Οι ανεξερεύνητες καταγγελίες για κακομεταχείριση σε βάρος αστυνομικών οργάνων δεν συνάδουν με την τήρηση της ΕΣΔΑ
ΑΠΟΦΑΣΗ
Müftüoğlu κ.α. κατά Τουρκίας της 28-02-2017 (αρ. προσφ. 34520/10, 34733/10 και 34745/10)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η υπόθεση αφορούσε καταγγελίες για κακομεταχείριση που υπέστησαν οι προσφεύγοντες κατά τη σύλληψη και κράτησή τους από την αστυνομία. Οι προσφεύγοντες είχαν υποβάλει καταγγελία για βασανιστήρια κατά των αστυνομικών υπευθύνων για την προσωρινή τους κράτηση, οι οποίοι δικάστηκαν και αθωώθηκαν σε πρώτο βαθμό. Η αθωωτική απόφαση ακυρώθηκε μεν, αλλά το ΕΔΔΑ δεν έχει πληροφόρηση για το που βρίσκεται η συγκεκριμένη δικογραφία σήμερα. Στηριζόμενοι, ιδίως, στο άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης), οι προσφεύγοντες κατήγγειλαν ότι είχαν υποστεί κακομεταχείριση κατά τη διάρκεια κράτησής τους στο αστυνομικό τμήμα και ότι δεν είχε καμία πρόσβαση σε αποτελεσματικό ένδικο μέσο θα τους επέτρεπε να εντοπίσουν τους υπευθύνους και να τους καταδικάσει. Το Στρασβούργο έκρινε ότι δεν θεμελιώνεται παραβίαση του άρθρου 3 (μεταχείριση), αλλά ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 3 (έρευνα).
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 3
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Οι προσφεύγοντες, Halil Hilmi Müftüoǧlu, Adnan Tınarlıoǧlu και Turgut Aksu, είναι Τούρκοι υπήκοοι, οι οποίοι γεννήθηκαν το 1965, 1966 και 1961 αντίστοιχα και ζουν στην Κωνσταντινούπολη.
Η υπόθεση αφορούσε καταγγελίες για κακομεταχείριση που υπέστησαν οι προσφεύγοντες κατά τη σύλληψη και κράτησή τους στην αστυνομία.
Στις 12.11.1999, οι προσφεύγοντες συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης στο ίδρυμα Bilim Araştırma Vakfı (επιστημονικό ερευνητικό ίδρυμα). Ο κ. Aksu αφέθηκε ελεύθερος στις 17.11.1999. Ο κ. Müftüoǧlu και ο κ. Tınarlıoǧlu στις 18.11.1999. Στις 11.01.2000 ασκήθηκε ποινική δίωξη εναντίον τους για παροχή βοήθειας και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, αλλά το Κακουργιοδικείο της Κωνσταντινούπολης δεν κίνησε τις διαδικασίες τον Μάιο του 2008, λόγω περιορισμού στο καταστατικό του. Η απόφαση αυτή επικυρώθηκε από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο.
Το 2000, οι προσφεύγοντες είχαν υποβάλει μήνυση για βασανιστήρια κατά των αστυνομικών υπευθύνων για την προσωρινή τους κράτηση. Τον Οκτώβριο του 2001 η εισαγγελία αποφάσισε να θέσει την υπόθεση στο αρχείο, αλλά η απόφαση αυτή ακυρώθηκε από το Κακουργιοδικείο, τον Απρίλιο του 2005. Σε διαφορετικές ημερομηνίες ασκήθηκε ποινική δίωξη σε αρκετούς αστυνομικούς για βασανιστήρια, και οδηγήθηκαν ενώπιον του 7ου Τμήματος του Κακουργιοδικείου της Κωνσταντινούπολης, το οποίο αθώωσε τους 8 αξιωματικούς. Η απόφαση αυτή, όμως, ακυρώθηκε από το Ακυρωτικό Δικαστήριο τον Απρίλιο του 2013 και η υπόθεση εκκρεμεί ενώπιον του 7ου Τμήματος του Κακουργιοδικείου της Κωνσταντινούπολης. Το Δικαστήριο δεν έχει ενημερωθεί για τυχόν εξελίξεις στην υπόθεση από τις 5 Μαρτίου 2015.
Στηριζόμενοι, ιδίως, στο άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης), οι προσφεύγοντες κατήγγειλαν ότι είχαν υποστεί κακομεταχείριση κατά τη διάρκεια κράτησής τους στο αστυνομικό τμήμα και ότι δεν υπήρξε αποτελεσματική έρευνα που θα επέτρεπε να εντοπιστούν οι υπεύθυνοι και να καταδικαστούν.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Μη παραβίαση του άρθρου 3 (μεταχείριση)
Παραβίαση του άρθρου 3 (έρευνα)
Δίκαιη ικανοποίηση: 5.000 ευρώ σε κάθε προσφεύγοντα για ηθική βλάβη και 5.850 ευρώ για τους προσφεύγοντες από κοινού για δικ. έξοδα και δαπάνες.
