Ο υπερπληθυσμός στα κελιά και έλλειψη θέρμανσης συνιστούν εξευτελιστική μεταχείριση των κρατουμένων. Επιτρεπτή η απαγόρευση διαδικτυακής επικοινωνίας κρατουμένων λόγω υπάρξεως άλλων μέσων

ΑΠΟΦΑΣΗ

Ciupercescu κατά Ρουμανίας της 07.01.2019 (αριθ. προσφ.  41995/14)

βλ. εδώ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Συνθήκες κράτησης σε σωφρονιστικά καταστήματα και εξευτελιστική μεταχείριση .

Ο προσφεύγων έκτισε ποινή κάθειρξης για 11 έτη σε διάφορα σωφρονιστικά καταστήματα της Ρουμανίας. Προσέφυγε στα εγχώρια Δικαστήρια για τις συνθήκες κράτησης αναφορικά με τον υπερπληθυσμό κρατουμένων, το μέγεθος του κελιού, την ύπαρξη υγρασίας, την καθυστερημένη ιατρική περίθαλψη σε πρόβλημα υγείας του, την απαγόρευση διαδικτυακής συνομιλίας με τη σύζυγο του, την παραβίαση το απορρήτου των συνομιλιών  και  την έκθεση του σε καπνούς από τσιγάρο. Δικαιώθηκε όσον αφορά τις συνθήκες κράτησης λόγω πληθώρας κρατουμένων χωρίς να του χορηγηθεί αποζημίωση.

Το Στρασβούργο δεν βρήκε κανένα στοιχείο για να παρεκκλίνει από τις αποφάσεις των εγχώριων Δικαστηρίων σχετικά με τις ανεπαρκείς συνθήκες κράτησης όσον αφορά το μέγεθος του κελιού και τον υπερπληθυσμό των κρατουμένων και έκρινε ότι αυτές οι συνθήκες συνιστούν εξευτελιστική μεταχείριση για όσο διάστημα ίσχυσαν ακόμα και αν μετά επανορθώθηκαν. Παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ.

Το ΕΔΔΑ ωστόσο έκρινε, ότι  ο περιορισμός του προσφεύγοντα σε ένα κελί με επαρκές χώρο, δεν συγκαταλέγεται στις δυσμενείς συνθήκες κράτησης, και δεν διαπίστωσε καμία  παραβίαση του άρθρου  3, όσον  αφορά τη συστηματική έλλειψη επιμέλειας για την εξασφάλιση της αποτελεσματικής οδοντιατρικής του περίθαλψης που όμως δεν του δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα υγείας, και την ύπαρξη υγρασίας γιατί ουδέποτε ζήτησε τον καθαρισμό του κελιού του. Καμία παραβίαση της ιδιωτικής ζωής όσον αφορά την απαγόρευση επικοινωνίας με τη σύζυγο του μέσω διαδικτύου γιατί διέθετε άλλο μέσο επικοινωνίας

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 3,

Άρθρο 8

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Ο προσφεύγων Dragoş Ciupercescu, είναι Ρουμάνος υπήκοος, ο οποίος γεννήθηκε το 1971 και ζει στο Βουκουρέστι.

Η υπόθεση αφορούσε τις καταγγελίες του για ανεπαρκείς συνθήκες κράτησης. Ο προσφεύγων καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης  18 ετών το 2005 και κρατήθηκε σε διάφορα σωφρονιστικά ιδρύματα έως την αποφυλάκιση  του υπό όρους το 2016.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υπέβαλε καταγγελίες ενώπιον δικαστηρίου για τις συνθήκες κράτησης στη φυλακή Giurgiu από τον Ιανουάριο του 2009 και στη συνέχεια αναφορικά με τις συνθήκες στη φυλακή Jilava όπου μεταφέρθηκε τον Ιανουάριο του 2015, κυρίως λόγω του υπερπληθυσμού και της ανεπαρκούς θέρμανσης. Ο δικαστής αποφάνθηκε υπέρ του προσφεύγοντος, χωρίς όμως να του χορηγήσει αποζημίωση. Ως αποτέλεσμα της καταγγελίας του προσφεύγοντος σχετικά με τα υπερπλήρη κελιά τοποθετήθηκε σε ένα κελί στη φυλακή Jilava με περισσότερο προσωπικό χώρο από τον Μάρτιο του 2015.

Ο προσφεύγων υπέβαλε επίσης καταγγελίες ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων σχετικά με την έκθεσή του σε καπνό τσιγάρου κατά τη μεταφορά του στο δικαστήριο για να παραστεί στις ακροάσεις σχετικά με την υπόθεσή του και όσο βρίσκονταν στους χώρους αναμονής στο δικαστήριο. Υπέβαλε επίσης καταγγελία αναφορικά με ανεπαρκή οδοντιατρική θεραπεία, σχετικά με τη μη δυνατότητα επικοινωνίας στο διαδίκτυο  με τη σύζυγό του, η οποία ζούσε στην Ιταλία και για την υποχρέωση να ενημερώνουν όλες τις αρχές των φυλακών αναφορικά με τους  τηλεφωνικούς αριθμούς που επιθυμούσε να καλέσει, ισχυριζόμενος ότι παραβιάστηκε η εμπιστευτικότητα των συνομιλιών του. Τα δικαστήρια απέρριψαν όλες τις καταγγελίες, εκτός από εκείνες που αφορούν τις διαδικτυακές συνομιλίες, όπου αναγνώρισε παραβίαση των δικαιωμάτων του, λόγω έλλειψης ρυθμίσεων.

Βασιζόμενος ειδικότερα στο άρθρο 3 (απαγόρευση εξευτελιστικής μεταχείρισης) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο κ. Ciupercescu διαμαρτυρήθηκε για τις συνθήκες κράτησης του στις φυλακές  Giurgiu και Jilava.

ΤΟ ΣΤΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

  1. I. ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 8 ΤΗΣ ΕΣΔΑ
  2. Φυλακή Giurgiu

Το Στρασβούργο αφού εξέτασε όλα τα στοιχεία που του υποβλήθηκαν, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών διαπιστώσεων των εθνικών δικαστηρίων, δεν διαπίστωσε κανένα γεγονός ή επιχείρημα ικανό να το πείσει να καταλήξει σε διαφορετικό συμπέρασμα σχετικά με το παραδεκτό και το βάσιμο της καταγγελίας του προσφεύγοντος βάσει του άρθρου 3 της  Σύμβασης. Επομένως, διαπιστώνει ότι οι συνθήκες κράτησης του προσφεύγοντος στη φυλακή Giurgiu για την περίοδο μεταξύ 24 Ιουλίου 2012 και 26 Ιανουαρίου 2015 ήταν ανεπαρκείς.

Επομένως, η καταγγελία αυτή είναι παραδεκτή και αποτελεί  παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης.

  1. Φυλακή Jilava

(i) περίοδος κράτησης από τις 26 Ιανουαρίου έως τις 23 Μαρτίου 2015

Όσον αφορά την περίοδο μεταξύ 26 Ιανουαρίου και 23 Μαρτίου 2015, το Δικαστήριο σημειώνει ότι τα εθνικά δικαστήρια αναγνωρίζουν την παραβίαση των δικαιωμάτων του προσφεύγοντος που προστατεύονται από το άρθρο 3 της Σύμβασης σε σχέση με τις συνθήκες της κράτησής του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Συναφώς, το Δικαστήριο  επισημαίνει ότι τα εθνικά δικαστήρια δεν έκριναν σκόπιμο να παράσχουν στον προσφεύγοντα οποιαδήποτε άλλη ένδικη ή χρηματική ικανοποίηση.

Το Δικαστήριο επισημαίνει ότι κατά την περίοδο που ακολούθησε την αναγνώριση των εθνικών δικαστηρίων, ο προσφεύγων τοποθετήθηκε σε κελί όπου είχε στην κατοχή του περισσότερα από 4,9 τετραγωνικά μέτρα προσωπικού χώρου. Ωστόσο, το μέτρο αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει αποκαταστήσει την κατάσταση κατά τη διάρκεια της περιόδου  κατά την οποία ο προσφεύγων κρατήθηκε υπό ανεπαρκείς συνθήκες.

Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του επί του θέματος, το Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο προσφεύγων δεν έχει στερηθεί το καθεστώς του θύματος όσον αφορά την εικαζόμενη παραβίαση του άρθρου 3 σχετικά με τις συνθήκες  της κράτησής του κατά την περίοδο από 26 Ιανουαρίου έως 23 Μαρτίου 2015. Επομένως, η καταγγελία αυτή είναι παραδεκτή.

Ως εκ τούτου, υπήρξε παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης.

  1. ii) Περίοδος κράτησης από τις 24 Μαρτίου μέχρι τη μεταφορά της προσφεύγουσας στη φυλακή Ploieşti

Το Δικαστήριο επαναλαμβάνει ότι σε περιπτώσεις όπου ένας κρατούμενος διαθέτει περισσότερα από 4 τετραγωνικά μέτρα προσωπικού χώρου στη διάθεσή του και,  όταν δεν τίθεται ζήτημα προσωπικού χώρου, άλλες πτυχές των φυσικών συνθηκών της κράτησης παραμένουν σημαντικές για την εκτίμηση του Δικαστηρίου  σχετικά με την καταλληλότητα των όρων κράτησης βάσει του άρθρου 3 της Σύμβασης.

Από την άποψη αυτή, το Δικαστήριο επισημαίνει κατ’ αρχάς ότι, λαμβανομένου υπόψη του,  το καθεστώς αυστηρής επιτήρησης υπό το οποίο ο προσφεύγων  έκτιε  την ποινή του, ακόμη και αν έπρεπε να έχει γεύματα στο κελί του, θα μπορούσε να αφήσει το κελί και να κινηθεί ελεύθερα γύρω από τις προσβάσιμες εγκαταστάσεις για περίπου οκτώ ώρες την ημέρα, που ήταν ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Μια τέτοια ευνοϊκή κατάσταση έχει ιδιαίτερη σημασία για την εκτίμηση των συνθηκών κράτησης του προσφεύγοντος.  Επιπλέον, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι, ακόμη και στο κελί του, ο προσφεύγων δεν ήταν εκτεθειμένος σε ακραίες συνθήκες, λόγω του μεγέθους του προσωπικού χώρου που είχε στη διάθεσή του.

Το Δικαστήριο επισημαίνει επίσης ότι σύμφωνα με τα στοιχεία που υπέβαλε η κυβέρνηση, η ποιότητα του πόσιμου νερού στη φυλακή ελέγχθηκε και διαπιστώθηκε ότι ήταν σύμφωνη με τις τυποποιημένες παραμέτρους.

Τέλος, όσον αφορά την καταγγελία του προσφεύγοντος ότι υπήρχε υγρασία στους τοίχους του κελιού του, το Δικαστήριο  θεωρεί ότι δεν διαθέτει επαρκείς πληροφορίες για να εκτιμήσει την ακρίβεια του ισχυρισμού αυτού. Εν πάση περιπτώσει, αναφέρεται στο επιχείρημα της κυβέρνησης ότι εάν μια τέτοια κατάσταση συνέβαινε στη φυλακή, θα έπρεπε να υποβληθεί αίτημα για την αφαίρεση της υγρασίας από τον ενδιαφερόμενο κρατούμενο. Εν προκειμένω, ο προσφεύγων δεν υπέβαλε τέτοιο αίτημα.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, το Δικαστήριο δεν είναι πεπεισμένο ότι οι γενικές συνθήκες κράτησης στη φυλακή Jilava από τις 24 Μαρτίου έως τις 13 Οκτωβρίου 2016, όταν προσφεύγων  μεταφέρθηκε στη φυλακή Ploieşti, τον υπέβαλαν σε κατάσταση κινδύνου ή έντασης που υπερβαίνει το αναπόφευκτο επίπεδο των στενών συνθηκών κράτησης.

Επομένως, το μέρος αυτό της καταγγελίας είναι παραδεκτό, αλλά δεν αποτελεί παραβίαση του άρθρου 3.

Η εικαζόμενη ανεπαρκής ιατρική περίθαλψη.

Στην προκειμένη περίπτωση, τα περιστατικά  που επικαλείται ο προσφεύγων αφορούσαν την αδυναμία των αρχών να αντιδράσουν αμέσως στα απομονωμένα οδοντιατρικά του προβλήματα και όχι τη συστηματική έλλειψη επιμέλειας για την εξασφάλιση της αποτελεσματικής οδοντιατρικής του περίθαλψης.

Συναφώς, το Δικαστήριο  διαπιστώνει ότι αυτές οι αδυναμίες είναι πράγματι λυπηρές, ωστόσο, δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι έχουν επηρεάσει σοβαρά την υγεία του προσφεύγοντος.

Επομένως, αυτό το τμήμα της καταγγελίας είναι προδήλως αβάσιμο και πρέπει να απορριφθεί σύμφωνα με το άρθρο 35 παρ. 3 (α) και 4 της Σύμβασης.

ΙΙ. ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 8 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ

Ο προσφεύγων παραπονέθηκε ότι το δικαίωμά του σε σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής παραβιάστηκε λόγω της αδυναμίας του να επικοινωνήσει ηλεκτρονικά με τη σύζυγό του, που ζούσε στην Ιταλία.

Το Δικαστήριο  θεωρεί ότι το άρθρο 8 της Σύμβασης δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως εγγύηση στους κρατούμενους του δικαιώματος επικοινωνίας με τον έξω κόσμο μέσω διαδικτυακών συσκευών, ιδίως όταν υπάρχουν διαθέσιμες διευκολύνσεις για επαφή μέσω εναλλακτικών τρόπων .

Το Δικαστήριο σημειώνει ότι στην περίπτωση του προσφεύγοντος η πρόσβαση του σε αυτήν την επικοινωνιακή διευκόλυνση, προκειμένου να διατηρηθεί η επαφή με τη σύζυγό του, δικαίωμα προβλεπόμενο από το εσωτερικό δίκαιο, περιορίστηκε.

Ωστόσο, ο περιορισμός αυτός αφορούσε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, δηλαδή τον Απρίλιο του 2015 έως τον Απρίλιο του 2016 το αργότερο, όταν εγκρίθηκε ο κανονισμός εφαρμογής. Εξάλλου, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι περιορίστηκε το δικαίωμα το προσφεύγοντα στα τηλεφωνήματα κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου, ούτε υπέβαλε σχετικό αίτημα.

Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι ο καταγγελλόμενος περιορισμός δεν συνιστά παραβίαση του άρθρου 8 της Σύμβασης.

Εμπιστευτικότητα των τηλεφωνικών επικοινωνιών του προσφεύγοντος.

Όσον αφορά την υπό κρίση υπόθεση και λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις διαπιστώσεις των εθνικών δικαστηρίων σε σχέση με την καταγγελία του προσφεύγοντος, το Δικαστήριο  θεωρεί ότι ο προσφεύγων  δεν προέβαλε κανένα γεγονός ή επιχείρημα ικανό να το  πείσει να καταλήξει σε διαφορετικό συμπέρασμα.

Επομένως, η καταγγελία αυτή είναι προδήλως αβάσιμη

Παραβίαση του άρθρου 3 – όσον αφορά τις συνθήκες κράτησης του κ. Ciupercescu στη φυλακή  Giurgiu και Jilava από τις 24 Ιουλίου 2012 έως τις 23 Μαρτίου 2015

Καμία παραβίαση του άρθρου 3 – όσον αφορά τις συνθήκες κράτησης του κ. Ciupercescu στη Φυλακή Jilava από τις 24 Μαρτίου 2015 έως τη μεταφορά του στη φυλακή Ploieşti στις 13 Οκτωβρίου 2016.

Δίκαιη ικανοποίηση: Το ΕΔΔΑ επιδίκασε ποσό 3.000 ευρώ  για ηθική βλάβη (επιμέλεια echrcaselaw.com).


ECHRCaseLaw
Close Popup

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε καλύτερη εμπειρία στο διαδίκτυο. Συμφωνώντας, αποδέχεστε τη χρήση των cookies σύμφωνα με την Πολιτική Cookies.

Close Popup
Privacy Settings saved!
Ρυθμίσεις Απορρήτου

Όταν επισκέπτεστε μία ιστοσελίδα, μπορεί να λάβει κάποιες βασικές πληροφορίες από τον browser σας, κατά βάση υπό τη μορφή cookies. Εδώ μπορείτε να ρυθμίσετε τη συγκατάθεσή σας σε όλα αυτά.

These cookies allow us to count visits and traffic sources, so we can measure and improve the performance of our site.

Google Analytics
We track anonymized user information to improve our website.
  • _ga
  • _gid
  • _gat

Απορρίψη όλων των υπηρεσιών
Save
Δέχομαι όλες τις υπηρεσίες