Η μη εκτέλεση δικαστικής απόφασης συνιστά παραβίαση της δίκαιης δίκης
ΑΠΟΦΑΣΗ
Βασιλειάδου κατά Ελλάδας της 06-04-2017 (αρ. προσφ. 32884/09)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Δίκαιη δίκη. Καθυστέρηση στην εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων. Η προσφεύγουσα επιθυμούσε να αγοράσει ένα ακίνητο στην περιοχή της Χαλκιδικής. Παρά την άρνηση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, το δευτεροβάθμιο δέχτηκε ότι η προσφεύγουσα πληρούσε όλα τα νομικά κριτήρια για αυτό. Παρόλα αυτά, η αρμόδια αρχή πρόβαλε ότι δεν υπήρχε ακίνητο διαθέσιμο και άρα δεν μπορούσε να κάνει δεκτή την αίτησή της. Τελικά, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο έκρινε ότι η αρμόδια αρχή αρνείτο την αίτησή της για 5 χρόνια χωρίς βάσιμο λόγο. Επικαλούμενη το άρθρο 6 § 1 (δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο), η προσφεύγουσα κατήγγειλε την καθυστέρηση των αρχών αναφορικά με τη συμμόρφωση τους στην απόφαση του Διοικητικού Εφετείου υπέρ της, προκειμένου να προβεί σε αγορά ενός οικοπέδου. Το Στρασβούργο δέχτηκε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 1 της ΕΣΔΑ.
ΣΧΟΛΙΟ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ
Εξαιρετικά χρήσιμο το σκεπτικό της απόφασης για την εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων, θωρακίζει τους πολίτες που περιμένουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα την εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 6 παρ. 1
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Η προσφεύγουσα, Δέσποινα Βασιλειάδου, είναι υπήκοος της Ελλάδας, η οποία γεννήθηκε το 1965 και ζει στη Θεσσαλονίκη.
Η υπόθεση αφορούσε την καταγγελία της κας Βασιλειάδου σχετικά με τη καθυστέρηση των αρχών αναφορικά με τη συμμόρφωση τους στην απόφαση του Διοικητικού Εφετείου υπέρ της προσφεύγουσας σχετικά με την αγορά ενός ακινήτου.
Στις 29.01.1991, η κα Βασιλειάδου προσέφυγε στο Διοικητικό Συμβούλιο Απαλλοτρίωσης του Νομού Χαλκιδικής προκειμένου να αγοράσει ένα ακίνητο στα Νέα Φλογητά με σκοπό τη κηπουρική. Το αίτημά της απορρίφθηκε δύο φορές με το αιτιολογικό ότι δεν είχε ζήσει στα Νέα Φλογητά. Στις 13.02.1998 η κα Βασιλειάδου ανεπιτυχώς προσέφυγε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης κατά εκείνων των αποφάσεων. Η ίδια στη συνέχεια άσκησε προσφυγή στο Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης, το οποίο εξέδωσε απόφαση στις 12.01.2004 με την οποία ακύρωνε την απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου Απαλλοτρίωσης Διοικητικού και παρέπεμπε την υπόθεση στο ίδιο Διοικητικό Συμβούλιο, με την αιτιολογία ότι η κα Βασιλειάδου πληρούσε όλα τα νομικά κριτήρια και ότι το Διοικητικό Συμβούλιο έπρεπε να αξιολογηθεί η αίτησή της μαζί με όλες τις άλλες προσφυγές ενώπιόν του.
Στις 30.12.2004, το Διοικητικό Συμβούλιο Απαλλοτρίωσης έλαβε την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου και του αιτήματος της κας Βασιλειάδου για τη διευθέτηση της υπόθεσης. Στις 23.08.2006 η Νομαρχία Χαλκιδικής ενημέρωσε τη κα Βασιλειάδου ότι η αίτησή της δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτή δεδομένου ότι δεν υπήρχε ακίνητο διαθέσιμο. Στις 08.12.2008, έχοντας αποστείλει επιστολή διαμαρτυρίας για την απαλλοτρίωση ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου, η κα Βασιλειάδου προσέφυγε στην Τριμελή Επιτροπή του Συμβουλίου της Επικρατείας αρμόδια για την εποπτεία της ορθής εκτέλεσης των αποφάσεων που εξέδιδαν τα διοικητικά δικαστήρια.
Η Επιτροπή του Συμβουλίου Επικρατείας εξέτασε την αίτηση αυτή στις 11.02.2010. Διαπίστωσε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο Απαλλοτρίωσης είχε αρνηθεί να συμμορφωθεί με την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου, για 5 χρόνια χωρίς βάσιμο λόγο, και έδωσε διορία στη Νομαρχία της Χαλκιδικής δύο μήνες για να λάβει την απαιτούμενη απόφαση.
Με απόφαση της 20.10.2010, το Διοικητικό Συμβούλιο συμφώνησε να πουλήσει ένα οικόπεδο στη κα Βασιλειάδου, επισημαίνοντας ότι ήταν το μόνο διαθέσιμο οικόπεδο στα Νέα Φλογητά.
Επικαλούμενη το άρθρο 6 § 1 (δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο), η κα Βασιλειάδου κατήγγειλε τη καθυστέρηση των αρχών αναφορικά με τη συμμόρφωσή τους στην απόφαση του Διοικητικού Εφετείου της 12ης Ιανουαρίου 2004.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Παραβίαση του άρθρου 6 § 1
Το ΕΔΔΑ επιδίκασε ποσό 3.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 1.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα.
