Στην κινούμενη άμμο των δικονομικών κανόνων χάθηκε η δίκαιη δίκη

ΑΠΟΦΑΣΗ:

 Raihani κατά Βελγίου της 15.12. 2015 (αριθ. προσφ. 12019/08)

βλ. εδώ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ:

Η ύπαρξη ασαφών δικονομικών κανόνων για το σημείο εκκίνησης και λήξης της προθεσμίας άσκησης ενδίκου μέσου αποτελεί παραβίαση του άρθρου 6 § 1 (δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο) της ΕΣΔΑ. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι απορρίπτοντας απαράδεκτη την έφεση του προσφεύγοντος, τα εθνικά δικαστήρια δεν είχαν σεβαστεί την εύλογη σχέση αναλογικότητας ανάμεσα στον επιδιωκόμενο σκοπό και στα μέσα που χρησιμοποιούνται.

ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ:

Πρέπει να υπάρχει σαφήνεια για τις προθεσμίες της άσκησης ενδίκων μέσων.

ΔΙΑΤΑΞΗ:

Άρθρο 6 § 1 (δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο) της ΕΣΔΑ.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ:

Η υπόθεση αφορούσε την απόρριψη της αγωγής ενός πρώην κρατούμενου για την ανάθεση της εκπαίδευσης και της συντήρησης του παιδιού του ως απαράδεκτη και συγκεκριμένα ως εκπρόθεσμη.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Το Δικαστήριο διαπίστωσε, μεταξύ άλλων ότι ο καθορισμός των σημείων έναρξης της προθεσμίας προσφυγής ελλείψει σαφήνειας σε δύο σημεία. Πρώτον, ο προσδιορισμός του συμβάντος που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό της προθεσμίας εξαρτάται από μια κρίση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε διαφορετικά συμπεράσματα, και είχε πράγματι οδηγήσει σε αποκλίνοντα αποτελέσματα. Δεύτερον, την ημέρα, η οποία θεωρήθηκε τελικά ως σημείο εκκίνησης για τον προσφεύγοντα, δεν θα μπορούσε απαραίτητα να γνωρίζει ότι υπήρξε μια απόφαση σε βάρος του κατά της οποίας είχε δικαίωμα να ασκήσει ένδικο μέσο.

Υπό τις συνθήκες αυτές, το Δικαστήριο έκρινε ότι η εφαρμογή των κανόνων σχετικά με την προθεσμία για την άσκηση προσφυγής δεν επέτρεψε στον κ. Raihani να λάβει γνώση εμπρόθεσμα πότε η προθεσμία άρχισε να τρέχει και πότε έληξε. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι απορρίπτοντας απαράδεκτη την έφεση του προσφεύγοντος, τα εθνικά δικαστήρια δεν είχαν σεβαστεί την εύλογη σχέση αναλογικότητας ανάμεσα στον επιδιωκόμενο σκοπό και στα μέσα που χρησιμοποιούνται. Διαπιστώθηκε έτσι ότι δε χορηγήθηκε στον προσφεύγοντα πρακτικά και ουσιαστικά δικαίωμα πρόσβασης σε δίκη και ότι συνεπώς υπήρχε παραβίαση του Άρθρου 6§ 1 της ΕΣΔΑ.