Βασανιστήρια κατά τη διάρκεια αστυνομικής κράτησης, αναποτελεσματική έρευνα και παραβιάσεις της οικογενειακής ζωής
ΑΠΟΦΑΣΗ
Abdulkadyrov και Dakhtayev κατά Ρωσίας της 10.07.2018 (αριθ. προσφ. 35061/04)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Κακομεταχείριση κατά τη διάρκεια αστυνομική κράτησης, έλλειψη αποτελεσματικής έρευνας που οδήγησε σε καταδίκη και κράτηση μακριά από τις οικογένειες των προσφευγόντων. Μη καταγεγραμμένη κράτηση με άσκηση βίας (κτύπημα με παπούτσια, ηλεκτροσόκ ενώ φορούσαν μάσκες αερίου ή σακούλες στο κεφάλι τους, και απειλές βιασμού και εκβιασμού). Παραβίαση για βασανιστήρια και για έλλειψη αποτελεσματικών ερευνών (άρθρο 3), δίκαιης δίκης (άρθρου 6 § 1) και άρθρου σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής σχετικά με έκτιση ποινής 3000 χλμ. μακριά από το οικογενειακό τους περιβάλλον (άρθρο 8)
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 3
Άρθρο 6 § 1
Άρθρο 8
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Η υπόθεση αφορούσε τη κακομεταχείριση των προσφευγόντων ενώ βρίσκονταν υπό αστυνομική κράτηση, την έλλειψη κατάλληλης διερεύνησης των ισχυρισμών τους, το γεγονός ότι τα στοιχεία που προέκυψαν από την κακομεταχείρισή τους χρησιμοποιήθηκαν για να τους καταδικάσουν, καθώς και το γεγονός ότι οι προσφεύγοντες είχαν τοποθετηθεί σε απομακρυσμένες φυλακές για την έκτιση της ποινής τους.
Ο κ. Abdulkadyrov και ο κ. Dakhtayev συνελήφθησαν τον Σεπτέμβριο του 2002 στην πρωτεύουσα της Τσετσενίας Γκρόζνι. Ισχυρίζονται ότι κατά τη διάρκεια αρκετών ημερών μη καταγεγραμμένης κράτησης αναγκάστηκαν να ομολογήσουν ότι είναι μέλη μιας παράνομης ένοπλης οργάνωσης και για τη δολοφονία πολλών ανθρώπων, μεταξύ άλλων αστυνομικών και στρατιωτικών. Η κακομεταχείριση περιλάμβανε κτύπημα με παπούτσια, ηλεκτροσόκ ενώ φορούσαν μάσκες αερίου ή σακούλες στο κεφάλι τους, και απειλές βιασμού και εκβιασμού.
Καταδικάστηκαν τον Μάιο του 2004 και τους αποδόθηκαν ποινές κάθειρξης 25 ετών, οι οποίες μειώθηκαν ελάχιστα στην κατ΄ έφεση διαδικασία. Τα εγχώρια δικαστήρια βασίστηκαν στις ομολογίες των προσφευγόντων και απέρριψαν τις καταγγελίες τους για κακομεταχείριση και την αδυναμία εξέτασης των μαρτύρων στη δίκη. Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στα σωφρονιστικά ιδρύματα για να εκτίσουν τις ποινές τους 3.000 χλμ. μακριά από τις οικογένειές τους.
Στηριζόμενοι στο άρθρο 3 (απαγόρευση βασανιστηρίων και απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης), οι προσφεύγοντες κατήγγειλαν την κακομεταχείριση από την αστυνομία και την έλλειψη κατάλληλης έρευνας. Αυτοί επίσης παραπονέθηκαν ότι η δίκη τους ήταν άδικη σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη) ειδικότερα, και σχετικά με την απομάκρυνσή τους για την έκτιση της ποινής πολύ μακριά από τους συγγενείς τους σύμφωνα με το άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής).
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Παραβίαση του άρθρου 3 (βασανιστήρια)
Παραβίαση του άρθρου 3 (έλλειψη αποτελεσματικής έρευνας)
Παραβίαση του άρθρου 6 § 1
Παραβίαση του άρθρου 8
Δίκαιη ικανοποίηση: 37.000 ευρώ στον καθένα για ηθική βλάβη και 4.150 ευρώ από κοινού για δικαστικά έξοδα και δαπάνες (επιμέλεια echrcaselaw.com).
