Κόκκινη κάρτα στον Πλατινί από το Στρασβούργο! Αναλογική η ποινή που του επιβλήθηκε

ΑΠΟΦΑΣΗ

Platini κατά Ελβετίας της 05.03.2020 (αριθ. προσφ. 526/18)

Βλ. εδώ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Πειθαρχική διαδικασία εναντίον του Michel Platini, διάσημου πρώην ποδοσφαιριστή, προέδρου της UEFA και αντιπρόεδρου της FIFA σχετικά με επιπρόσθετο μισθό 2.000.000 ελβετικών φράγκων (CHF), τον οποίο έλαβε το 2011 στο πλαίσιο προφορικής σύμβασης μεταξύ του ιδίου και του πρώην Προέδρου της FIFA. Του επιβλήθηκε ως ποινή αναστολή από οποιαδήποτε επαγγελματική ποδοσφαιρική δραστηριότητα για 4 έτη και πρόστιμο 60.000 ελβετικών φράγκων.

Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι, λαμβανομένης υπόψη της σοβαρότητας του παραπτώματος, τη θέση που κατείχε ο κ. Πλατινί στα όργανα διοίκησης και την ανάγκη αποκατάστασης της φήμης του αθλητισμού και της FIFA, η ποινή δεν φαίνεται υπερβολική ή αυθαίρετη. Τα εγχώρια όργανα είχαν λάβει υπόψη όλα τα διακυβευόμενα συμφέροντα για την επιβεβαίωση του μέτρου που επέβαλε η FIFA, ποινή η οποία στη συνέχεια μειώθηκε από το διαιτητικό δικαστήριο για τον αθλητισμό (CAS).

Τέλος, το Δικαστήριο επισήμανε ότι ο προσφεύγων είχε στη διάθεσή του τις εγχώριες  διαδικαστικές εγγυήσεις που του επέτρεπαν να αμφισβητήσει την απόφαση της FIFA και να υποβάλει τα επιχειρήματά του προς υπεράσπισή του. Απαράδεκτη η προσφυγή.

ΔΙΑΤΑΞΗ

Άρθρο 6

Άρθρο 7

Άρθρο 8

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Το 2015, μετά από προκαταρκτική έρευνα, οι αρχές της FIFA κίνησαν πειθαρχικές διαδικασίες  σε σχέση με ένα φερόμενο “bonus” μισθού ύψους 2.000.000 ελβετικών φράγκων (CHF) το οποίο είχε λάβει ο κ. Πλατινί το 2011, στο πλαίσιο μιας προφορικής σύμβασης μεταξύ αυτού και του Προέδρου της FIFA, για δραστηριότητες συμβούλου μεταξύ του 1998 και του 2002.

Επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα 8ετή αναστολή από όλες τις δραστηριότητες που συνδέονται με το ποδόσφαιρο σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και επιβλήθηκε πρόστιμο ύψους 80.000 CHF από την Επιτροπή Δεοντολογίας της FIFA. Η ποινή επικυρώθηκε από την επιτροπή προσφυγών της FIFA, η οποία μείωσε τη ποινή της αναστολής σε 6 έτη.

Ο προσφεύγων άσκησε έφεση κατά της απόφασης αυτής ενώπιον του διαιτητικού δικαστηρίου (CAS). Ισχυρίστηκε συγκεκριμένα, ότι τα άρθρα του κώδικα δεοντολογίας της FIFA που επικαλέστηκαν δεν είχαν εφαρμοστεί κατά τον εν λόγω χρόνο διάπραξης των σχετικών πράξεων και ότι η ποινή ήταν υπερβολική. Το CAS απέρριψε αυτήν την καταγγελία αλλά μείωσε την περίοδο αναστολής από έξι σε 4 χρόνια και το πρόστιμο από 80.000 CHF σε 60.000 CHF.

Ο προσφεύγων άσκησε αγωγή κατά της απόφασης CAS ενώπιον του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου, το οποίο επικύρωσε την απόφαση αυτή, κρίνοντας ότι, λαμβανομένης υπόψη της ηλικίας του προσφεύγοντος (61 ετών το 2015), η αναστολή δεν ήταν υπερβολική.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Άρθρο 6 § 1

Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 35 της Σύμβασης, οι καταγγελίες που υποβλήθηκαν ενώπιον του θα έπρεπε πρώτα να έχουν εξεταστεί από τα αρμόδια εθνικά δικαστήρια, και σε αντίθετη περίπτωση η προσφυγή θα κρίνονταν απαράδεκτη.

Εν προκειμένω, το Δικαστήριο σημείωσε ότι ο προσφεύγων είχε καταθέσει ενώπιον του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου μόνο καταγγελίες σχετικά με την αυθαιρεσία και την αδικία της διαιτητικής απόφασης. Δεν είχε αναφέρει, ενώπιον του ελβετικού δικαστηρίου, τις άλλες αιτιάσεις που είχε υποβάλει με την προσφυγή του: τη μη νομιμότητα των αποδεικτικών στοιχείων που χρησιμοποίησε η CAS, τις υποψίες υπαγωγής των οργάνων επιβολής της FIFA στο εκτελεστικό της όργανο, τη μη τήρηση των δικαιωμάτων υπεράσπισης, την μη δίκαιη δίκη των διαδικασιών.

Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο απέρριψε τις καταγγελίες του άρθρου 6 § 1 για μη εξάντληση των εσωτερικών ενδίκων μέσων.

Άρθρο 7

Το Δικαστήριο εξέτασε αν η ποινή που επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα εμπίπτει στον ποινικό κομμάτι του άρθρου 7 της Σύμβασης. Υπογράμμισε ειδικότερα ότι, σύμφωνα με τη νομολογία του, οι πειθαρχικές κυρώσεις που επιβάλλονται μετά από επαγγελματική παράβαση, μπορούν να διακριθούν από τις ποινικές κυρώσεις.

Σημείωσε περαιτέρω ότι οι κυρώσεις που επιβάλλονται σε «μικρή ομάδα ατόμων με ειδικό καθεστώς» δεν εμπίπτουν στο εν λόγω ποινικό πεδίο εφαρμογής.

Εν προκειμένω, ο προσφεύγων, υψηλόβαθμος υπάλληλος της FIFA, είχε δεχτεί πειθαρχικές κυρώσεις βάσει του Κώδικα Δεοντολογίας της Ομοσπονδίας και τους πειθαρχικούς κανόνες. Η ποινή είχε επιβληθεί από τα δικαστικά όργανα της FIFA. Επομένως, πρόκειται για κύρωση βασιζόμενη σε ειδικό καθεστώς που αφορά ένα μέλος μικρής ομάδας.

Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο έκρινε απαράδεκτη την καταγγελία του άρθρου 7 λόγω του ασυμβίβαστου της με τις διατάξεις της Σύμβασης.

Άρθρο 8

Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι η έννοια της «ιδιωτικής ζωής» είναι ευρεία και μη εξαντλητική. Στη παρούσα υπόθεση, η ποινή  που επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα βασίζονταν σε πράξεις που διαπράχθηκαν από τον ίδιο κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας οι οποίες δεν συσχετίζονταν με την ιδιωτική του ζωή. Ωστόσο, το Δικαστήριο αναγνώρισε ότι οι αρνητικές συνέπειες είχαν επηρεάσει την ιδιωτική του ζωή.

Επομένως, το Δικαστήριο δέχθηκε ότι ο προσφεύγων απέδειξε ότι οι συνέπειες αυτές άγγιζαν το ορισμένο όριο σοβαρότητας. Όλη η καριέρα του σχετίζονταν με τον χώρο του ποδοσφαίρου το οποίο αποτελούσε επομένως τη μοναδική πηγή εισοδήματός του και είχε στερηθεί της πηγής αυτής. Το πεδίο εφαρμογής της ποινής ήταν ικανό να τον εμποδίσει να αναπτύξει κοινωνικές σχέσεις με τρίτους. Τέλος, η υπόληψή του είχε υποστεί πλήγμα ως αποτέλεσμα της ποινής, «με την έννοια του στιγματισμού».

Επιπλέον, το Δικαστήριο εξέτασε κατά πόσον το εναγόμενο κράτος συμμορφώθηκε με την θετική υποχρέωση προστασίας του δικαιώματος του προσφεύγοντος στο σεβασμό της ιδιωτικής του ζωής σε σχέση με την επιβαλλόμενη κύρωση  από τη FIFA, η οποία μειώθηκε, αλλά επικυρώθηκε από την CAS, και ιδίως αν ο προσφεύγων είχε πρόσβαση σε επαρκείς δικαστικές εγγυήσεις.

Το Δικαστήριο επισήμανε ότι ο προσφεύγων  είχε συναινέσει ελεύθερα στην παραίτηση από ορισμένα δικαιώματα υπογράφοντας υποχρεωτικές διαιτητικές ρήτρες με εξαίρεση τη δυνατότητα υποβολής διαφορών στα εγχώρια δικαστήρια. Είχε, ωστόσο, τη δυνατότητα να ασκήσει έφεση κατά του μέτρου που επιβλήθηκε από τη FIFA ενώπιον της CAS. Η CAS είχε αιτιολογήσει δεόντως την απόφασή της να μειώσει, αλλά επικύρωσε την κύρωση σε μία απόφαση 63 σελίδων που απαντά στις καταγγελίες του προσφεύγοντος. Διαπιστώθηκε, μεταξύ άλλων, ότι η ιδιαίτερη σοβαρότητα των πραγματικών περιστατικών, η ανώτερη θέση που κατείχε ο προσφεύγων και η ανάγκη αποκατάστασης της φήμης του ποδοσφαίρου και της FIFA, δικαιολόγησε την ποινή της τετραετούς αναστολής της επαγγελματικής του δραστηριότητας.

Τέλος, ο προσφεύγων είχε καταθέσει προσφυγή στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο κατά της απόφασης της CAS. Το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο είχε επίσης δεχθεί τις προηγούμενες αποφάσεις, θεωρώντας ότι η κύρωση ήταν βάσιμη και δεόντως αιτιολογημένη.

Κατά συνέπεια, ο προσφεύγων διέθετε επαρκείς θεσμικές και διαδικαστικές εγγυήσεις.

Το Δικαστήριο απέρριψε την καταγγελία του άρθρου 8, δηλώνοντας ότι είναι προδήλως αβάσιμη.

 


ECHRCaseLaw
Close Popup

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε καλύτερη εμπειρία στο διαδίκτυο. Συμφωνώντας, αποδέχεστε τη χρήση των cookies σύμφωνα με την Πολιτική Cookies.

Close Popup
Privacy Settings saved!
Ρυθμίσεις Απορρήτου

Όταν επισκέπτεστε μία ιστοσελίδα, μπορεί να λάβει κάποιες βασικές πληροφορίες από τον browser σας, κατά βάση υπό τη μορφή cookies. Εδώ μπορείτε να ρυθμίσετε τη συγκατάθεσή σας σε όλα αυτά.

These cookies allow us to count visits and traffic sources, so we can measure and improve the performance of our site.

Google Analytics
We track anonymized user information to improve our website.
  • _ga
  • _gid
  • _gat

Απορρίψη όλων των υπηρεσιών
Save
Δέχομαι όλες τις υπηρεσίες