Το ΕΔΔΑ δίχτυ ασφαλείας για τη ζωή των προσφύγων που κινδυνεύει η ζωή τους με την επιστροφή στην πατρίδα τους
ΑΠΟΦΑΣΗ
Allanazarova κατά Ρωσίας της 14-02-2017 (αρ. προσφ.46721/15)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Έκδοση σε Τουρκμενιστάν. Πρόσφυγας. Απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση. Η προσφεύγουσα είναι υπήκοος του Τουρκμενιστάν και ζει στο Saratov (Ρωσία). Η υπόθεση αφορούσε ένα αίτημα έκδοσης των αρχών του Τουρκμενιστάν στη Ρωσία για υπόθεση απάτης. Εκεί κατηγορήθηκε για απάτη, εκδόθηκε ένταλμα σε βάρος της με βάση το οποίο συνελήφθη στη Ρωσία και παρέμεινε κρατούμενη. Στο διάστημα αυτό υπέβαλε αίτηση για να τεθεί σε καθεστώς πρόσφυγα. Η αίτηση απορρίφθηκε μεν από την αρμόδια Αρχή, αλλά της χορηγήθηκε για ένα χρόνο «προσωρινή άδεια πρόσφυγα». Επιπλέον, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκανε δεκτό το αίτημά της για έκδοση προσωρινού μέτρου (άρθρο 39 του Κανονισμού του Δικαστηρίου), το οποίο συνιστούσε τις ρωσικές αρχές να μην προβούν στην έκδοση της προσφεύγουσας μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες ενώπιον του. Επικαλούμενη το άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) από μόνο του και σε συνδυασμό με το άρθρο 13 (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής), η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η έκδοση της στην χώρα καταγωγής της (Τουρκμενιστάν) θα την εξέθετε σε κακομεταχείριση και κατήγγειλε ότι δεν είχε πρόσβαση σε αποτελεσματική θεραπεία. Το ΕΔΔΑ κατέληξε σε θετική απόφαση περί της παραβίασης των διατάξεων της Σύμβασης σε περίπτωση έκδοσής της .
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 3
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Η προσφεύγουσα, Nataliya Ivanovna Allanazarova, είναι υπήκοος του Τουρκμενιστάν, η οποία γεννήθηκε το 1961 και ζει στο Saratov (Ρωσία). Η υπόθεση αφορούσε ένα αίτημα έκδοσης των αρχών του Τουρκμενιστάν στη Ρωσία αναφορικά με την κα Allanazarova, η οποία καταζητούνταν στο Τουρκμενιστάν για απάτη.
Στις 18, Ιουλίου του 2012 η κα Allanazarova κατηγορήθηκε για απάτη από τις αρχές του Τουρκμενιστάν, οι οποίες διέταξαν ερήμην της ότι θα προφυλακίζονταν και εξέδωσαν ένταλμα για τη σύλληψή της. Εν τω μεταξύ η ίδια είχε διαφύγει από το Τουρκμενιστάν, το 2012 για να πάει στη Ρωσία, όπου συνελήφθη στις 19 Ιουλίου 2014 και προφυλακίστηκε εκεί.
Στις 16 Αυγούστου 2014, ο Γενικός Εισαγγελέας του Τουρκμενιστάν εξέδωσε αίτημα έκδοσης στις Ρωσικές αρχές, ζητώντας μεταξύ άλλων διαβεβαιώσεις ότι η κα Allanazarova δεν θα υποστεί βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση και ότι δεν θα υφίσταντο διακρίσεις για κοινωνικούς λόγους , φυλετικές θρησκευτικές διακρίσεις, ή για την καταγωγή. Το αίτημα έγινε δεκτό από τον αναπληρωτή Γενικό Εισαγγελέα της Ρωσίας στις 12 Μαΐου 2015 και οι προσφυγές της κα Allanazarova, η οποία υποστήριζε ότι η έκδοση της θα την εξέθετε σε κίνδυνο κακομεταχείρισης, απορρίφθηκαν.
Εν τω μεταξύ, η κα Allanazarova είχε καταθέσει στις 14 Αυγούστου 2014 αίτηση για το καθεστώς του πρόσφυγα, η οποία απορρίφθηκε από τη ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης, κρίνοντας ότι δεν υπήρχαν σοβαροί λόγοι να πιστεύεται ότι διέτρεχε κίνδυνο δίωξης. Στις 16 Οκτωβρίου 2015, η εν λόγω ωστόσο αρχή, της χορήγησε το προσωρινό καθεστώς του πρόσφυγα για ένα χρόνο.
Επιπλέον, στις 24 Σεπτεμβρίου 2015, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκανε δεκτό το αίτημά της για έκδοση προσωρινού μέτρου (άρθρο 39 του Κανονισμού του Δικαστηρίου), το οποίο συνιστούσε τις ρωσικές αρχές να μην προβούν στην έκδοση της προσφεύγουσας μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες ενώπιον του.
Επικαλούμενη το άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) από μόνο του και σε συνδυασμό με το άρθρο 13 (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής), η κα Allanazarova ισχυρίστηκε ότι η έκδοση της στην χώρα καταγωγής της (Τουρκμενιστάν) θα την εξέθετε σε κακομεταχείριση και κατήγγειλε ότι δεν είχε πρόσβαση σε αποτελεσματική θεραπεία.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Παραβίαση του άρθρου 3 – σε περίπτωση απέλασης της κα Allanazarova στο Τουρκμενιστάν.
Παραβίαση του άρθρου 13 σε συνδυασμό με το άρθρο 3
Προσωρινό μέτρο (άρθρο 39 του Κανονισμού του Δικαστηρίου) – να μην εκδοθεί ή απελαθεί η κα Allanazarova – βρίσκονταν ακόμα σε ισχύ έως ότου καταστεί η απόφαση τελεσίδικη ή μέχρι νεωτέρας εντολής.
Δίκαιη ικανοποίηση: Το Δικαστήριο έκρινε ότι η διαπίστωση της παραβίασης αποτελούσε επαρκή δίκαιη ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη η κα Allanazarova. Επιδικάσθηκαν 2.000 ευρώ για τα δικαστικά έξοδα και τις δαπάνες.
