Το ομοφοβικό μίσος ισοδυναμεί με απάνθρωπη συμπεριφορά
ΑΠΟΦΑΣΗ:
Identoba κλπ. κατά Γεωργίας της 12.05.2015 (αριθ. προσφ. 73235/12)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
Η αστυνομία απέτυχε να προστατεύσει τους συμμετέχοντες σε πορεία κατά της ομοφοβίας από τις βίαιες επιθέσεις των αντί-διαδηλωτών. Παραβίαση του άρθρου 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) σε συνδυασμό με το άρθρο 14 (απαγόρευση των διακρίσεων) και παράβαση του άρθρου 11 (ελευθερία του συνέρχεσθαι) της ΕΣΔΑ.
ΣΧΟΛΙΟ-ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ:
Η αστυνομία οφείλει να προστατεύει τους ομόφυλους διαδηλωτές.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ:
Άρθρο 3 (Απαγόρευση βασανιστηρίων & απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης) της ΕΣΔΑ
Άρθρο 14 (Απαγόρευση των διακρίσεων) της ΕΣΔΑ
Άρθρο 11 (Ελευθερία του συνέρχεσθαι) της ΕΣΔΑ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ:
Η υπόθεση αφορούσε μια ειρηνική διαδήλωση στο Tbilisi το Μάιο του 2012 για τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας κατά της Ομοφοβίας, η οποία είχε βίαια διακοπεί από αντί-διαδηλωτές, που υπερτερούσαν αριθμητικά των διαδηλωτών.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Το Δικαστήριο έκρινε ειδικότερα ότι οι αρχές γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν τους κινδύνους που περιέβαλαν τη διαδήλωση. Κατά συνέπεια, είχαν την υποχρέωση, αλλά απέτυχαν, να παρέχουν επαρκή προστασία ώστε αυτή να μπορεί να διεξαχθεί ειρηνικά.
Το Στρασβούργο επισήμανε ότι η διακοπή της συμμετοχής των προσφευγόντων στην ειρηνική πορεία της 17 Μαΐου 2012, που διοργανώθηκε για τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας κατά της Ομοφοβίας, αναμφίβολα συνιστά παρέμβαση σύμφωνα με το άρθρο 11 της Σύμβασης, σε συνδυασμό με τις σχετικές αρχές του άρθρου 10. Η ΕΣΔΑ προστατεύει τις δημόσιες μορφές έκφρασης, συμπεριλαμβανομένης της ειρηνικής συνάθροισης και της έκφρασης των απόψεων σε σχέση με την εκστρατεία υπέρ της ευαισθητοποίησης για τα θεμελιώδη δικαιώματα των διάφορων σεξουαλικών μειονοτήτων[1].
Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι, παρά το γεγονός ότι οι εθνικές αρχές είχαν ενημερωθεί εκ των προτέρων στις 08.05.12 σχετικά με την πρόθεση οργάνωσης μιας ειρηνικής πορείας στις 17.05.12, δεν κατάφεραν να αξιοποιήσουν την επαρκή περίοδο των 9 ημερών για να προετοιμαστούν. Πράγματι, λαμβάνοντας υπόψη τη στάση της γεωργιανής κοινωνίας έναντι των σεξουαλικών μειονοτήτων, οι αρχές γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν για τον κίνδυνο των εντάσεων που συνδέεται με την διοργάνωση πορείας από τον προσφεύγοντα για τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας κατά της Ομοφοβίας. Είχαν έτσι την υποχρέωση να χρησιμοποιήσουν κάθε δυνατό μέσο, όπως για παράδειγμα, να κάνουν δημόσιες δηλώσεις πριν από τη διαδήλωση για να υποστηρίξουν, χωρίς καμία αμφιβολία, μια ανεκτική, διαλλακτική θέση, καθώς και να προειδοποιήσουν τους πιθανούς παραβάτες του νόμου για τη φύση των πιθανών κυρώσεων. Επιπλέον, ήταν προφανές από την έκβαση της πορείας των ΛΟΑΤ, ότι ο αριθμός των αστυνομικών δεν ήταν επαρκής, και θα ήταν συνετό οι εθνικές αρχές, δεδομένων των πιθανών οδομαχιών, να είχαν διασφαλίσει την παρουσία περισσοτέρων αστυνομικών.
Συνολικά, το Δικαστήριο εκτίμησε ότι το ομοφοβικό μίσος ισοδυναμεί με απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, κατά παράβαση του άρθρου 3 σε συνδυασμό με το άρθρο 14 της ΕΣΔΑ ότι οι εθνικές αρχές δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν, ώστε η πορεία που διοργανώθηκε από τον πρώτο προσφεύγοντα και στην οποία συμμετείχαν όλοι οι προσφεύγοντες να λάβει χώρα ειρηνικά παρά την παρουσία ομοφοβικών και βίαιων αντι-διαδηλωτών. Εν όψει αυτών των παραλείψεων, οι αρχές δεν ανταποκρίθηκαν θετικά στις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από την ΕΣΔΑ(επιμέλεια echrcaselaw.com).
[1] Βλ. απόφαση Alekseyev, § 84.
