γ ‘, και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν έδωσαν λεπτομερείς, επαρκείς αιτιολογίες και δεν στηρίχθηκαν στη σχετική εσωτερική νομοθεσία. Συγκεκριμένα τα δικαστήρια διαπίστωσαν ότι το κτήμα Krichim μέσω χρησικτησίας ανήκε σε ένα κρατικό φορέα, και ότι δεν υπήρχαν αποδείξεις ότι τα κτήρια είχαν πληρωθεί με χρήματα των βασιλιάδων. Αντίθετα, προφανώς χρηματοδοτήθηκαν από το κράτος.
Προσφυγές που υποβλήθηκαν από τα άλλα πέντε μέλη της βασιλικής οικογένειας
Τέλος, το Δικαστήριο επίσης δήλωσε ομόφωνα ότι η προσφυγή των πέντε άλλων μελών της βασιλικής οικογένειας σχετικά με την κοινοβουλευτική απόφαση του 2009 ήταν απαράδεκτη. Διαπίστωσε ότι δεν μπορούσαν να ισχυρίζονται ότι είναι θύματα παραβίασης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης, καθώς δεν είχαν πράγματι θιγεί από την κοινοβουλευτική απόφαση.
Συγκεκριμένα, δεν είχαν δείξει ότι είχαν στην κατοχή τους ή χρησιμοποίησαν τα εν λόγω ακίνητα. Στην εσωτερική διαδικασία σχετικά με το συγκρότημα Saragyol και την έκταση Sitnyakovo αυτοί είχαν δηλώσει ρητά ότι δεν είχαν στην κατοχή τους τις εν λόγω ιδιοκτησίες. Ούτε είχαν δηλώσει ότι ήταν οι ιδιοκτήτες μαζί με τον πρώην Βασιλιά του κτήματος Krichim στις διαδικασίες που αφορούν την περιουσία αυτή. Επιπλέον, δεν είχε αποδειχθεί ότι είχαν υπέστη οιαδήποτε άλλη βλάβη ως αποτέλεσμα του μορατόριουμ του 2009 που υποχρεώνει τους κληρονόμους του τέως Βασιλιά να φροντίζουν τις ιδιοκτησίες που αξιώνει η βασιλική οικογένεια ή να φέρουν την ευθύνη για οποιαδήποτε ζημιά. Τέλος, δεν είχαν ποτέ υποστηρίξει ότι είχαν πραγματοποιήσει δαπάνες σχετικά με κάποιες από τις περιουσίες που αφορούν τις προσφυγές τους (επιμέλεια echrcaselaw.com).
