Καταγγελία αιτούντων άσυλο για στέγαση σε σκηνές σε πάρκινγκ στρατοπέδου και για απουσία οικονομικής βοήθειας! Αναπόδεικτοι ισχυρισμοί. Μη παραβίαση της ΕΣΔΑ
ΑΠΟΦΑΣΗ
B.G. κ.α. κατά Γαλλίας της 10.09.2020 (αριθ. προσφ. 63141/13)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης και προσωρινή στέγαση αιτούντων άσυλο. Στέγαση των προσφευγόντων για αρκετούς μήνες σε ένα πάρκινγκ στρατοπέδου σε σκηνές. Καταγγελία τους ότι δεν είχαν λάβει την υλική και οικονομική υποστήριξη που προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία.
Οι πρώτοι 12 προσφεύγοντες, δεν είχαν διατηρήσει επαφή με τον δικηγόρο τους και δεν είχαν παράσχει κανένα στοιχείο που βρίσκονταν ή πώς θα μπορούσαν να εντοπιστούν. Υπό τις συνθήκες αυτές, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι είχαν χάσει το ενδιαφέρον τους για τη διαδικασία και δεν ήθελαν πλέον να συνεχίσουν την προσφυγή τους.
Όσον αφορά τους υπόλοιπους 5 προσφεύγοντες, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε επαρκές ειδικό υλικό στο φάκελο που να του επέτρεπε να αξιολογήσει τις συνθήκες διαβίωσής τους στο στρατόπεδο σκηνών σε ένα πάρκινγκ ευρισκόμενο στη λεωφόρο de Blida στο Metz, όπου είχαν ζήσει από τις 29.06.2013 έως τις 09.10.2013. Το Δικαστήριο παρατήρησε επίσης ότι οι γαλλικές αρχές είχαν λάβει μέτρα που είχαν ως αποτέλεσμα τη ταχεία βελτίωση των υλικών συνθηκών διαβίωσής τους, ιδίως εξασφαλίζοντας ιατρική περίθαλψη και εκπαίδευση για τα παιδιά.
Μη παραβίαση του άρθρου 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) της ΕΣΔΑ.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 3
Άρθρο 8
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Οι 17 προσφεύγοντες, αιτούντες άσυλο, είναι μέλη τεσσάρων Αλβανών, Βοσνίων και Κοσοβάρων οικογενειών, συμπεριλαμβανομένων ανηλίκων παιδιών. Κατήγγειλαν ότι είχαν φιλοξενηθεί αρκετούς μήνες σε ένα στρατόπεδο σκηνών που δημιουργήθηκε σε ένα πάρκινγκ στο Metz, και ότι δεν είχαν λάβει την υλική και οικονομική υποστήριξη που δικαιούνται από το εγχώριο δίκαιο.
Τον Μάρτιο του 2013 δημιουργήθηκε στρατόπεδο για περίπου 45 αιτούντες άσυλο κοντά στο κέντρο υποδοχής των αιτούντων άσυλο στο Metz. Το στρατόπεδο διαλύθηκε αργότερα με διοικητική απόφαση. Λόγω του υπερπληθυσμού του Κέντρου, ανοίχθηκε νέο κέντρο υποδοχής στις 19.06.2013 σε έναν πρώην χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων που βρίσκεται στη λεωφόρο de Blida στο Metz. Σύμφωνα με τους προσφεύγοντες διέμεναν σε σκηνές τοποθετημένες στο σκυρόδεμα. Το στρατόπεδο διαλύθηκε και έκλεισε στις 15.11.2013.
Οι 12 πρώτοι προσφεύγοντες είναι τρεις οικογένειες που συνοδεύονται από τα παιδιά τους, που ήταν ηλικίας μεταξύ 1,5 και 9 ετών εκείνη την περίοδο. Είναι Αλβανοί, Βόσνιοι και Κοσοβάροι υπήκοοι που εισήλθαν στη Γαλλία μεταξύ 24 Απριλίου και 29 Ιουνίου 2013 για να υποβάλουν αίτηση ασύλου. Ο Νομάρχης αρνήθηκε να παραχωρήσει άδεια παραμονής στους αιτούντες που κατάγονταν από τη Βοσνία, καθώς η χώρα τους θεωρήθηκε ασφαλής και κατέγραψε τις άλλες αιτήσεις ασύλου κατά προτεραιότητα.
Οι προσφεύγοντες υπέβαλαν επείγουσες αιτήσεις για την προστασία της ελευθερίας τους ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου του Στρασβούργου. Οι αιτήσεις αυτές απορρίφθηκαν για τον λόγο ότι η ακρίβεια για τα γεγονός για τα οποία διαμαρτυρήθηκαν έπρεπε να αποκατασταθεί αμέσως (προσφεύγοντες 1 έως 4), ότι το γεγονός ότι είχαν λάβει επιδοτήσεις επαναπατρισμού τον Ιούλιο του 2008 τους δημιούργησε τις επίμαχες δυσκολίες (προσφεύγοντες 5 έως 7), ή ότι είχαν κληθεί στο νομό Moselle στις 09.10.2013 για την εξέταση της κατάστασής τους (προσφεύγοντες 8 έως 12).
Οι προσφεύγοντες άσκησαν ένδικο μέσο στο Συμβούλιο του Κράτους (ανώτατο διοικητικό δικαστήριο). Ο δικαστής επί των επειγουσών διαδικασιών απέρριψε τα ένδικα μέσα τους με την αιτιολογία ότι η συγκεκριμένη κατάστασή τους είχε εξεταστεί όταν είχαν επισκεφτεί τη Νομαρχία και ότι βήματα είχαν ληφθεί προς αυτή τη κατεύθυνση.
Οι προσφεύγοντες 13 έως 17 είναι ένα ζευγάρι Κοσοβάρων υπηκόων και τα τρία τους παιδιά, ηλικίας 2, 9 και 11 εκείνη την περίοδο. Κατά την άφιξή τους στη Γαλλία στις 29.06.2013, επισκέφτηκαν τη Νομαρχία, η οποία τους επέδωσε κλήση για τις 10.09.2013 για να υποβάλουν τα σχετικά έγγραφα για την αίτηση ασύλου. Εν αναμονή μόνιμης διαμονής, τοποθετήθηκαν στις 29.06.2013, στο στρατόπεδο Avenue de Blida. Στις 03.09.2013 υπέβαλαν επείγουσα αίτηση για την προστασία της ελευθερίας τους ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, ζητώντας από τις αρχές να τους παρέχουν καταλύματα, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία. Ο δικαστής επειγουσών διαδικασιών απέρριψε την αίτηση λόγω έλλειψης επείγοντος χαρακτήρα καθώς η ιδιαίτερη κατάστασή τους είχε εξεταστεί όταν είχαν επισκεφτεί τη Νομαρχία στις 10.09.2013 και είχαν ληφθεί προκαταρκτικά μέτρα για αυτούς. Ο δικαστής του Συμβουλίου του Κράτους απέρριψε το ένδικο μέσο τους για τους ίδιους λόγους. Στις 21.11.2013 χορηγήθηκε προσωρινά στον κ. Ζ επίδομα αναμονής. Η γυναίκα του έλαβε αυτό το επίδομα από τις 12.11. 2013. Και οι δύο λάμβαναν το επίδομα μέχρι να μπουν στο Κέντρο Υποδοχής των Αιτούντων Άσυλο (CADA) στις 29.01.2014.
Τον Φεβρουάριο του 2014, το Γαλλικό Γραφείο Προστασίας Προσφύγων και Ανιθαγενών (OFPRA) απέρριψε τις αιτήσεις των αιτούντων άσυλο και η απόρριψη επικυρώθηκε από το Εθνικό Δικαστήριο Ασύλου. Ο κ. Ζ. υπέβαλε αίτηση και έλαβε άδεια παραμονής λόγω ασθένειας, η οποία ίσχυσε από τις 07.09.2018 έως 08.08.2019. Στην σύζυγό του δόθηκε άδεια παραμονής και εργασίας, η οποία ίσχυσε από τις 11.10.2018 έως τις 10.04.2019 και εργάσθηκε με μερική απασχόληση. Τα τρία τους παιδιά φοιτούν στο σχολείο.
Όλοι οι προσφεύγοντες τοποθετήθηκαν σε διαμερίσματα μεταξύ 9 και 16 Οκτωβρίου 2013.
Βασιζόμενοι στο άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) και στο άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής), οι προσφεύγοντες παραπονέθηκαν ότι ο αποκλεισμός τους από τις εγκαταστάσεις διαμονής που προβλέπονται από την εθνική νομοθεσία, από 29 Ιουνίου 2013 έως 9 Οκτωβρίου 2013, και η τοποθέτησή τους για πάνω από τρεις μήνες σε ένα στρατόπεδο τους είχε εκθέσει σε απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση. Τόνισαν ότι οι συνθήκες διαβίωσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν ιδιαίτερα ακατάλληλες για πολύ μικρά παιδιά.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Οι προσφεύγοντες 1 έως 12 δεν είχαν διατηρήσει επαφή με τον δικηγόρο τους και δεν είχαν παράσχει καμία ένδειξη για το που βρίσκονται ή πώς θα μπορούσαν να εντοπιστούν. Υπό τις συνθήκες αυτές, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι είχαν χάσει το ενδιαφέρον τους για τη διαδικασία και δεν ήθελαν πλέον να συνεχίσουν την προσφυγή τους. Δεν υπήρχε λόγος πλέον να συνεχίσει την εξέταση των καταγγελιών για αυτούς τους προσφεύγοντες.
Άρθρο 3
Το Δικαστήριο σημείωσε ότι το Συμβούλιο του Κράτους, ενώπιον του οποίου οι προσφεύγοντες είχαν καταγγείλει παραβίαση του άρθρου 3, είχε εξετάσει την καταγγελία τους επί της ουσίας, λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις τους από την άποψη αξιοπρεπών συνθηκών και το σεβασμό του δικαιώματος ασύλου.
Ωστόσο, οι εκδοχές των μερών διέφεραν ως προς τις συνθήκες διαβίωσης, ιδίως όσον αφορά την υγιεινή και την ασφάλεια, καθώς και τις εγκαταστάσεις που παρέχονται στους αιτούντες άσυλο.
Το Δικαστήριο παρατήρησε, πρώτον, ότι οι προσφεύγοντες απλώς ανέφεραν, με γενικό και αβάσιμο τρόπο, ότι είχαν ζήσει σε μια σκηνή σε τσιμεντένιο έδαφος χωρίς να παρέχουν ακριβείς πληροφορίες που να επιτρέπει στο Δικαστήριο να εκτιμήσει τις συνθήκες διαβίωσης κατά τη διάρκεια των τριών μηνών και έντεκα ημερών που είχαν διαμείνει στο χώρο αυτό, ιδίως όσον αφορά τη σίτιση και την υγιεινή. Δεύτερον, οι γαλλικές αρχές δεν παρέμειναν αδιάφορες στην κατάσταση των προσφευγόντων και οι βασικές τους ανάγκες – στέγαση, φαγητό και πλύσιμο – είχαν ικανοποιηθεί.
Αν και οι προσφεύγοντες δεν είχαν λάβει το επίδομα αναμονής έως τις 12 και 21 Νοεμβρίου 2013, δεν αμφισβητήθηκε ωστόσο ότι είχαν λάβει επισιτιστική βοήθεια με τη μορφή κουπονιών μεταξύ 29 Ιουνίου και 9 Οκτωβρίου 2013, ημερομηνία αναχώρησης. Τα παιδιά βρίσκονταν υπό ιατρική παρακολούθηση και σε πρόγραμμα εμβολιασμού και όσα ήταν τότε 9 και 11 ετών ήταν σε θέση να παρακολουθήσουν το σχολείο.
Τέλος, η διαμονή σε μόνιμη δομή τους είχε προσφερθεί τρεις μήνες και έντεκα ημέρες μετά την άφιξή τους στο στρατόπεδο, κάτι που ήταν σχετικά γρήγορο.
Υπό το φως όλων αυτών των παραγόντων, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι οι συνθήκες διαβίωσης των προσφευγόντων είχαν βελτιωθεί γρήγορα και σημαντικά. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου, οι προσφεύγοντες δεν είχαν αφεθεί χωρίς καμία προοπτική να βελτιωθεί η κατάστασή τους. Είχαν κληθεί στη Νομαρχία στις 10 Σεπτεμβρίου 2013 για να υποβάλουν την αίτησή τους για άσυλο. Η OFPRA είχε εξετάσει την αίτησή τους υπό την ταχεία διαδικασία και είχε αποφασίσει την αίτησή τους για άσυλο στις 3 Φεβρουαρίου 2014.
Ενώ ήταν αλήθεια ότι το στρατόπεδο στη λεωφόρο Blida, όπου οι αιτούντες είχαν διαμείνει από τις 29 Ιουνίου έως 3 Οκτωβρίου 2013, ήταν υπερπλήρες, ότι οι συνθήκες υγιεινής του ήταν μη ικανοποιητικές , το Δικαστήριο δεν ήταν σε θέση να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι προσφεύγοντες βρέθηκαν, κατά τη διάρκεια της σχετικής περιόδου, σε κατάσταση υλικής στέρησης που είχε αγγίξει το κατώφλι της σοβαρότητας που απαιτείται για να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 3.
Έτσι, δεν διαπιστώθηκε παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης.
Άρθρο 8
Το Δικαστήριο σημείωσε ότι οι προσφεύγοντες είχαν υποβάλει έναν πολύ γενικό απολογισμό των συνθηκών διαβίωσής τους στο στρατόπεδο στην Λεωφόρο της Blida χωρίς να δώσουν λεπτομέρειες για τις προσωπικές τους συνθήκες διαβίωσης. Το Δικαστήριο διαπίστωσε, εξάλλου, ότι οι αρχές τους παρείχαν προσωρινά κατάλυμα στο στρατόπεδο, πριν φιλοξενηθούν στις 9 Οκτωβρίου 2013 σε ένα διαμέρισμα, 3 μήνες και 11 ημέρες μετά την άφιξή τους στο στρατόπεδο.
Επομένως, η καταγγελία των προσφευγόντων ήταν προδήλως αβάσιμη και έπρεπε να απορριφθεί.
